خبرگزاری شبستان: تقویم یعنی یادآوری. یعنی گرامی داشت لحظات ناب و ارزشمند که جمع یا حتی ملتی را دور هم جمع می کند؛ بر اساس آن چیزی که به آن اعتقاد دارند.
گاه شمار ایرانیان نیز با اعتقادات آن ها ممذوج شده است. رویدادهای دینی و مذهبی جای خاصی در تقویم ما پیدا کرده، به خاطر تمایل و اشتیاق فراوان ایرانیان مسلمان به اهل بیت (ع) میلاد و شهادت ایشان با مراسم خاصی گرامی داشته می شود.
ذوق همراه با علاقه ایرانیان به مذهب تشیع و شخصیت های برجسته دینی موجب شده است، تا روزهای خاصی را با نام گذاری های متناسب گرامی بدارند.
نفوذ اهل بیت (ع) در قلب و جان مردم، قدر شناسی و حفظ ارزش های متعالی اسلام از اهداف اصلی این اقدام محسوب می شود.
کشور ایران از جمله معدود، سرزمین های اسلامی است که افتخار میزبانی مضجع شریف اهل بیت (ع) را درخاک خود دارد. از دانیال پیامبر(ع) تا امام معصوم (ع) و امام زادگان که همیشه در طول تاریخ نقطه اتکا شیعیان و دوست داران اسلام بوده اند؛ بی تردید این لطف الهی مهر تأئیدی است بر ارادت خالصانه این مردم که زندگی خود را بر مدار توحید قرار داده اند.
از قم تا مشهدالرضا (ع)
متوسلین عاشق ایرانی، قرن ها است در سرزمین خود میزبان دو نور آسمانی هستند. یکی در قم، دیگری در مشهد. خاک تفدیده قم که بر مبنای حدیث نقطه ای از بهشت بر روی زمین است؛ بانوی گرامی را در خود جای داده که به برکت حضورش هزاران عالم ربانی تربیت و شناخته شده اند. حضرت معصومه (س) برای دیدار برادر به ایران سفر کردند، اما در میان راه به دلیل بیماری و طی مسافتی طولانی در شهر قم وفات یافتند.
امام رضا (ع) نیز به خاطر سیاست های مزورانه مأمون عباسی به ایران آمدند و در این سرزمین نیز به شهادت رسیده و دفن شدند.
از خصوصیات مشترک این دو خواهر و برادر گرامی، لطف و رأفت ایشان به زوار و دوستدارانشان است. به این خاطر از میلاد حضرت معصوم (س) تا سالروز میلاد علی ابن موسی الرضا (ع) را دهه کرامت نامیده اند. حضرت معصوم (س) را کریمه اهل بیت (ع) نام نهاده اند. بررسی دلایل این نام گذاری از زوایای مختلف قابل بررسی است؛ اما نکته قابل توجه مربوط می شود به جنسیت ایشان.
به واقع، چطور یک بانو می تواند به چنین درجه ای نایل شود! شخصیتی که حتی جزو معصومین نیز قرار ندارد. این لقب از سوی امام صادق (ع) به ایشان داده شده است. ولایت مداری، تزکیه نفس، جهد در راه کسب فضایل انسانی و معنوی ایشان را به درجات عالی رساند که امام معصوم (ع) به ایشان لقب کریمه را عنایت کردند.
خواهر گرامی امام رضا (ع) زیارت نامه مخصوص نیز دارند؛ ویژگی منحصر به فرد، زیرا ایشان تنها بانویی هستند که بعد از حضرت زهرا (س) دارای زیارت نامه خاص می باشند.
حضرت رضا (ع) درباره جایگاه والای ایشان می فرمایند: «هرکس معصومه (س) را در قم زیارت کند، گویی مرا زیارت کرده است.»
این نگاه به زندگی اهل بیت (ع) واقیعت هایی را نشان خواهد داد که شاید کمتر به آن توجه شده است. زندگی سخت و دور از وطن برای زن جوانی که مشتاق زیارت برادر و مولایش است؛ برنامه زندگی به زنان ما خواهد داد که در شرایط ویژه نیز می توانند الگو و نمونه باشند.
فرصت ها ی فرهنگ سازی
دهه کرامت از آن دو شخصیت بزرگ شیعه است. امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س). در واقع سؤال این جا است که چطو می توان از ظرفیت های بالای این رویداد فرهنگی استفاده کرد؟ در مطالب فوق اشاره شد که حضرت معصومه (س) بانویی غیر معصوم بوده اند. مطلبی که بسیار جای فکر و اندیشه دارد.
بسیاری از زنان ما با تصور این که شخصیت های اسلامی قابل شناخت و حتی دسترسی نیستند از مسیر اصلی که همان عمل به آموزه های اسلامی است خارج می شوند.
حضرت معصومه (س) و ارادت ایشان به برادر، نمونه مطلوبی برای برنامه ریزی و سیاست گذاری فرهنگی است. زنان و دختران جامعه، باید با سیره عملی این برزگوار آشنا شوند. بدانند و بخوانند که چگونه ایشان در عین توانایی و اعتماد به نفس و توجه به فرامین پدر و برادر، شناخت و عمل کرد تا به این جایگاه رسید و امروز مرقد مطهرشان، نگاه مشتاقان و تشنگان معارف اسلامی را به خود جلب می کند.
انتقاد اصلی به برنامه ریزان فرهنگی است؛ شناخت ظرفیت ها بر عهده آن ها است. ساخت و ترتیب برنامه های سطحی و تکراری اثر گذاری مناسبی در بلند مدت نخواهد داشت.
رسانه با قابلیت های ویژه خود می تواند، در دهه کرامت با برجسته کردن زوایای پنهان زندگی دو شخصیت بزرگ شیعه مظلومیت را از چهره آن ها بزداید و می تواند برای تمام سال، اذهان عموم را به سوی این بززرگوارن جلب کند.
چه بسیار غیرمسلمانانی که با دیدن مرقد مطهر این خواهر و برادر به اسلام گرویدند، که تنها این بعد ظاهری مسئله است. بزرگان و ائمه اسلام حتی با حضور معنوی خود اثر گذاری تامی دارند. شیعیان باید با ممارست در شناخت آن ها زندگی خود را رنگ و بوی معرفتی ببخشند.
کلام پایانی
هوشمندی و دقت نظر در نام گذاری دهه کرامت برای گرامی داشت مقام ائمه به جا و مناسب است، اما کافی به نظر نمی رسد. بی تردید ایرانیان علاقه و ارادت خود به اهل بیت (ع) را نشان داده اند، اما باید از خود پرسید، چه کسی محتاج چه چیزی است؟ البته که ما نیازمند ابراز ارادت هستیم، اما نباید نسبت به آنچه که بیشتر به آن نیاز مندیم بی تفاوت باشیم. یعنی شتاخت به معارف حقیقی توحید و عمل به آن از راه شناخت سیره عملی ائمه (ع). حضور معنوی و دسترسی آسان تر ما به این دو بزرگوار همیشه مایه مباهات بوده و این افتخار زمانی کامل می شود که بتوانیم بهینه ترین بهره برداری را داشته باشیم.
پایان پیام/
نظر شما