به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان، استاد رحیم مخدومی، نویسنده دفاع مقدس در کارگاه آموزشی نویسندگی دفاع مقدس که در راستای مقدمات دومین کنگره شهدای استان که قرار است اسفند جاری برگزار شود، در سخنانی با اشاره به اینکه نویسندگی دفاع مقدس از زمانی که مرتضی سرهنگی، قدمی و بهبودی کانکسی در گوشه حوزه هنری برپا کردند، در نهایت عزلت و مظلومیت آغاز شد؛ اظهار داشت: اگر تاکنون ۱۱ هزار کتاب درباره دفاع مقدس نوشته شده مدیون اینهاست.
وی با بیان اینکه اگر بخواهیم از شهدا بنویسیم باید کمی شبیه آنها شویم که خیلی خیلی سخت است اما می توان کمی به آنها نزدیک شد؛ به ماجرای یکی از همرزمان خود شهید جعفر جهروتی زاده اشاره کرد که پس از ۸ ماه که مرخصی نرفته بود برای دیدار با خانواده دو تازه شهید در معیت حاج احمد متوسلیان و عده ای از رزمندگان به شهر خود-قم- آمدند اما او خجالت می کشید از حاج احمد تقاضا کند حالا که به قم آمده سری هم به مادرش بزند چون حاج احمد خودش ۲۲ ماه خانواده اش را ندیده بود.
استاد مخدومی ادامه داد: امروز بعضی تعجب می کنند چرا عده ای از مردم گستاخ شدند؛ جعفر جهروتی زاده به مافوقش نگاه می کرد ۲۲ ماه خانواده را ندیده برای ۸ ماه خود خجالت می کشید، حالا به مردم حق ندهیم وقتی عده ای را غرق در اختلاس و فساد و دله دزدی می بینند گستاخ نشوند؟! نسل امروز حق دارد وقتی گرسنه طماع می بیند، بپرسد چرا انقلاب باید بماند؟
وی در تکمیل این بخش از سخنانش رسالت نویسندگان دفاع مقدس را مورد تأکید قرار داد و با اشاره به اینکه به شدت مدیون و نگران هستیم که آیا فردای قیامت می توانیم پاسخگوی کسانی باشیم که فقط قرار است آنان را درست نشان دهیم؟ درباره ضرورت پرداختن به ادبیات دفاع مقدس گفت: ما در واقع قرار است یک قطعه از پازل انقلابی که می خواهد زمینه ظهور را فراهم کند، تکمیل کنیم.
نویسنده دفاع مقدس با اشاره به اینکه مردان بزرگ فخر خانواده، طایفه، شهر و کشور هستند که باید آنان را برجسته کرد؛ گفت: دفاع مقدس آنقدر افراد بزرگی داد که ما گیج شدیم چکنیم در حالیکه زیاد بودن نشانه زیادی بودن نیست و اینها خانواده، طایفه، محله و شهر و کشور را بیمه می کنند.
وی سومین ضرورت پرداختن به ادبیات دفاع مقدس را ایجاد رعب در دل بدخواهان و دشمنان دانست و ادامه داد: موضوع بعدی کارکرد ملی و داخلی این ادبیات است زیرا کارکرد تربیتی دارد و مجاهد ساز و حججی پرور است و با همین کتاب ها می شود انقلاب را صادر کرد و ادبیات دفاع مقدس مرزها را شکافته و سیره شهدا در سطح بین الملل راه خود را باز کرده است.
مخدومی «شناخت سوژه» را گام مهمی در نویسندگی دفاع مقدس ذکر کرد و با بیان اینکه سوژه کف و سقف دارد اما در مجموع هر خاطره ای که حال آدم را خوب کند و یا نسبت به آن خنثی نباشد، قابلیت کار کردن دارد؛ تصریح کرد: بر این اساس همه شهدا سوژه هستند زیرا بدون استثناء کسی که جوانی خود را در راه دفاع از میهن و ناموس و... صرف کرده سوژه بزرگی است.
وی پس از بیان نکاتی تخصصی در این باره تأکید کرد: باید بتوانیم شهید را همان گونه که بوده نشان دهیم نه اینکه به بهانه قدیس سازی او را تحریف شده جلوه دهیم؛ لذا باید ضعف های او را هم نوشت چون این هنر امام و انقلاب بود که بعضی از همین خطاکاران را از منجلاب بیرون کشید لذا ظلم به شهید و امام و انقلاب است اگر او را به گونه ای نشان دهیم که کسی نتواند از او الگو بگیرد و امانتداری این است واقعیت شهید را نشان دهیم زیرا آیندگان باید بدانند کسانی که مملکت را حفظ کردند همین آدم های عادی بودند.
این رزمنده دوران دفاع مقدس درباره «آن بیست و سه نفر» گفت: سوژه این کتاب درجه یک است؛ نوجوان بودن، اسیر شدن، پیش صدام رفتن و... همه سوژه است و این سوژه در سوژه بودن، تبدیل به یک سوژه ناب دفاع مقدس شده است.
استاد مخدومی هنر نویسنده دفاع مقدس را استخراج زوایای پنهان خاطرات شهدا دانست و متذکر شد: این را هم توجه کنید که هر چیزی را به کرامت ربط ندهید؛ متأسفانه بعضی از کتاب های دفاع مقدس پر از خواب ها شده است.
نظر شما