حسین محمد رضایی در گفتگو با خبرنگار شبستان در قم با گرامیداشت 17 شوال مصادف با "روز فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ای" تصریح می کرد: از گذشته های دور ادبیات مردم ایران در زندگی عمومی با فرهنگ ورزش عجین بوده و مطابق با اسناد موجود از قرن های گذشته ایران مهد پرورش دلاورمردان و پهلوانان بوده است.
وی می افزاید: رگ و غیرت ایرانی به عنوان یک مسلمان و محب اهل بیت(ع) در مبارزه با ظلم، جور و فساد همیشه در تاریخ خودنمایی کرده است.
این فعال رسانه ای با تاکید بر برخی از ویژگی های بارز ملت ایران می گوید: پرورش روح و روان توام با تربیت جسمی درست و سالم، توده های ملت ایران را انسان هایی با عزت، مهربان و مهمان پذیر و مومن قرار داده است.
وی خاطرنشان می کند: امروزه با رشد و توسعه همه جانبه دنیا و تبادل فرهنگ های مختلف و همچنین وجود خلاقیت ها و ظرفیت های فراوان در ورزش بیشترین گرایش به سمت رشته ای خاص در ورزش خودنمایی می کند.
مدیر خانه مطبوعات با بیان این جمله "پهلوانان هرگز نمی میرند"، ادامه می دهد: متاسفانه فضای مدیریت عمومی در ورزش ایران با مدیریت غربی و مدل ورزشی آنها عجین شده و این مسئله باعث دوری از منش پهلوانی در میان ورزشکاران ما شده است.
وی می گوید: وقتی به آسانی با وجود دلالانی فراوان و بی هویت برای ثبت یک قرارداد و یا بازی فوتبال پول های هنگفتی هزینه می شود و پارتی بازی، زد و بند و رفاقت بازی تصمیم گیرنده اصلی بازی می شود، یقینا اخلاق در این عرصه حلقه مفقوده می شود.
وی تصریح می کند: پهلوانان ایران مروجان و بزرگان علم اخلاق بوده اند اما اکثر ورزش بازان امروز از اخلاق نام و نشانی نبرده اند و هر جا پول بیشتری درکار باشد، عرض اندام بیشتری می کنند.
محمد رضایی می گوید: با توجه به اینکه کشور ما متعلق به اهل بیت (ع) است و پیامبر اکرم (ص) آمد که مکارم اخلاق را تکمیل کند، در سالی که به نام سال جهاد اقتصادی مزین شده باید نسبت به پاکسازی فضای ورزشی کشور اقدامات اساسی صورت گیرد.
وی خاطرنشان می کند: در ورزشی که اساس آن را پول تشکیل می دهد، تصمیم گیرندگان آن به نوعی به پول آویزان هستند، باید هر چه زودتر نقطه های کور اقتصادی که موجب به فساد کشانیدن اخلاق در جامعه ورزشی می شود و به نوعی باعث پول شویی محسوب می شود را از بین برد.
این فعال رسانه ای ادامه می دهد: دولت در عرصه های مختلف عملکردهای تاثیرگذاری داشته ولی هنوز در عرصه ورزش گام های مثبت مشاهده نشده است.
وی تصریح می کند: ملت ایران باید به بازخوانی تاریخ گذشته خود با نام آورانی همچون پوریای ولی، پهلوان تختی و هزاران مرد اخلاقی و یا پهلوانان اخلاق مدار بپردازد.
محمد رضایی می افزاید: هر چند که جوانان این مرز و بوم در سه دهه گذشته در مبارزه های علمی و عملی با دشمنان نظام خوش درخشیده اند ولی ما امروز نیازمند بازسازی تاریخ پهلوانی خود هستیم و باید نام، یاد و منش پهلوانانی که در خاک طلایی ایران هستند را برای همیشه زنده نگاه داریم تا در این مسیر عرصه ورزش را از بیراهه ها به سلامت عبور دهیم.
بایسته های اخلاقی ورزشکاران از منظر مکتب اسلام
در دیدگاه قرآن و اهل بیت (ع) ورزش جنبه جسمی و روحی دارد. علی (ع) درباره ورزش روح می فرماید: من نفس خود را با تقوا ورزیده می سازم.(1)
در مکتب اسلام، ورزش جسمی، پشتیبان و مکمل ورزش روحی (خود سازی) معرفی شده است و ورزشی که با رعایت مسائل اخلاقی همراه نباشد، ارزشمند و مفید نیست.
حق جویی
یکی از فضائل مهم اخلاقی، حق جویی است. همه نزاع ها و ستم ها از اینجا آغاز می شود که یک طرف، خواهان حق عدالت نیست. از امام صادق (ع) پرسیدند: مکارم اخلاقی کدامند؟ حضرت فرمود: اینکه از شخصی که به تو بدی کرده درگذری و با کسی که از تو بریده آشتی کنی و به کسی که در حق تو نیکی کرده نیکی کنی و همیشه حرف حق را بگویی؛ هر چند به زیان تو باشد.(2)
بنابراین، هم ورزش کاران وهم ورزش دوستان، باید حق جویی را به عنوان یک اصل، نصب العین خود سازند و همواره خواهان اقامه حق باشند، هر چند به زیان آنها باشد.
جوانمردی
ورزش کار مسلمان و با اخلاق، باید مظهر جوانمردی باشد و خود را به این زینت آراسته سازد. علی(ع) دراین باره می فرماید: انسان به زینتی زیباتر از جوانمردی آراسته نشده است. (3)
آن حضرت، گذشت از اشتباهات دیگران را جوانمردی می داند و می فرماید: قوام جوانمردی به این است که انسان لغزش ها و اشتباهات برادران دینی خود را تحمل کند و از آنها درگذرد و با هم جواران خود به خوبی رفتار کند. (4)
صداقت
ورزش کار با اخلاق باید به این نکته توجه کند که صداقت از مهم ترین اصول اخلاقی است و حتی به شوخی هم نباید دروغ بگوید. پیامبر گرامی اسلام در نکوهش دروغ گویی می فرماید: دروغ گو جز به خاطر بی شخصیتی و خودکم بینی، دروغ نمی گوید.(5)
امام صادق(ع) نیز می فرماید: هیچ بنده ای طعم ایمان را نمی چشد، مگر آنکه دروغ گویی را، خواه شوخی و خواه جدی، ترک کند.(6)
تواضع
از آنجا که ورزش، به انسان قدرت، و جایگاه اجتماعی می دهد، فروتنی ورزش کار در برابر دیگران، اهمیت خاصی می یابد. در آیات و روایات نیز، شخص متکبر بسیار نکوهش شده است. راه دور کردن تکبر این است که انسان به یاد آورد هر نعمتی به او رسیده، با لطف و عنایت پروردگار بوده و هر لحظه ممکن است حق تعالی آن نعمت را از او بگیرد. امام علی (ع) می فرماید: شکر گزاری نعمتی که خداوند به انسان عنایت کرده است، با تواضع تکمیل می شود. (7)
ادب
ادب، از مشهورترین فضیلت های زیبای اخلاقی است. امام علی (ع) به امام حسن مجتبی (ع) درباره رعایت ادب سفارش می کند و آن را اساس مردانگی و نشانه عقل و فضایل اخلاقی می شمارد.(8)
امام جواد (ع) نیز در فضیلت ادب می فرماید: از میان دو نفر، کسی نزد پروردگار برتر است که با ادب باشد. (9)
بنابراین، ورزش کار با فضیلت، کسی است که رعایت ادب را سرلوحه رفتار خود قرار دهد ونه تنها از بیان کلمات رکیک پرهیز کند، بلکه رفتار و سکناتش به زیور ادب آراسته باشد.
پرهیز از حسد
در ورزش ممکن است رقیب ورزش کار، جایگاه بهتری داشته و در مسابقات امتیاز بیشتری بگیرد. اینکه ورزش کاری جایگاه رقیب خود را آرزو کند، "غبطه" است و مانعی ندارد، ولی اگر آرزو کند آن جایگاه را فقط خودش داشته باشد و از دیگری گرفته شود، حسد ورزی و رذیله اخلاقی است که با ارزش های اسلامی و انسانی سازگار نیست.
خوش اخلاقی و پرهیز از خشونت
از صفاتی که در معارف اسلامی تأکید فراوانی به آن شده، خوش اخلاقی است. امام صادق(ع) در فضیلت خوش اخلاقی فرمود: کامل ترین مؤمنان از نظر ایمان، کسانی هستند که خوش اخلاق تر باشند. (10)
از رسول خدا (ص) سؤال شد: بهترین چیزی (هدیه ای) که کسی به دیگری می تواند تقدیم کند چیست؟ حضرت فرمود: خوش اخلاقی.(11)
روحیه گذشت و صبر و بردباری
از صفاتی که به ویژه برای ورزش کاران لازم است، داشتن صبر و گذشت است پیامبر اکرم(ص) فرمود: برشما باد عفو و گذشت که این دو صفت، جز بر عزت انسان نیفزاید پس از یکدیگر درگذرید تا خداوند به شما عزت دهد. (12)
پی نوشتها:
1. نهج البلاغه، نامه 45.
2. قتال نیشابوری، روضه الواعظین، ص 412. برگرفته از: علی شلاچیان نظر، مقاله "اخلاق و ورزش" مجموعه مقالات سمینار نقش فرهنگ و تبلیغات در ورزش مرکز تحقیقات ومطالعات وسنجش برنامه ای صدا وسیمای جمهوری اسلامی ایران.
3. غرررالحکم ودررالکلم، ترجمه : سید حسین شیخ الاسلامی، ج2، ص 1127.
4. همان.
5. شیخ مفید، الاختصاص، ص 232.
6. اصول کافی، ج2، ص34.
7. بحارالانوار، ج70، ص196.
8. دیلمی، ارشاد القلوب، ص 160.
9. همان.
10. همان، ص 133.
11. روضه الواعظین، ص 1414.
12. ارشاد القلوب ، ص 133.
پایان پیام/
نظر شما