خبرگزاری شبستان، گروه مسجد و کانون‌های مساجد: محمدجواد تندگویان در سپیده‌دم 26 خرداد 1329 هجری شمسی پا به عرصه هستی نهاد و پیکرش پس از سال‌ها اسارت در زندان‌های عراق، در آذرماه 1370 با حضور برخی مسئولان نظام جمهوری اسلامی و گروه‌هایی از مردم در تهران تشییع شد، در این فرصت به بهانه ایام بزرگداشت شهید تندگویان، فعالیت‌ها و رویکرد مسجدی وی را بررسی کردیم.
پدر محمدجواد، حاج آقا تندگویان، بازاری و اهل مسجد و هیات بود و مادرش نیز از سادات مورد احترام اهالی محله خانی‌آباد تهران بود، وی اكثر شب‌ها با قدم‌های كودكانه‌اش همراه پدر و پدربزرگ به مسجد «بینایی» و هیات «بنی‌فاطمه» و فاطمیون خانی‌آباد می‌رفت، ساكت و آرام در گوشه‌ای می‌نشست و به نماز خواندن مومنان نگاه می‌كرد و گوش او به تدریج با دعا و گفتار عالمان دین آشنا شد.
تندگویان هنوز به دبستان نرفته بود كه در صف نماز جماعت در كنار پدر و پدربزرگ خود ایستاد و نماز خواند، در كنار پدر در جلساتی كه بعد از هیات به گونه‌ای خصوصی در مسجد یا حسینیه بنی‌فاطمه برگزار می‌شد شركت می‌کرد و با مبارزه مكتبی آشنا شد و تا آخرین دقایق حیات خود از مبارزه دست نكشید و مسجد و هیات را ترك نكرد.
وی بارها به دلیل انتشار و پخش اعلامیه‌ها و پیام‌های امام خمینی (ره) که در مسجد تهیه کرده بود، در دوران پهلوی دوم، بازداشت شد و به زندان افتاد و از جمله در سال 1352 دستگیر شد و پس از ماه‌ها بازداشت در زندان کمیته شهربانی و ساواک مورد شکنجه‌های بسیار قرار گرفت، برای مثال ناخن‌های او را کشیدند و پاهایش را با مته سوراخ کردند و یا شوک‌های عصبی شدید به او دادند، ولی او تسلیم آن شکنجه‌های وحشتناک نشد و سرانجام پس از یازده ماه با بدنی مجروح آزاد گشت.
تندگويان مبارزه مکتبي را از مسجد آموخت و تا پايان عمر با برکتش در هيچ گروه و دسته‌اي عضو نشد، مبارزات او جنبه حق‌طلبانه داشت و هيچ سند قابل ملاحظه‌اي از وابستگي گروهي به طور واضح از ايشان موجود نيست.
انس شهید تندگویان با مسجد، همیشگی بود و برای فراگیری آموزه‌های قرآن و عترت، احکام شرعی و زبان‌های خارجه به مسجد می‌رفت، برای نمونه کلاس ششم که بود، در مسجد المصطفي (ص) در چهار راه حسن آباد، زبان عربي را آموخت و کاملا بر اين زبان مسلط شد، در واقع مسجد برای او مرکز عبادت، کانون مبارزه انقلابی و پایگاه معرفت‌آموزی و علم‌آموزی بود.
شهید تندگویان با توجه به علاقه خود در سال 1354 در دانشكده نفت آبادان مشغول به تحصیل شد و فعالیت‌های اسلامی و انقلابی خود را در انجمن اسلامی این دانشكده دنبال کرد.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی با توجه به سوابق انقلابی، از سوی شهید رجایی به عنوان وزیر نفت به مجلس معرفی شد و 40 روز پس از آغاز فعالیتش كه به قصد تشویق و تقدیر كاركنان شجاع تاسیسات نفتی از یك راه فرعی عازم آبادان بود، مورد تهاجم مزدوران صدام قرار گرفت و به اسارت گرفته شد و پس از تحمل سال‌ها اسارت به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
البته آگاهی دقیقی از تاریخ شهادت تندگویان در زندان عراق در دست نیست، چون که در آغاز، دولت بعث عراق از تحویل جسد واقعی این شهید خودداری می‌کرد و با تحویل یک جسد ناشناس، قصد پایان دادن ماجرا را داشت که جمهوری اسلامی، هیأتی را برای پیگیری موضوع و تحویل گرفتن جسد واقعی شهید به عراق فرستاد.
سرانجام پیکر شهید تندگویان در آذر ماه 1370 با حضور برخی مسئولان نظام جمهوری اسلامی و گروه‌هایی از مردم در تهران تشییع شد.
سخن آخر اینکه مرور زندگی شهید تندگویان بار دیگر اهمیت و ارزشمندی نقش مساجد در پرورش و آموزش نیروهای انسانی با اخلاص، جانفشان و دین مدار را اثبات کرد و دوباره به ما یادآور می‌شود که هرچقد برای تقویت جایگاه مساجد بکوشیم، کم کار کرده‌ایم و باید هر روز و هر لحظه در خدمت به مسجد و آبادانی معنوی و ظاهری آن بکوشیم.
منابع:
پایگاه‌های: تبیان، فرارو، تابناک و پایگاه اطلاع رسانی وزارت نفت
نظر شما