به گزارش خبرگزاری شبستان، عنوان دنیازاد جهان خیالی داستان را از همان آغاز به ذهن متبادر می کند؛ شخصیت «دنیازاد»، خواهر«شهرزاد» را به یاد می آورد که شوق و انگيزه ی داستان گویی را در متنِ هزار و یک شب بر می انگیخت. داستان دنیازاد می تلمسانی لالایی غیر منظوم محزونی است با درد زنانگی ویژه ای همراه است.
در ابتدای این اثر می خوانیم :«دنيازاد براي اولين و آخرين بار به اتاق ٤٠١ آمد تا در كفن سفيد و كوچكش با من وداع كند؛ كفن چند پارچه سفيد تميز بود و سه نوار كه در قسمت سر، پاها و كمرش قرار داشت و ملافه بزرگي كه بر حجم پيكر لاغرش مي افزود. سرش را آزمندانه از زير پوشش پنبه بهداشتي بيرون آورد. از خانم پرستار خواستم لامپ اتاق را كه به رغم همه چيز همچنان تاريك بود، روشن كند. به صورت گردش كه به كبودي مي زد چشم دوختم. پلكش فروافتاده بود، بيني اش كوچك و دهانش چونان هرم بود و به شدت كبود. در هرحال او آنجا زنده بود، با آن صورت آرام و سري كه زندگي از آن دريغ ورزيد (سري كه حافظه به سرعت محوش مي كند؟). تنها چند روز پيش، از رحمم به سوي اين جهان به حركت درآمد؛ جهاني كه خودش را هنوز براي آمدنش تدارك نديده بودند.»
کتاب «دنیازاد» اثر«می تلمسانی » را انتشارات« نیلوفر» چاپ کرده است که مطالعه آن به همه توصیه می شود.
نظر شما