به گزارش خبرگزاری شبستان: حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان در کتاب «انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه» می نویسد:
نکته قابل توجه درباره تکلیف مشتاقان «ملاقات پروردگار» و «ولی او» در دوران غیبت برای تسکین رنج فراق، این است که اولیای خدا ایشان را به دیدار با علمای دین ترغیب فرموده اند. دیدار با عالمان ربانی و مجالست با ایشان، مساله مهمی است که ترک آن سبب می شود تا خدا انسان را مجازات کرده و از خود طرد کند. این مطلب را امام سجاد(ع) در دعای ابوحمزه چنین فرموده اند: «او لَعَّکَ فَقَدتَنی مِن مَجالِسِ العُلَمَاءِ فَخَذَلتَنی؛ یا شاید مرا در مجالس اهل علم نیافتنی، به خواری و خذلانم انداختی».
باید توجه داشته باشیم که موانست و مجالست با عالمانِ عامل، انسان را بیش از پیش مشتاق دیدار حضرت ولی عصر(عج) می کند. این مجالست ابتدا باور انسان را نسبت به فضایل حضرت(عج) افزایش می دهد و سپس با چشاندن شیرینی درک محضر کسانی که شمه ای از فضایل آن حضرت(عج) را دارند، اشتیاق انسان را به درک محضر کسی که تمام این فضایل را در اوج دارد، مضاعف می کند.
کسی که با عالمانی مانند حضرت امام، آیت الله بهاء الدینی و آیت الله بهجت رضوان الله تعالی علیهم، نشست و برخاست داشته باشد، راحت تر می تواند به عظمت امامان معصوم(ع) اعتقاد پیدا کند.
کسانی که نمی توانند علم امام، یا برخی دیگر از فضایل یک امام را باور کنند، مشکل بزرگ شان این است که آدم ندیده اند. اگر با انسان های والا مصاحبت داشتند و نمونه های کوچکی از ویژگی های امام را در آنها می دیدند، دیگر دچار ناباوری نمی شدند. هرچند همیشه در این زمینه استثناهایی هم وجود دارد، کم نبوده اند بیماردلانی که در حضور ائمه هدی(ع) فضایل شان را انکار می کردند.
امروز ما می توانیم نمونه ها و جلوه هایی از آثار وجودی امام زمان(عج) را در جامعه مهدوی خودمان ببینیم. وقتی در روایات از محبت شدید مردم نسبت به حضرت(عج) در زمان ظهورش سخن گفته می شود، باور آن در زمان حاضر، آسان تر از هر زمان دیگری است. وقتی به محبوبیت روزافزون مقام معظم رهبری در جامعه خودمان و حتی در میان مردم سایر کشورها نگاه می کنیم، راحت تر می توانیم بپذیریم که ولایت می تواند چه انقلاب باعظمتی در دل ها ایجاد کند. وقتی به ثبات کشور در اثر اقتدار ولایت نگاه می کنیم، بهتر می توانیم اقتدار حضرت(عج) را در زمان حکومت اش درک کنیم.
هرچه قدر حضور در این بار عام، ابتدائاً اجباری و سهل است، حضور در آن بار خاص، اختیاری و سخت است و خوبان عالم برای راه یابی به آن بارگاه عظیم تمناها و تضرع های فراوان دارند.
نظر شما