فرقه ای برای تفرقه

دشمن روزانه بر علیه این نظام تحرکات نرم و سخت را دنبال می‌کند اما ما هنوز در پی مچ‌گیری های کودکانه از یکدیگریم

خبرگزاری شبستان: می‌گویند در پی تهاجمی به یک شهر دشمن از هر راهی که می‌خواست وارد قلعه شود، نتوانست. تمامی راه‌ ها را به عرصه امتحان گذاشت اما نتیجه‌ای جز شکست پیدا نکرد.
پس از هزیمت، شورایی برای برون‌رفت از این شکست تشکیل دادند تا شاید بتوان ثمری جز شکست به دست آورند. پس از اذعان شورا بر اتحاد و یکرنگی حریف، همگی هم‌قسم شدند تا این وحدت کلمه که به دژ مستحکمی شباهت داشت را بشکنند. پس تفرقه انداختند و پیروز شدند. قلعه‌ فتح شد، خانه‌ها غارت و ...
امروز هم در ایران اسلامی این رمز پیروزی دشمن شده است. از بین بردن وحدت کلمه میان مردم و بخصوص مسئولان نظام به گونه‌ای عامل پیروزی های سنگر به سنگر دشمن شده است.
به راستی اگر میان رسانه‌های کشور _مکتوب یا مجازی_ اندکی تأمل کنید چیزی جز تفرقه‌افکنی، هتاکی و پرونده‌سازی عایدتان نمی‌شود. خبرسازی‌ها تابلودار و شایعه‌پراکنی‌های آلوده، آفت رسانه‌های امروزمان شده است. آفتی که به راحتی در حال از بین بردن انقلاب خمینی کبیر است.
البته این مفسده که امروز به جان ایران‌مان افتاده یقینا از دشمن‌ناشناسی و یا شاید از عدم دشمن‌شناسی صحیح خودمان است. دشمن روزانه بر علیه این نظام تحرکات نرم و سخت را دنبال می‌کند اما ما هنوز در پی مچ‌گیری های کودکانه از یکدیگریم.
آمریکا و دول غربی برای سرنگونی جمهوری اسلامی بودجه تصویب می‌کنند اما ما تصویب بودجه سالانه خود را به دیده سیاسی می‌نگریم و به دلایل واهی در تصویب آن تأخیر می‌اندازیم. هر روز علیه یکدیگر سیاه‌نمایی می‌کنیم و یا به یکدیگر تابلو ضد ولایت می زنیم و در آخر اگر بخواهیم مخالفانمان را ساکت کنیم، آنها را به انحاء مختلف از میدان به در می کنیم. حال این سریال‌های تخریب‌سازی چه موقع به پایان می‌رسد، معلوم نیست مهم تثبیت قدرت خود و از بالا به پایین کشیدن دیگری است. انزالی که حب قدرت ریشه کثیف آن است و در این بین سربازان پیاده این بازی، رسانه‌های فریب‌خورده ای هستند که هر کدام به جریان خاصی از قدرت متصل اند و از رسالت پاک خود دور شده اند.
به طور کلی جبهه‌گیری علیه یکدیگر به امری روتین و روزمره تبدیل شده است. یک روز تونل توحید در برابر تونل پردیس علم می‌شود و روز دیگر بهارستانیان به حمایت از شهرداری، قضیه مترو را در تونل‌ها می‌کنند و... مهم تر آنکه طرفین هر کدام به نوعی با نگاه حق به جانب و غافل از پرتو ولایت که همیشه ما را به اجتناب از این رفتارها دعوت کرده است، به دعواهای تکراری و خسته‌کننده سیاسی می‌پردازیم. اما جالب‌تر آن جاست هر روز هم بر دایره‌المعارف کینه‌ورزی خود لغتی جدید می‌افزاییم.
همگان به یقین می‌پذیرند که این جریان‌سازی‌ها که عده ای آن را به زعم خود شفاف‌سازی می دانند نه تنها سودی را عایدمان نمی‌کند بلکه تنها و تنها به بی‌اعتمادسازی مردم و جامعه از مسئولان نظام منجر می شود. دقیقا مانند پرونده اختلاسی که اخیرا توسط عده ای در یکی از بانک ها رخ داد. این مسئله به گونه ای شد که فسادی که کاملا به صورت غیر سازمانی صورت گرفته بود تبدیل به سوژه و مضحکه لایه های مختلف جامعه گردید. البته سوژه سازی این لایه های مردمی به نوعی زاییده ی رسانه هایی است که ناآگاهانه به بی اعتمادی جامعه دامن می زنند و از این باب باید احساس خطر نمود و در عین حال باید متوجه این حقیقت بود که ایمان و اعتقاد مردم به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران گوهر گرانبهایی است که نباید با هوچی گری رسانه ای آن را از دست داد.
غافل از اینکه دشمن آرام آرام در حال رخنه کردن در لایه‌های جامعه است و عمروعاص‌های زمان قرآن‌ها را بر سر نیزه کرد‌ه‌اند تا در اردوگاه صفین رخنه کنند که دوباره علی را تنها بگذارند و بی‌بصیرت‌ها به مانند اسلاف خود فریاد "لا حکم الا بالله" سر دهند. اما فارغ از اینکه با این سیاه بازی ها، غافلانه حکم خدا را زیر پا می‌گذاریم.

از آنجایی که دوران انقلاب اسلامی شباهت‌های بی‌شماری به دوران ولایت امیرالمؤمنین (ع) دارد و با توجه به اینکه ایشان در زمینه تفرقه و اختلاف توصیه‌های راهگشایی دارند، بررسی کلام شان می‌تواند چراغ این راه پر خطر باشد.
گفتنی است، حضرت در یکی از خطب نادره خود در پاسخ فردی که می گوید: با وجود این که شما استحقاقتان برای خلافت بیشتر بود چرا شما را عقب زدند می فرمایند: "تو عنان زبان از کف داده ای سوال بیجا میکنی حالا وقت این سوال نیست وقت جنگ صفین است اما چون سوال کردی برایت می گویم: خلافت چیزی است که همه دوستش دارند. یک عده بخل ورزیدند عده ای سخاوت کردند عده ای هم گفتند نمی خواهیم و در آخر می فرماید: «و الحکم لله و المعود الیه یوم القیمه» روز قیامتی هست و تو بفکر آنجا باش."
کاش دنیا پرستان و جاه طلبان امروز اندکی در کلام مولایشان تامل می کردند و اینچنین ولع کسب قدرت و جاه نمی داشتند. راستی شهید بهشتی که حضرت روح الله وی را برای امت ما یک ملت می دانست، خود را شیفته ی خدمت می دانست یا تشنه ی قدرت؟ به یقین همگی ما نهج البلاغه را تنها برای زیبایی کتابخانه ها و شهدا را برای گرامیداشت سمبلیک در سالگردشان می خواهیم. زیرا اگر چنین نبود اینگونه کمر همت نمی بستیم که تیشه به ریشه آرمان های خمینی کبیر بزنیم.
همچنین "رهبر معظم انقلاب" که بارها در خصوص فعالیت‌های رسانه‌ها و تلاش آنها برای ایجاد تفرقه در جامعه هشدار داده بودند، توصیه‌های مهمی برای رسانه‌های داخلی داشتند و فرمودند: "شرایط کنونی کشور بسیار آرام و مناسب و روحیه مردم هم مستحکم است، بنابراین مسئولان، نخبگان سیاسی و فرهنگی و فعالان مطبوعات و رسانه‌های مجازی نباید به‌گونه‌ای سخن بگویند یا مطلبی منتشر کنند که القای نبود آرامش و دو دستگی در کشور شود زیرا این موضوع، خلاف واقع است."
اما با همه این تفاسیر و فارغ از اینکه بخواهیم القای عدم آرامش در جامعه کنیم و آب در آسیاب دوگانگی و دعوا بریزیم به آتش‌بیاران معرکه تفرقه و دودستگی نهیب می‌زنیم که باید بدانند زمینه وحدت در میان مردم و مسئولان بیش از اختلاف است، پس دوستانه تقاضامندیم از بازی در زمین دشمن دست بکشند و امید واهی دشمنان نظام جمهوری اسلامی را ناامید کنند.
پایان پیام/

رضا باقرپور
 




 

کد خبر 69674

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha