به گزارش خبرگزاری شبستان، نظریه‌های روابط بین‌الملل با همه تکثر و تنوعی که دارند از یک لحاظ به دو بخش نظریه‌های اندرکنش و نظریه‌های کنش تقسیم می‌شوند. نظریه‌های اندرکنش با روابط بازیگران در عرصه بین‌المللی سروکار دارند در حالی که نظریه‌های کنش صرفاً با یک بازیگر (یا کنشگر) درون نظام بین‌الملل سروکار دارند. روابط بین‌الملل عبارت از مطالعه اندرکنش بازیگران عرصه بین‌المللی است، در حالی که سیاست خارجی عبارت از مطالعه کنش بازیگران در عرصه بین المللی است.سیاست خارجی به یک معنا عبارت از استراتژی هایی است که دولت‌ها جهت کسب اهداف خود در عرصه بین‌المللی اتخاذ می‌کنند.
در نظریه‌های سیاست خارجی، راه‌هایی که بازیگران و تصمیم‌گیرندگان به تحلیل موقعیت خویش می‌پردازند، اهداف خود را برمی‌گزینند، تصمیم می‌گیرند و در نهایت اجرا می‌کنند، مورد بررسی قرار می‌گیرد. در این بررسی مسائلی چون اهداف سیاست خارجی، ابزار آن، نحوه تصمیم‌سازی و تصمیمگیری، تحلیل توانایی‌ها و مقدورات، و تأثیرات ساختار محیط بر سیاست خارجی تجزیه و تحلیل می‌‌شود. نویسندگان این کتاب پس از ارائه مقدمه‌ای گویا درباه رشته سیاست خارجی، سه نظریه عمده در این حوزه یعنی واقع‌گرایی، لیبرالیسم و سازه‌انگاری را معرفی می‌کنند.
جلد دوم این کتاب از فصل پنجم آغاز می شود و یا فصل یازدهم ادامه دارد.
بخش ها و فصل های جلد دوم این کتاب عبارت اند از:
بخش دوم: تحلیل سیاست خارجی: بازیگران، بافتار و اهداف
فصل پنجم: بازیگران، ساختارها و تحلیل سیاست خارجی
فصل ششم: تصمیمگیری در باب سیاست خارجی: الگوهای عقلایی، ...
فصل هفتم :اجرا و رفتار
فصل هشتم: نقش رسانه و افکار عمومی
فصل نهم: تقدّم امنیت ملی
فصل دهم: کشورداری اقتصادی
فصل یازدهم: وظایف فراسوی مرزها
جلد دوم «سیاست خارجی: نظریه ها، بازیگران و موارد مطالعاتی» اثر مشترک«استیواسمیت»، «امیلیا هدفیلد» و«تیم دان» با ترجمه «امیر محمد حاجی یوسفی»،«محسن محمودی» و«ایوب کریمی» را انتشارت سمت در 328 صفحه چاپ کرده است.
نظر شما