به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاری شبستان، تقی رستموندی، رئيس سازمان امور اجتماعي کشور در نشست كشوری تدوین لایحه قانون تشکلهای مردمنهاد كه صبح امروز سه شنبه ٧ آذر در وزارت كشور برگزار شد، گفت: موضوع حضور و مشارکت تشکلهای مردمنهاد در امور کشور بسیار مهم است، گام نخست در این باره دو سه سال پیش برداشته شد و متن اولیه نوشته شد. امیدواریم این روند سرعت بگیرد و در هیات دولت تصویب و سپس به مجلس برود.
وي با بیان اینکه در کشور درخصوص تشکلها دیدگاههای متنوعی و گاه متضادی وجود دارد، اظهار داشت: دستهای کاملا با مفهوم تشکل، سمن و ان جی او مخالف است. این دیدگاه، تشکلها را خودی نمیدانند و سعی میکنند مفهوم تشکل را از ادبیات جامعه ایرانی حذف کنند. من فکر نمیکنم تلاش آنها به نتیحهای برسد. دیدگاه دوم تشکلها را حریف و رقیب میداند و تلاش میکند با این حریف رقابت کند. آنها تلاش میکند سمنها را محدود کنند که این دوره این رویکرد هم گذشته است که تشکلها را رقیب دولت و نظام حکمرانی میدانیم.
رستموندی ادامه داد: رویکرد سوم، تشکلها را همکار و معین برای نظام حکمرانی میداند. این رویکرد، رویکرد مثبت و قابل اعتنایی است ولی نظر شخصی من این است که این رویکرد اعتقادش بر این است که در زمان ضرورت، به سمت تشکلها برویم یعنی آنجا که زورمان نرسید تلاش کنیم از این ظرفیت موجود استفاده کنیم. این رویکرد هرچند مثبت است ولی کفایت نمیکند.
وی افزود: رویکرد چهارم تشکلها را شریک خود در نظام حکمرانی میداند. این رویکرد، میتواند مبنای حرکت و کار تلقی شود و ما تشکلهای اجتماعی را شریک و سهیم جامعه باید بدانیم و با تقسیم فعالیتها آرمان کشور برای توسعه محقق شود.
رئیس سازمان امور اجتماعی این رویکرد دو مبنای عقلانی دارد، تصریح کرد: مبنای نخست این است که تشکلها در صحنه حضور دارند و با مردم در ارتباط هستند و در شناخت مسئله میتوان از این ظرفیت استفاده کرد. دولتها به دلیل دوری از فعالیت دیرتر به فهم احتماعی نائل میشوند ولی تشکلها بصیرت و شناخت بهتری از مسائل اجتماعی نسبت به دولتها دارند. مبنای دوم، اقدام و عمل است. دولتها در این حوزه نیز کند هستند و با تاخیر ورود میکنند و وقتی هم به مسائل ورود میکنند، توفیق، کارامدی و کاراییشان کمتر است. در حوزه کارایی و کارمدی، تشکلها نسبت به دولتها موفقتر بودهاند.
رستموندی با بیان اینکه سیاست وزارت کشور این است که میخواهیم نگاه کیفی به تشکلها و سمنها داشته باشیم، خاطرنشان کرد: بجای تاکید بر گسترش سمنها – هرچند که گسترش کمی هم مطلوب است – تاکید و تلاش ما افزایش کیفی تشکلهای اجتماعی و سمنها است. من به رشد کمی سمنها اعتقاد دارم ولی سیاست اصلی ما تقویت کیفی و اثربخشی سمنها است.
وی با بیان اینکه سیاست دوم رشد سمنها براساس نیاز کشور، مناطق، استانها و براساس موضوعات مختلف است، ابراز داشت: یعنی رشد سمنها باید نیازمحور باشد. اینکه فکر کنیم سمنها از بالا و با فشار دولتی توسعه یابند، این مسئله مثمرثمر نخواهد بود. این جلسه مبنایی برای ارتباط مستمر با تشکلها است. رویکرد ما، ارتباط مستمری با سمنها و تشکلها است. این جمع، میتواند هیات اندیشهورزی باشد.
نظر شما