به گزارش خبرنگار شبستان، مرتضی سرهنگی، مدیر دفتر هنر و ادبیات پایداری حوزه هنری عصر دیروز در اولین سلسله برنامه شبی با نویسنده که در تماشاخانه مهر حوزه هنری برگزار شد، گفت: کتابی با نام سومین روز محاصره منتشر کردیم که محمد هادی که از فرماندهان گردان بود آن را نوشت. این کتاب کم حجم خاطره این فرمانده و سربازانش است.
سرهنگی ادامه داد: فرمانده گردان به این نتیجه می‌رسد که باید نیرو بیاورد، 3-4 نفر مجروح هستند و عاقله مردی بین آنها است. محمد هادی در کتاب سومین روز محاصره شرح می دهد که این عاقله مرد در آلمان مهندسی خوانده بود و پیش بچه های مجروح می ماند تا اگر دشمنان سر رسیدند به مجروحان تیر خلاص نزنند. سالها این فکر گوشه ذهنم بود که این مرد کجاست و چه کسی است. با محمد هادی رفیق شدیم. روزی با ناراحتی به من گفت آقا مرتضی من راننده مینی بوس هستم. در نظر بگیرید فرمانده گردان راننده سرویس بچه ها شده بود. او به من گفت پدر یکی از بچه ها گرمکن دست دومش را به من داده است، فکر کرده من بسیار مستحق هستم.
وی خاطرنشان کرد: روزی در دفتر نشسته بودم که یک پیرمرد خوش لباس با بارانی زیتونی رنگ داخل شد و گفت مهندس خالدی هستم. من یادم نیامد که ایشان را می شناسم. به من گفت تازه از اسارت آزاد شدم و به من گفته اند پیش شما بیایم و خاطراتم را بگویم، گفتم در جزیره شرحه اسیر شدید جا خورد، گفتم همان کسی هستی که پیش مجروحان ماند گفت بله. خوشحال شدم فهمیدم همان مردی است که سالهاست در گوشه ذهنم به او فکر می کنم. در آن زمان فکر کردم چه کسی را جلوی او بگذارم تا بتواند عظمتش را نشان دهد. یاد داود بختیاری افتادم، او را صدا زدم و آن دو نفر را با هم آشنا کردم.
مدیر دفتر هنر و ادبیات پایداری حوزه هنری اظهار داشت: آقای خالدی هر از چندگاهی پیش من می آمد و سراغ کتابش را می گرفت. روزی به من گفت می دانی چرا انقدر می آیم و می روم چون می ترسم بمیرم و کتابم را نبینم. یک روز داود بختیاری به دفترم آمد و گفت کار کتاب تمام شده، کار را خواندم و اصلاحات صورت گرفت، به داود گفتم برای عکس و اسناد با آقای خالدی تماس بگیر تا آنها در انتهای کتاب درج شود، پنج دقیقه نشده بود که داود برگشت و خنده عصبی بر لب داشت. گفت امروز روز سوم مهندس خالدی در مسجد نور است. کتاب "مردی که خواب نمی دید" خاطرات اسدالله خالدی یکی از کتاب های زیباست که داود برای آن زحمت زیادی کشید اما متاسفانه این کتاب به خوبی دیده نشد.
گفتنی است، داوود بختیاری دانشور در سال 1346 در تهران متولد شد. وی به عنوان كارشناس ادبي و داستان‌نویس در دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری مشغول به كار بود. بختياری در کمتر از یک دهه توانست جایگاه قابل توجهی را در عرصه ادبیات داستانی برای خود رقم زند. در بررسی آثار داستانی توسط معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال 1380 رمان «می‌توان تنها رفت» او رتبه دوم را به‌دست آورد. در یازدهمین جشنواره کتاب سال دفاع مقدس نیز کتاب «خانه ابدی» رتبه دوم را به‌دست آورد. همین کتاب در هفتمين دوره از جايزه ادبی شهید حبیب غنی‌پور اثر برتر شناخته شد.
نظر شما