خبرگزاری شبستان – البرز
خانه باغ زیبا در پارک تنیس کرج فرصتی را فراهم می آورد تا از نزدیک پای تماشای یک گالری با موضوع نقاشی بروی چوب بنشینیم. دور تا دور نمایشگاه آثار شیرین و زهرا شکرگزار نقش نمایی می کند. همین زمان است که هنرمند جوان عرصه تئاتر پا به نمایشگاه می گذارد، سپس هنرمند دیگری در عرصه چرم و در نهایت تمام خانواده دور هم جمع می شوند.
جمع خانوادگی هنرمند شکرگزار با شور و هیجان میزبان مدعوین این نمایشگاه هنری می شوند. زهره، فاطمه، زهرا، شیرین و محمد. این لحظه است که به سراغ مادر خانواده می رویم و بر این باوریم که کلید رمز شور و هیجان هنری « مادر » است. نامش آذر و مادر پنج هنرمند فرهیخته البرزی است.
ریشه های هنری فرزندانش را در مجال گفتگو دوران کودکی آنان می خواند. آن زمان که هر یک بر سر سفره صبحانه ساعت های می نشستند و با خمیر نان بربری برای خودشان کاسه و بشقاب درست می کردند.
یا آن زمان که آخرین فرزند خانه یعنی محمد با نعلبکی ها و ردیف کردن هر یک کنار یکدیگر، آهنگ و ریتمی را می نواخت و یا هر از گاه شروع به تخیل پردازی و داستان سرایی می کرد.
مادر خانواده به خاطر می آورد که چقدر فرزندانش شاد و سرحال و پر جنب و جوش بودند و او تا چه اندازه پای خلاقیت آنان صبورانه می ایستاد.
زهره اولین دختر خانواده است که با همت و پشتیبانی مادر دیپلم آرایشگری را می گیرد و فاطمه فرزند دوم اشتیاق کار بروی چرم داشته و همین او را یک هنرمند برجسته در این عرصه ساخته است.
زهرا فرزند سوم است. مادر زمانی که از او مشتاقانه نام می برد و به آثاری که دور تا دور نمایشگاه قرار گرفته است اشاره می کند، می گوید : « این ها اثر زهرا است که کار منبت را فوق العاده دوست داشت».
همین وقت از فاطمه که کنار مادر قرار دارد می پرسیم، هیچ گاه از شکست خوردن و یا موانع هراس داشتید و او بی معطلی می گوید: رفتار مادر در برخورد با هیجان هنری هر یک از ما آن قدر صبورانه و با تامل بود که امروز با الگو گرفتن از او برای فرزند خودم نیز این عرصه را باز نگاه داشته ام.
هنوز طعم نان های محلی مادر در خاطر شیرین است و با یادآوری روزهای کودکی می گوید: روزهای تعطیل قریب سه ساعت سر سفره صبحانه می نشستیم و با هر آن چه به دستمان می رسید بازی می کردیم و لذت با هم بودن را می بردیم.
فاطمه در کارگاه چرم از هر وسیله یکی برای خود و یکی برای فرزندش می گیرد این گونه است که از مادر خود الگوی مادری را آموخته تا پای خلاقیت هنری فرزندش با صبوری بهاء جان و دل دهد.
این روش و طریقی است که از خواهر بزرگتر خود آموخته و دیگر فرزندان بطبع این الگوی زیبای محبت، مهربانی، مودت، صبر و ... را در سبک زندگی اسلامی- ایرانی به ظهور نشانده اند.
از مادر می پرسیم نگران آینده فرزندان خود نبودید که باید دکتر و مهندس شوند و این رشته های هنری شاید آن اندازه که باید نان آور نباشند و او بی معطلی از تحصیلات عالیه فرزندان در رشته های روانشاسی بالینی، اقتصاد، بازیگری و ... برایمان می گوید و معتقد است هنر هرگز مانع تحصیل آنان نبود.
زهره فرزند نخست خانواده به خاطر می آورد که در کودکی همواره بازی های کودکی آنان از بازی وسطی با پدر تا کنده کاری بروی درختان حیاط و ... برقرار بوده اما نقطه تلاقی تمامیّت عمل امروز آنان، گفته مادر بزرگ است.
مادر بزرگ همواره یک جمله را برای آنان تکرار کرده است، اینکه « تا می توانید هنر یاد بگیرید، هنرهای متعدد و هر یک را بقچه کنید و کناری بگذارید و دوباره به سمت هنر دیگر بروید». این جمله باور زهره بود و شاید همین باور در دیگر خواهران و برادر کوچکش بارور شده است.
زهره روزهایی را به خاطر می آورد که پدر پای چرخ خیاطی می نشست و حتی گاه به گاهی قالی می بافت و همین مطلب بچه ها را سر ذوق می آورد.
محمد برای گریمور بازیگران تئاتر از خواهرش زهره یاری می گیرد و شیرین و زهرا از ایده های او برای برای کارهای منبت و معرق.
محمد که در هنرستان مشغول تدریس است از مشکلات و محدودیت بازیگران تئاتر گفت: زیرساخت های هنر نمایش و تئاتر در سطح استان بسیار کم است و این اصلی ترین مشکل عرصه هنر تئاتر و نمایش است.
هنرمند جوان تئاتر البرز، نمایش را متعلق به فرهنگ و تمدن ایرانی می داند و معتقد است می توان تئاتر را با نمایش تلفیق داد و از این ظرفیت هنر مدرن به روز را تولید کرد.
تعزیه مدرن قیام تا قیام آخرین اثر این هنرمند در تالار شهیدان نژاد فلاح است که در خصوص واژه مدرن در نام کار خود می گوید: این مدرن نامیده شدن متناسب با شاخص ها و ویژگی هایی به عصر امروز است.
مسئله اقتصاد و مشکلات مالی عمده ترین دغدغه هایی بود که محمد شکرگزار بر آن تاکید کرد و گفت: جای آن دارد تا مسئولان فرهنگی استان زیرساخت های تئاتر استان را قوت بیشتری بخشند و در این مسیر یاریگر باشند.
آخرین فرزند خانه شیرین است که از نخستین کارگاه کوچکی که به واسطه پس انداز مادر راه اندازی کردند می گوید و این که همواره مادر و پدر در فراهم آوردن شرائط کار به آن ها یاری رسانده است.
محمدعلی شکرگزار، پدر خانواده و رئیس سابق اداره ارشاد شهرستان کرج است که در مجال گفتگو کوتاه بر نقش مادر در خانه تاکید می کند و پدر را عامل اصلی حمایت مادر و خانواده می نامد.
پدر خانواده معقتد است: بهاء دادن به فضای شاد و پر از هیجان خانواده زمینه موفقیت تمامی اعضاء خانواده است تا در مراحل متعدد زندگی که گاهی با سختی هایی نیز رو به رو خواهد شد، فرزندان پیش رو و پیشگام باشند.
و جز این نیست که خانواده ایرانی برمبنای سبک زندگی اسلامی – ایرانی همواره پله های موفقیت را به خوبی می تواند طی کند و آشنایی با خانواده هنرمند شکرگزار همزمان با عید میلاد حضرت زهرا سلام الله علیها یک افتخار برای خبرگزاری شبستان در استان البرز بود تا برای ساعاتی اندک امیدهای به بار نشسته دوران کودکی را بیان نماید.
انتظار می رود کارآفرینان عرصه هنر در سطح استان مورد توجه و حمایت مسئولان قرار گیرد و همواره در جهت انعکاس موفقیت های آنان گام های موثری در سطح رسانه برداشته شود.
نظر شما