مبارزه با قحطی سومالی یا اسلام سومالی !

به گزارش خبرگزاری شبستان، قحطی، خشکسالی، گرسنگی، بیماری و جنگ سالهاست که کشور مسلمان نشین سومالی را در چنگالهای خود می فشارد .عده کمی از فجایعی که مردم سومالی سالهاست با آن دست به گریبان هستند اطلاع دارند و حتی تعداد کمتری می دانند که این فاجعه تنها یک بلای طبیعی نیست بلکه مصیبتی است که می توان ایالات متحده آمریکا را مسئول اصلی آن دانست.

براساس گزارش ارائه شده از سوی سازمان عفو بین الملل میزان مرگ و میر کودکان زیر پنج سال در سومالی به ازای هر هزار نفر 200 نفر می باشد و دارای رشد بی رویه ای از سال 2010 میلادی بوده است.

سازمان ملل اینطور تخمین زده است که تعداد مردم گرفتار بحران انسانی در سومالی در نیمه اول سال 2011 میلادی از دو میلیون نفر به دو میلیون و 400 هزار نفر افزایش یافته که این میزان 32 درصد کل جمعیت سومالی را تشکیل می دهد.

همچنین براساس گزارش جدیدتری از سازمان ملل از هر چهار کودک سومالیایی یک کودک دارای سوءتذیه است و همچنین اینکه در ژوئن سال 2011 میلادی تعداد مردمی که دچار بحران غذا هستند تا دو میلیون و 850 هزار نفر افزایش یافته است.

دولت های آمریکایی از زمان جیمی کارتر تاکنون همواره چشم طبع به نفت این کشور آفریقایی داشته اند زیرا به خوبی می دانند که این کشور دارای منابع بکر و دست نخورده نفتی می باشد.

دولتهای آمریکایی همچنین چشمشان به دنبال دستیابی نامحدود به بندرگاههای استراتژیک در اقیانوس هند و دریای سیاه، تاسیسات نظامی رها شده از سوی اتحاد جماهیر شوروی سابق و یک دولت فرمانبردار و سرسپرده در موگادیشو است در جستجوی رسیدن به این اهداف، آمریکا از پیشنهاد هر موقعیت مطلوب از سوی هر گروهی برای رسیدن به این اهداف بدون توجه به سوابق حقوق بشری انها حمایت کرده است.

سومالی در سال 1960 میلادی استقلال خود را به دست آورد و به عنوان یک مدل دموکراسی برای آفریقا موردتوجه قرار گرفت تا اینکه جنگهای قبیله ای به راه افتاده و در نهایت « سیاد بری»  به عنوان یک دیکتاتور نظامی و رییس جمهوری این کشور در سال 1969 میلادی بر کشور استیلا پیدا کرد.

زمانی که متحد جنگ سرد سومالی یعنی اتحاد جماهیر شوروی، بری را در سال 1977 میلادی رها کرد، آمریکا حمایت خود را از اتیوپی به سومالی انتقال داد و بری را مجهز به سلاحها، آموزش های نظامی و کمک های اقتصادی بدون توجه به سوابق حقوق بشری واضح و آشکار او کرد.

در سال 1982 میلادی، آمریکا حدود 14 میلیون و 300 هزار دلار کمک نظامی در اختیار بری قرار داد، این کمک های نظامی شامل تسلیحاتی ضدتانک، اسلحه های دفاع هوایی، تسلیحات کوچک بود.

در سالهای بعد کمک های نظامی دیگری را در اختیار سومالی قرار داد که به طور کلی 21 میلیون و 200 هزار دلار در سال 1983، 24 میلیون و 300 هزار دلار در سال 1984، 800 میلیون دلار در سال 1985، 40 میلیون دلار در سال 1986 و 37 میلیون و یکصدهزار دلار در سال 1987 بود.

گروه هاویه در واکنش به شکنجه و ازار خانواده و قبیله خود از سوی بری، کنگره اتحاد سومالی را در سال 1988 میلادی تشکیل دادند و تاثیر به سزایی از برکنار کردن بار از قدرت در سال 1991 میلادی داشتند در آن زمان کار وزارتخانه ها و موسسه های دولتی، مدارس و مراکز بهداشت متوقف شد.

پس از شکست بری یک جنگ داخلی قبیله ای کشور سومالی را فرا گرفت در حالی که مهدی و محمد عیدید برای به دست گرفتن کنترل دولت مبارزه می کردند. عیدید گزینه خوبی برای غرب نبود زیرا غربی ها در مورد اینکه او بتواند منافع آنها را براورده کند یا نه تردید داشتند.

تا سال 1993 میلادی، سومای قحطی زده و جنگ زده منجر به ایجاد خیل عظیمی از مهاجران شد که به کشورهای همسایه گریختند حدود 500 هزار نفر به اتیوپی، 300 هزار نفر به کنیا، 650 هزار نفر به یمن و یکصد هزار نفر به اروپا گریختند.

پس با شکست بری کنگره اتحاد سومالی یک دولت موقت را با ریاست جمهوری مهدی تشکیل داد .عیدید با حکومت مهدی مخالفت کرد و شاخه ای از کنگره اتحاد سومالی را تشکیل داد گروههای مخالف نیز با مهدی به نزاع پرداختند و اعتراض به این داشتند که آنها برای تشکیل دولت مورد مشورت قرار نگرفته اند.

فقدان یک دولت مرکزی قوی و جنگ مدنی منجر به قطعنامه های 733 و 746 شورای امنیت نشد که به ائتلاف صلح بانان سازمان ملل اجازه می داد تا به رهبری امریکا در امور سومالی مداخله کنند.

یکی از مواردی که در دستور کار امریکا قرار داشت ماموریتی برای دستگیری عیدید بود که برای حضور نیروهای سازمان ملل و امریکا در سومالی ایجاد چالش کرده بود.

در 3 اکتبر سال 1993 میلادی، کینتون، رییس جمهوری وقت آمریکا دستور داد تا نیرویی از کماندوهای ارتش و ماموران نیروی دلتا به بهاه کشته شدن 19 آمریکایی در موگادیشو ایدید را دستگیر کنند.

در سرتاسر سالهای باقیمانده از دهه 1990، جنگ منازعه بین فرماندهان نظامی و نیروهای آنها به رهبری آمریکا موجب ایجاد هرج و مرج و آشفتگی و وخیم تر کردن اوضاع انسانی در سومای شد.

در اکتبر سال 2004 میلادی، فرماندهان نظامی سومالی در کنیا گروهی را با بودجه سازمان سیا برای مقابله با کنترل دولت از سوی گروههای اسلامی تشکیل دادند این گروه به سرپرستی عبدالله یوسف در همان سال دولتی را در سومالی به وجود آورد که در جامعه بین الملل به عنوان دولت رسمی سومالی به رسمیت شناخته شد.

اما فساد و ناتوانی عمومی این دولت برای اداره امور کشور موجب شد که امریکا بتواند تنها تا هنگام شکست دولت از سوی یک گروه اسلامی تحت عنوان اتحاد دادگاههای اسلامی در سال 2006 میلادی انها را بر مسند قدرت نگه دارد.

تعدادی از دادگاههای شریعت اسلامی در تلاطم رویدادهای دهه 1990 تشکیل شدند تا نظم و قانون و عدالت را در کشور برقرار کنند در سال 2000 میلادی 11 دادگاه اسلامی در تلاش برای ایجاد یک نیروی سیاسی و تشکیل اتحادیه دادگاههای اسلامی با یکدیگر متحد شدند قدرت و محبوبیت این اتحادیه تا سال 2006 میلادی افزایش یافت انها کنترل موگادیشو و بخش اعظم جنوب سومالی را به دست گرفتند.

اتحاده دادگاههای اسلامی یک دولت محافظه کار اسلامی را تشکیل داد در حای که تمام تلاش خود را برای گسترش ثبات و نظم در کشور به کار بست.

اما دولت بوش، رییس جمهوری وقت امریکا نمی توانند یک دولت اسلامی را در سومالی تحمل کنند و بهانه آنها این بود که در صورت تسلط اسلام بر سومالی این کشور مرکز عوامل و فعالیت های تروریستی خواهد شد اما در حقیقت هدف آمریکا برای مبارزه با این دولت اسلامی کنترل منابع نفتی سومالی و موقعیت استراتژیک آن بود.

دولت بوش در این زمان طرح حمله به سومالی را از طریق اتیوپی ارایه داد و همزمان نیروهای امریکایی درگیر حمله به اتحادیه دادگاههای اسلامی با استفاده از کشتی های جنگی دریایی آمریکا بودند و هدف از این حملات تغییر رژیم در سومالی به منظور روی کار اوردن یک دولت برای آمریکا بود.

حمله اتیوپی به سومالی که مورد حمایت آمریکا بود بحران انسانی در سومالی را به شدت عمیق تر کرد این حمله منجر به ایجاد جنگ داخلی میان اتحادیه گروههای اسلامی و نیروهای اتیوپی تحت فرمان آمریکا شد که این امر منجر به کشته شدن تعداد زیادی از انسانهای بی گناه و وخیم شدن اوضاع زندگی انها شد.

نیروهای اتیوپی مناطق مسکونی در پایتخت سومالی را تحت تصرف درآورد به گشت های خانه به خانه پرداختند و صدها نفر از مردان را ربوده و به مناطق ناشناخته ای منتقل کردند بسیاری از شهروندان موگادیشو مجبور شدند به مناطقی مهاجرت کنند که دچار کمبود شدید اب و غذا و پناهگاه شدند و بیماریهای لاعلاج به سوی آنها حمله ور شد.

در حالی که بحران انسانی به شدت در حال افزایش بود فرماندهی عملیات ویژه مشترک آمریکا به انجام عملیات سری از راه هوایی مبادرت ورزیدند و تلاشهای آمریکا برای بمباران مقرهای گروههای اسلامی منجر به مرگ بسیاری از شهروندان بی گناه شد.

براساس امار سازمان ملل متحد 600 هزار نفر از مردم سومالی در سال 2007 میلادی و 800 هزار نفر در سال 2008 میلادی از کشور مهاجرت کردند.

سازمان عفو بین الملل گزارش های متعددی از نقض حقوق بشر در مورد مهاجران شامل کشتار، حمله به خانه ها، مدارس و بیمارستانها در سومالی را ارایه داده است.

نیروهای اتحاد دادگاههای اسلامی بر اثر توطئه های امریکایی کنترل شهرها را یکی پس از دیگری تا 28 دسامبر سال 2006 میلادی از دست دادند و در این سال انان مجبور شدند تا موگادیشو را نیز رها کنند اعضای این اتحادیه به ارتیره و جیبوتی مهاجرت کرده و در آنجا کوشیدند تا ائتلافی را برای مبارزه با نیروهای اتیوپی به سرکردگی امریکا تشکیل دهند.

بنابرگزارش پایگاه اطلاع رسانی فارین پالیسی، مداخله های پی در پی آمریکا در سومالی روبه روز اوضاع انسانی را در این کشور بدتر کرد تا آنجا که در ژوئن سال 2011 میلادی این بحران را به جایی رسید که یک میلیون و 460 هزار نفر از مردم سومالی به علت جنگ و قحطی و گرسنگی آواره شده و 750 هزار نفر از کشور مهاجرت کردند.

قحطی، خشکسالی، گرسنگی و فساد از آثار سوء حضور آمریکایی ها در سومالی بوده که رنجی مضاعف را طی چند سال اخیر برای مردم این کشور به وجود آورده است و حمله اتیوپی به سومالی برای تامین منافع امریکا را می توان نقطه عطف آغاز رنج بی حد و حصر شهروندان بی گناه در سومالی به حساب آورد.

پایان پیام/