هوشنگ عطاپور، مدیرکل سابق امور اجتماعی استانداری آذربایجان غربی در گفتگو با خبرنگار شبستان، با اشاره به این که یکی از مسئله هایی که اکنون ذهن جامعه را بیش از هر مسئله ای درگیر کرده، بیکاری است، گفت: کار و اشتغال اگرچه یک موضوع اقتصادی است و شاخص های آن در حوزه ی اقتصاد مورد سنجش و ارزیابی قرار می گیرد؛ ولی آثار و پیامدهای رشد شاخص های مرتبط با اشتغال در حوزه اجتماعی قابل مشاهده است.
وی افزود: کار از نظر اقتصادی یعنی تولید ارزش افزوده و ثروت در جامعه؛ اما از نظر اجتماعی یعنی توسعه رفاه و امنیت اجتماعی، در اصل شاخص کار و اشتغال خود به بهبود شاخص های دیگر اجتماعی مانند شاخص های رفاه در جامعه کمک می کند.
عطاپور با بیان این که از طرفی افت شاخص های اشتغال به معنای تنزل رفاه در جامعه، افزایش فقر و حرکت به سمت یارانه ای اداره کردن جامعه است، ادامه داد: مهمترین اصل در مدیریت کار و اشتغال؛ داشتن سیاست درست اقتصادی است، یعنی تا جهت گیری های اقتصادی بر پایه تولید و اشتغال تعیین نشود؛ اشتغال به معنای واقعی آن که تولید ارزش افزوده و ثروت در جامعه شکل نخواهد گرفت.
وی تصریح کرد: یک بخش از این سیاست های درست، خروج از اقتصاد وابسته به نفت و خام فروشی است؛ بخش دوم خداحافظی با نظام تولید سنتی و ورود در عرصه های نویت اقتصادی با مزیت نسبی ملی است و سوم بهبود فضای کسب و کار با توسعه بازار در خارج از مرزهای سیاسی است و چهارم نیز استفاده از مدیران مبتکر و خلاق و تحصل کرده کاربلد است.
کارشناس اجتماعی در اشاره به این که در حال حاضر ما در هر چهار بخش فرآیند اصلاح اقتصادی مشکل داریم خاطرنشان کرد: به همین خاطر نظام اقتصادی ما چهار وجه مشخص دارد که متکی به نفت و متکی به واردات است.
عطاپور عنوان کرد: بخش خدمات بر بخش تولید غلبه دارد و بازار خارجی نداریم؛ نتایج این سیاست ها باعث شده است اولا بیکاری هر سال با ضریب بالایی رشد پیدا بکند، جمعیت تحصیل کردگان بیکار را در سطح کشور شاهد باشیم و مهاجرت نخبگان و تحصیل کردگان به خارج از مرزهای کشور با رشد بالایی صورت بگیرد.
وی اظهار کرد: اما در حوزه اجتماعی بیکاری یعنی بازتولید فقر و فلاکت در جامعه و افزایش جمعیت مستمری بگیران و فشار بالا بر صندوق های سازمان های حمایتی و آن هم یعنی رشد خطرناک فقر در جامعه؛ نتایج این شاخص ها افزایش آسیب های اجتماعی، از قبیل بزه ها و ناهنجاری های اجتماعی، اعتیاد، حاشیه نشینی، افت شاخص های بهداشتی و امید به زندگی، کودکان کار، کسب و کار جنسی و زنان خیابانی، قاچاق و در نهایت تنزل سرمایه اجتماعی را در پی دارد.
عطاپور با بیان این که بحران بیکاران آثار سیاسی هم دارد که این موضوع در امنیت اجتماعی جامعه خیلی مهم تلقی می شود گفت: شکل گیری اعتراضات کارگری و جمعیت بیکاران و ایجاد مشکلات سیاسی در جامعه، می تواند به آشوب نیز کشیده شود.
وی افزود: از طرفی رشد جمعیت بیکاران با توسعه شکاف های اجتماعی به ناهمگونی اجتناعی منجر شده و جهت گیری های توده گرایانه (پوپولیسم) را در بین برخی سیاستمداران فراهم نماید.
وی با پاسخ به این سوال که راهکار حل بحران های اجتماعی چیست، عنوان کرد: باید یک تیم اقتصادی قوی و با برنامه به همراه جامعه شناسان و اقتصاددانان مدیریت امور را عهده دار شوند.
مدیرکل سابق امور اجتماعی استانداری آذربایجان غربی تصریح کرد: هر کشور و استانی برای خودش ظرفیت های اقتصادی دارد که اگر به درستی فهمیده شود و برای این ظرفیت ها برنامه ریزی درست انجام شود؛ در عرصه ی عمل این تهدید خود به فرصت توسعه و پیشرفت تبدیل می شود.
عطاپور ادامه داد: خیلی از کشورهای دنیا مانند آلمان، ژاپن، کره جنوبی، مالزی و ترکیه پس از جنگ و یا انقلاب و حرکت هایی استقلال خواهی توانستند اقتصاد ملی خود را تعریف بکنند و با شتاب و جهش بالایی خود را در نظام اقتصاد جهانی تثبیت کنند؛ یعنی این گونه نیست که موانع بیرونی برای توسعه اقتصادی باشد ولی بیشتر موانع داخلی و درونی باعث ایجاد بیکاری می شود.
وی با بیان این که بیکاری هم رکود اقتصادی را در پی خواهد داشت گفت: اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی به شکل دقیق و درست و مبارزه با فساد اداری و مالی دوو راهکار پیش رو است.
عطاپور اظهار کرد: اگر در استان به صنعت، کشاورزی و حمل و نقل و گردشگری به خوبی عنایت شود ما نه تنها مشکل بیکاری نخواهیم داشت بلکه باید نیروی کار هم وارد بکنیم؛ در صورتی که هیچ رویکرد درستی برای فعال سازی صنعت نداریم حتی صنایع تبدیلی هم در حال ورشکستگی هستند.
نظر شما