به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان استاد حوزه و دانشگاه به مناسبت ماه مبارک رمضان در حسینیه آیتالله حق شناس به سخنرانی پرداخت و گفت: اگر انسان بخواهد ظاهربین باشد و دنبال مهربانیهای گل درشت باشد ممکن است دیر به مهربانی خداوند برسد در حالیکه مهربانی خداوند پایه برای درک دین است و نمیشود آن را به تاخیر انداخت.
وی افزود: بیشترین ذکر مستحبی که توصیه شده بسم الله الرحمن الرحیم است که باید در آغاز هر کاری گفته شود چرا که تاثیر این هنگام عمل بسیار زیاد است.
حجت الاسلام والمسلمین پناهیان درباره تلقین مهربانی خداوند؛ عنوان کرد: خداوند با رحمانیت خود همه را خلق کرده و به همه حتی کافران نعمت میدهد اما رحیمیت او در این است که انسان را رشد میدهد که به سوی سعادت بالا رود.
استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه خداوند از سر مهربانی هرچه را که نیاز داشتیم به ما داده است، گفت: انبیاء الهی و ائمه هدی(ع) برای تبین این مهربانی و در راه رساندن دین به ما به شهادت رسیدند.
وی با بیان اینکه درک مهربانی خدا یک مقدار پیچیده است و نیاز به فکر دارد؛ عنوان کرد: اولوالالباب برای درک مهربانی خداوند فکر میکنند از این طریق به محبت او میرسند؛ اگر توانستید درباره نعمات الهی و فلسفه خلقت فکر کنید که هر چه فکر کنید به چیزی جز مهربانی خدا نمی رسید؛ اینکه امام زمان(عج) پرونده شیعیان را میبینند از سر مهربانی است.
حجت الاسلام والمسلمین پناهیان با بیان اینکه یکی از مقاطعی که میتوانیم در آن مقطع به مهربانی برسیم قرآن کریم است، اظهار داشت: اگر طبق دستورالعملی که دارند آن را با فکر بخوانیم به مهربانی خداوند پی خواهیم برد.
استاد حوزه و دانشگاه افزود: یکی از کارکردهای جلساتی که ما گرد هم جمع می شویم برای فکر کردن در نعمات و خلقت الهی است، وقتی در روایات گفته میشود بروید در باغ های بهشت بهره برداری کنید آن مجالس ذکر است که در آن یاد خداوند برده میشود.
وی با بیان اینکه ذکر با توجه مطلوب است و بدون فکر ارزش لازم را ندارد، گفت: گاهی برای فکر کردن خوب است بنویسید چراکه برخی مسائل در نوشتن هم به دست میآید؛ امیرمومنان امام علی(ع) در این زمینه فرمودند اگر چیزی را یاد گرفتید آن را بنویسید.
حجت الاسلام والمسلمین پناهیان با تاکید بر اینکه اگر کسی میخواهد مهربانی خداوند را دریافت کند یک راه آن فکر است، تصریح کرد: اگر ما مهربانی خدا را بچشیم نیاز خود به خداوند را خوب حس کرده آرامش، نشاط، اخلاق خوب به دست میآوریم، بندگان کسی که رحمان است مهربان میشوند، انسان از همنشین خود اخلاق او را میگیرد به خصوص این همنشین خدای مهربان باشد.
استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه هر جا میگویند ذکر منظور ورد نیست بلکه فکر با توجه است، ابراز کرد: تا رمضان هست پای قرآن بنشینید که این دریافت را از قرآن داشته باشید، امام صادق(ع) میفرمایند فراقتی ایجاد کنید مشکلات روحی و جسمی خود را کنار بگذارید و مشغول قرائت قرآن شوید؛ ادب، آمادگی برای مواجه با آیات زنده قرآن اثر زیادی دارد که مهر خداوند در قرآن را درک کنید.
وی با بیان اینکه معانی و برداشت های شما از قرآن در اختیار او است؛ گفت: زمانیکه قرائت قرآن را آغاز میکنید از شیطان رجیم به خداوند پناه ببرید که بتوانید الهامات و اشارات آن را دریافت کنید؛ انجاست که چیزهایی میفهمید که نمیتوانید به احدی بگویید قرآن تمام زندگی شما میشود و وقتی آن را میبندید گویا تنها میشوید.
استاد حوزه و دانشگاه افزود: قرآن کلام خداوند برای 1400 سال پیش نیست بلکه سخن خداوند برای امروز شما هم است، آنقدر قرائت قرآن لذت دارد که میتواند خستگی شما را برطرف کند چراکه قرآن زنده است.
حجت الاسلام والمسلمین پناهیان ادامه داد: وقتی مومن شروع به قرآن خواندن میکند خداوند با مهربانی به او نظر میکند، به واسطه هر آیه هزار نور و برکت برای قرار میدهد.
وی با بیان اینکه سیره ائمه معصومین(ع) را درباره قرائت قرآن مشاهده کنید؛ عنوان کرد: ما برای نجات بیشتر به مهربانی خداوند نیاز داریم؛ اصرار اهلبیت(ع) برای قرآن خواندن چنان بود که امام صادق(ع) رسما یکی از اصحاب را مینشادند و میفرمودند قرآن بخوانید.
استاد حوزه و دانشگاه افزود: کسی با احترام بنشیند قرآن بخواند حلاوت مخاطبات خداوند با بندگان خود را میچشد؛ کسی که قرآن را با توجه میخواند لطف و مهربانی خداوند را خواهد فهمید و متوجه میشود که خداوند با آن فنون و اشارات چقدر بندگان خود را مورد کرامت قرار میدهد بر همین اساس چنین انسانی موجود محترمی خواهد شد.
حجت الاسلام والمسلمین پناهیان با بیان اینکه فنون کرامات خداوند در قرآن به نمایش درآمده است؛ گفت: کسی یک کاسه از شیرینی قرآن را بنوشد هیچ حالی را بر این حال ترجیح نخواهد دارد بلکه ترجیح میدهد این حالت را به هر عبادت دیگری ترجیح میدهند حضرت امام راحل اینگونه بودند چنان از قرائت قرآن لذت میبردند که به زور باید او را از آن جدا میکردند.
وی افزود: قرآن مناجات با پروردگان بدون واسطه است؛ حضرت رسول(ص) شبها ایة الکرسی را میخواندند و جواب آن را هم به خداوند میدادند.
استاد حوزه و دانشگاه در پایان با اشاره به اینکه قرآن یکی از راههایی که برای رسیدن به مقصد اعلی انسانی اصالت دارد قرآن است، خاطرنشان کرد: در این زمینه امام راحل فرمودند قرآن رحمت مطلقه پروردگار است که از عالم غیب برای ما زندانیهای دنیا نازل شده و از بزرگترین مظاهر رحمت مطلقه الهیه است که ما کور و کرها از آن به هیچ وجه استفاده نکرده و نمیکنیم.
نظر شما