خبرگزاری شبستان – مازندران
عید نوروز با حدود پنج هزار سال قدمت در ایران هر چند در گوشه و کنار این مرز و بوم، رسومی متفاوت دارد اما برپائی جشن نوروز و شادکردن یکدیگر از اهداف مشترک این سنت ها است.
آداب و رسوم کهن در مازندان بسیار است که تمام آنها ریشه در باورها و اعتقادات مردم این دیار با سابقه تاریخ طولانی دارند که با برگزاری آنها آیین گذشتگان پابرجا می ماند و به آیندگان این سرزمین به خوبی منتقل می شود.
سال نو و آغاز سال جدید از این قاعده مستثنی نیست و چه قبل از آغاز سال و چه هنگام تحویل و همچنین بعد از سال نو سنت هایی در دیار علویان حاکم است که می طلبد با تقویت سنت های گذشته با صیانت از فرهنگ خود در انتقال آنها به نسل های جدید کوشا بود.
رنگ و جلوه ای ویژه ای بر دیار علویان حاکم است چرا که نخستین حکومت شیعی در آن مستقر شد و مازنی ها با زندگی مسالمت آمیز به صیانت از آیین گذشته در اجرای احکام دینی نیز اهتمام دارند.
مارمه mare meh، اولین روز هر ماه تبری یه شمار می آید که دقایقی از قبل از نوروز آغاز می شود.
در این رسم معمولا فردی که در خانواده خوش قدم است قبل از شروع سال جدید از خانه خارج می شود و هم زمان با آغاز سال نو با سینی که داخل آن قرآن، کاسه آب و یک شاخه سبز درخت که معمولا شاخه درخت آلوچه است با پای راست وارد اتاق می شود.
مازنی ها بر این باور هستند تا زمانی که مارمه انجام نشد، کسی حق ورود به خانه را ندارد و اگر هم کسی از خانه خارج شد باید آنقدر بیرون از خانه بماند تا مارمه کننده برگردد و مادرمه انجام شود.
معمولا اعضای خانواده به ویژه کوچکترها پشت مارمه مانند قطار می روند و با سلام و صلوات و تبریک سال نو، وارد تک تک اتاق های خانه می شوند و با قرار دادن سبزه درخت آلوچه و قرآن بر سفره عید نوروز، عیدی خود را از بزرگ خانواده دریافت می کنند.
آرزوی مارمه برای اعضای خانواده خوش یمن و مبارک بودن سال جدید و زندگی به سلامتی و شادی در کنار یکدیگر است.
گزارش: معصومه علیزاده
نظر شما