موسیقی شعار گونه اجرا نمی کنم/اصالت نبایدمانع نوآوری درتنبورنوازی شود

به گزارش خبرنگار شبستان، کیخسرو پورناظری و سهراب پورناظری امروز دوشنبه 4 مهر در نشستی با خبرنگاران به تشریح قطعات نواخته شده در کنسرت این گروه که اواخر شهریور با خوانندگی علیرضا قربانی در تالار وحدت اجرا شد پرداختند.

در ابتدای این نشست کیخسرو و پورناظری با اشاره به اجرای این گروه و استقبال مخاطبان از اجرا گفت: گروه شمس هفت شب در تالار وحدت اجرا داشت که به دلیل استقبال پروشور تماشاگران و بازتاب مثبت اجرای آن تمدید شد.

وی از مشکل صدا در تالار وحدت گلایه کرد و گفت: برنامه کنسرت به گونه ای بود که در دو قسمت تنبور، موسیقی سنتی ملی و موسیقی کردی اجرا شود، البته با مشکلاتی که همیشه در بخش صدا هست و انرژی گروه را می گیرد، در تمامی هفت شبی که اجرا داشتیم تنظیم صدا صورت گرفت در صورتی که در سالن های حرفه ای باید یکبار صدا تنظیم شود،  اما در این کنسرت چندین بار تجهیزات صدا تنظیم شدند از طرفی سازهای ما هم با تغییر آب و هوا تغییر می کند.

وی به قطعات نواخته شده در کنسرت اشاره کرد و یادآور شد: کنسرت با قطعه «افسانه تنبور» اغاز شد، این آهنگ در حدود 5/17 دقیقه زمان اجرا شد و این آهنگ به گونه ای ساخته شده که هیچ نوع موسیقی ایرانی در این زمان ساخته و اجرا نشده است که ملال آور و خسته کننده باشد و این عدم خستگی و دلزدگی در این قطعه به خاطر ساز تنبور بود. قطعه بعدی کنسرت «سهراب» بود که نگاه و نگرش جدیدی به تنبور بود و از ظرافتهای ساز تنبور استفاده کرده بود،همانطور که می دانید همنوازی و تک نوازی توان بالایی را می طلبد که خوب اجرا شود و اجرا منسجم باشد، پس از آن آواز بود و ساز که آن هم به خوبی اجرا شد.

کیخسرو پورناظری از انتشار البوم «آن سو مرو» آهنگ تهمورث و سهراب خبر داد و گفت: البته آلبوم افسانه تنبور پیش از این منتشر شده است.

وی همچنین درباره شلوغی قطعات اجرا شده در کنسرت گفت: از نظر شنیداری هر موسیقی اگر اینجا پخش شود وسائل صوتی هستند که آن را بازتاب می دهند و به گوش شنونده می رسانند که یا صاف است و یا شلوغ این مشکل دست نوازنده نیست دست سیستم صوتی است.

در ادامه سهراب پورناظری در تایید سخنان پدرش اظهار داشت: من با شما موافق نیستم در این رپرتوار جای قطعه آرام خالی بود، البته با به کار بردن کلمه شلوغ موافق نیستم، زیرا مناسبت موسیقی  و در شان رپرتوار نیست اینکه بگوییم قطعات هیجانی پشت هم زیاد بود، من این ضعف را قبول دارم.

به گفته این نوازنده تنبور در قطعه افسانه تنبور قدیمی ترین نگاه به تنبور از پیدایش تنبور تا به امروز به اجرا درآمد فضاسازی ها به لحاظ اهنگسازی مربوط به قرن بیستم است اما نگاه مربوط به قرنهای پیش است.

وی با بیان اینکه پایبندی به سنت های اصل تنبورنوازی قابل احترام است اما این پایبندی نباید جلوی نوآوری را بگیرد، گفت: احترام به سنت خوب است، اما پایبندی به خاطر اینکه با هجمه هایی از غرب و شرق مواجه می شویم زیاد جالب نیست، اینکه بگوییم تا 500 سال پیش یک رپرتوار طراحی شده و حتماً باید به آن بپردازیم خوب نیست کسی که می خواهد باید گامی فراتر بگذارد و تمام دفتر تنبور را از حفظ باشد، باید گام برداشته شود که مرزها شکسته شود و نوازنده بین المللی در کنار شما قرار بگیرد، تفکر اینقدر باید تنوع داشته باشد که با حفظ اصول و احترام به آن به جنگ دیگر نوازندگان برود. استاد حسین علیزاده با این تفکر مرزها را شکستند باید تنوع در جامعه موسیقی تقویت شود تا به بلوغ برسد.

کیخسرو پورناظری درباره ترکیب نوازندگان گروه شمس که از سه نسل هستند، گفت: من شخصاً به این روند موسیقی اعتقاد دارم خوشحالم در کنار دو نسل ساز می زنم، بچه هایم که کارهای نو می زنند، کارهایی که من هم در زمان خودم انجام دادام نیز نو بودند، در آن زمان تنبورنوازی سابقه نداشت، آهنگسازی سابقه نداشت، این سه نسل در کنار هم تفکری می دهد که سلیقه خیلی از شنونده ها را پاسخگو باشد، آن کسی که خیلی سنتی فکر می کند در این گروه قطعاتی است که راضیش می کند و برای جوانترها نیز قطعاتی است که پاسخگوی نیازشان باشد، ما باید حرکتی داشته باشیم که ریشه در اصل داشته باشد و حرکتی در فراترها.

این استاد تنبورنواز همچنین درباره همخوانی نداشتن صدای علیرضا قربانی با تنبورنوازی و هماهنگی صدای شهرام ناظری با تنور گفت: ما از وقتی که گروه تنبور را راه اندازی کردیم از صدای شهرام ناظری استفاده نکردیم، کنسرت های ما در این سی سال منهای صدای اقای ناظری با استقبال بسیاری مواجه شده است، ما به خواننده های گروه موسیقی تنبور را القا کردیم و یاد دادیم که انها بالای 50 درصد جوابگوی ما باشند.

کیخسرو پورناظری درباره هسته گزینش بخش کلام و آوازی رپرتوار با توجه به شرایط اجتماعی حاکم بر جامعه گفت: انتخاب شعر یک موضوع همیشگی نیست، تنوع دارد و از شعرای مختلف استفاده می شود،ما با حس و حال شعر هماهنگ می شویم و اجرا می کنیم، هدف من موسیقی اجرا کردن است، شعر باید باشد که هماهنگ با موسیقی و حال و هوای آهنگساز باشد، البته در این روزگار نمی توان بی تفاوت به جریانهایی که در اجتماع می گذرد بود اما بیشتر دقت من این است که موسیقی شعارگونه اجرا نکنم بیشتر پیام ذهنی من عشق است که از مولانا کمک می گیرم و گروه ما این هماهنگی را دارد، ولی این دلیل نمی شود از شعرهای معاصر با بار اجتماعی استفاده نکنیم.

سهراب پورناظری درباره سازبندی گروه شمس و اینکه در آینده تغییر نگرشی در سازبندی ایجاد خواهد شد، گفت: من کلاً به سازبندی اعتقادی ندارم، این پیشینه ای هم در آهنگسازی ندارد و طبق عادتی است که بر فضای موسیقیایی کشورمان در این چند دهه حاکم بوده است.

وی با بیان اینکه  سازهای تار و  سه تار و کمانچه برای ارکسترنوازی طراحی نشده است، خاطر نشان کرد:  نهایت کاری که می شود با این سازها کرد دو نوازی است، در ارکستر ایرانی سنتور، کمانچه، تار و همه سازها سوپرانو هستند و یکی از این سازها برای یک ارکستر کافی است و این کلاً معضلی است که در ارکستر ایرانی وجود دارد.

وی در ادامه افزود: طبیعتاً اینها بستر یکسری تغییراتی است که داده خواهد شد، ماهیت موسیقی همین است نمی خواهیم مسیری را که امده نقض کنیم ماهیت موسیقی خانواده پورناظری همین است. اما در سازبندی و فضای اجرا باید تغییراتی اجرا کنیم.

به گفته سهراب پورناظری سطح نوازنده های ایرانی کمتر از موسیقیدانان و نوازندگان جهانی نیست فقط مشکلی که هنرمندان ایرانی دارند تکنیک است که بر سالنها حاکم است جوانانی هستند که می توانند در کنار بزرگترین نوازندگان و خوانندگان دنیا قرار بگیرند.

وی درباره ضعف صدای علیرضا قربانی در اجرا و هماهنگ نبودن آن با قطعات نواخته شده گفت: دامنه صدای علیرضا قربانی به لحاظ علمی دارای بیشترین اوج است، به لحاظ توانایی در دامنه صوتی وی از هیچ خواننده ای کمتر نیست،حنجره علیرضا قربانی به لحاظ دامنه صوتی کامل است آن سلیقه مخاطب است که دامنه صوتی بم را بپذیرد یا اوج را، این کنسرت جزو معدود کنسرت هایی بود که ما ساز می زدیم و درگیر خواننده نبودیم.

به گفته پورناظری تنبور موسیقی است که از غرب ایران کرمانشاه می آید و در بسته بندی موسیقی ایرانی به عنوان موسیقی نواحی در کنار دو تار و ساز عاشقها به عنوان موسیقی نواحی شناخته می شود.

وی یادآور شد: تنبور میلیون ها نفر علاقه مند دارد چرا دیگر سازهای نواحی چنین مخاطبی ندارند، دلیلش تفکری است که پشت گروه تنبور است و پتانسیلی است که از آن استفاده می شود، اصالت تنبور به خاطر اصالتی است که از تیم کیخسرو پورناظری، سیدخلیل عالی نژاد و شهرام ناظری برخاسته است.

پایان پیام/