خبرگزاری شبستان: بزرگراه خاوران تهران یادآور خاطرات تلخ و شیرین بسیاری برای مردم ایران به ویژه پایتخت‌نشینان است؛ منطقه‌ای که کوچه پس کوچه‌های تنگ و تاریک آن با تنگدستی برخی از مردمانش، قرابت معنایی دارد و شاید همین موضوع سبب شده کمتر مسجد یا مرکز دینی در این منطقه، سری در میان سرها درآورده باشد، در حالی که کمی آن طرف‌تر، مسجد قاسم بن الحسن(ع) (واقع در بزرگراه شهید محلاتی) با آن همه خدمات و فعالیت‌هایش، شهره شهر است، وضعیتی که در مورد مساجد انصارالحسین (ع) و قائم (عج) و روحانی، نیز صدق می‌کند.
هرچند در برخی مساجد محلات جنوبی تهران و سایر شهرهای کشورمان می‌توان مساجدی را نام برد که در سطح منطقه و محلات پیرامون خود، اثرگذار هستند اما بررسی‌های ما که طرح آنها بیرون از حوصله این نوشتار است، نشان می‌دهد اتکای بسیاری از این مساجد یا به افرادی است که زمانی در یکی از این مناطق ساکن بودند و بعدها که ثروتمند شدند کوله‌بارشان را بسته و در جای خوش آب و هوای دیگری سکنی گزیدند اما همچنان عضو هیات امنا یا از حامیان مسجد کودکی و جوانی‌شان هستند، یا به شخصیت‌های صاحب نفوذ در برخی از دستگاه‌ها و سازمان‌های کشور تبدیل شده‌اند، البته مساجد موفق و نام‌آور دیگری را در چنین مناطقی می‌توان نام برد که از دیرباز با کمک‌های مردمی، اداره می‌شوند.
به هر روی، ما یک روز به بزرگراه خاوران، خیابان انورزاده رفتیم و شاهد بودیم در حالی که یک ساعت به زمان اذان مغرب مانده بود درهای مسجد امام حسن عسکری (ع) باز بودند و گزارش من از آن، از همان لحظه آغاز شد.
آنچه در نگاه اول، در کنار باز بودن درهای مسجد امام حسن عسکری (ع) نظر مرا جذب کرد، فضای کوچک مسجد و حیاط آن بود حیاطی که البته مسقف است و خبری از تابش نور آفتاب در آن نیست و البته نظم چندانی ندارد و ترکیبی از بی نظمی‌ها و آشفتگی‌ها است.
البته جذابیت‌های آن کم نیست از جمله در گوشه‌ای از حیاط این مسجد، نمادی مزین به نام و تصویر شهدای این مسجد جلوه‌گری می‌کند و مشخص است که نوآوری بسیاری در طراحی و ساخت آن به کار رفته است، قاب عکس‌هایی یک شکل و یک اندازه که منظم چیده شده‌اند و پلاکی بزرگ مزین به نام مولای شهیدان «اباعبدالله (ع)».
اما شاید از همه جالب‌تر و البته تامل برانگیزتر در حیاط این مسجد، دفتر امام جماعت است که تبدیل به انباری شده است و درباره وضعیت بد آن چیز بیشتری نمی‌گویم، زیرا عکس زیر، گویای همه چیز است.
یکی دیگر از نکات جالب توجه درباره مسجد امام حسن عسکری (ع) تابلوی اعلانات آن است که در دو گوشه بالایی آن، عکسی از امام و رهبری نصب شده و در میانه آن و درست زیر عبارت «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم» نوشته‌اند «به خواندش می‌ارزد» اما طبق اظهارنظر چند تن از نمازگران این مسجد، چند وقتی است که مطلبی در این تابلو نصب نشده است که ارزش خواندن یا نخواندنش را در بوته آزمایش قرار دهیم.
پایگاه‌های بسیج خواهران «ریحانه» و برادران «انصارالائمه (ع)» تقریبا همه کاره مسجد امام حسن عسکری (ع) هستند البته همکاری خوبی با امام جماعت و هیات امنای این مسجد دارند، نمازگزاران مسجد نیز ادعای فعالیت‌های گسترده بسیج این مسجد را تایید کردند.
توصیف فضاهای بیرونی مسجد امام حسن عسکری (ع) را اینگونه آغاز می‌کنم که به همت بنیانگذار و امام جماعت سابق آن «حجت الاسلام سیدابوالفض فصیحی» و برخی از خیرین منطقه خاوران، این مسجد، صاحب صندوق ذخیره‌ای شده است به نام «امید» که حقیقتا امیدی است برای خیل نیازمندان این منطقه از جنوب شرق پایتخت ایران اسلامی.
نکته جالب درباره این صندوق، تابلوی آن است که پشت میله‌های حصار دفتر آن، گرفتار آمده است که مسئولان آن باید فکری برای این تابلوی کوچک و زندانی شده بکنند تا رهگذران نیازمند و آبرودار، به گرفتن وامی از صندوق امید، دلگرم شوند.
سرویس بهداشتی مسجد امام حسن عسکری (ع) همچون بیشتر مساجد کشور در زیرزمینی واقع شده است و استفاده‌کنندگان از آن باید چندین پله مارپیچ شکل را طی کنند تا به آن برسند، البته مسئولان این مسجد یک روشویی هم در گوشه سمت چپ حیاط مسجد بنا کرده‌اند.
مسجد امام حسن عسکری (ع) با شرحی که داده شد روزانه در سه نوبت صبح، ظهر و شب، میزبان دوستداران نماز جماعت هست و مشاهدات ما که چند باری به این مسجد آمده بودیم، حکایت از استقبال گسترده مردم از نماز جماعت و برنامه‌های دینی و فرهنگی آن دارد.
مسجد امام حسن عسکری (ع) با وجود کوچکی و بی نظمی‌های فراوانش، رونق چشمگیری دارد، شاید وضعیت این مسجد، بی‌شباهت به آپارتمان فیلم سینمایی «اجاره‌نشین‌ها» ساخته داریوش مهرجویی نباشد، آپارتمانی که باوجود مشکلات فراوان، تا سکانس‌های پایانی فیلم همچنان سرپا بود و ساکنانش نیز علاقمند به تداوم سکونت در آن داشتند البته بی‌توجهی همین ساکنان سرانجام موجب فروریختن آن شد.
مدیران مسجد امام حسن عسکری (ع) اگر علاقمند به تدام فعالیت‌های این مسجد هستند برای جلوگیری از گرفتارآمدن آن به سرنوشت آپارتمان یاد شده، پیش از آن که مشکلات برخی از مساجد کشور، گریبانگیر مسجدشان شود، باید برای وضعیت آشفته فضای ظاهری آن چاره‌ای بیندیشند البته شاید آنان چشم به راه حمایت‌های مسئولان و دستگاه‌های مرتبط با مساجد باشند.
نظر شما