«فریب مجازی» افراد در شبکه های اجتماعی

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، آسیب های اجتماعی رو به افزایش هستند، این موضوع را هم می توان در سخنان صاحب نظران و کارشناسان جامعه نیز پیدا کرد.

روزانه اخبار و آماری را در رابطه با افزایش خودکشی، اعتیاد، طلاق، افسردگی، انحرافات اخلاقی و دیگر آسیب های اجتماعی را در جامعه به خصوص در میان جوانان دریافت می کنیم.

با پیشرفت تکنولوژی و افزایش کاربران شبکه های اجتماعی، مردم اخبار زیادی را با سرعت بالا در مسایل مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، دینی و مذهبی دریافت می کنند.

گاهی از این اخبار صحت دارند، گاهی نیز از اساس دروغ بوده اند. برخی از اخبار برای افزایش کاربران صفحه ای صورت می گیرد، گاهی برای تشویش افکار عمومی و گاهی نیز کارکرد آنان آگاهی دادن و مطلع کردن افراد از مسایل مختلف است.

اخیرا فیلمی از خود کشی دو نوجوان در اصفهان در شبکه های اجتماعی بازنشر شد. فیلمی که برخی از کارشناسان آن را هشداری برای جامعه داستند.برخی نیز این فیلم را مصداقی برای افزایش آسیب های اجتماعی در میان نوجوانان مطرح کردند.

در این ارتباط؛ مجید ابهری، آسیب شناس و رفتارشناس اجتماعی به خبرنگار شبستان می گوید: تکرار برخی اخبار حوادث و حتی فیلم ها در فضای مجازی به نوعی ما را دچار فریب مجازی می کند.

وی افزود: برخی تصور می کنند ابعاد فاجعه اضافه و صعود یافته است در حالی که حدود 40 میلیون ایرانی عضو تلگرام هستند.

ابهری تصریح می کند: در پیام رسانی رکوردار هستیم. بر این اساس آماری که ارایه شده است، ایرانیان یک میلیارد پیام ارسال و دریافت کرده اند و مقام اول را به دست آورده اند.

آسیب شناس و رفتارشناس اجتماعی تاکید می کند: تعدد و تکرار برخی از اخبار نباید ما را دچار اشتباه در ارزیابی کند.

وی ادامه داد: در ماه صفر و اربعین تعدادی زیادی از نوجوانان و جوانان با میل خود راهی کربلای معلی شدند، نمی توان به این مسایل توجه نکرد و با نادیده گرفتن این موضوعات، بگویم که آسیب های اجتماعی نوجوانان و جوانان ناامید کننده است. بلکه شرکت نوجوانان و جوانان در مراسم های مذهبی همچون پیاده روی اربعین و اعتکاف امید بخش است.

وی یاد آور می شود: البته آسیب های اجتماعی در حال گسترش است به دلیل اینکه والدین و رسانه ها در این میان نتوانستند نقش تربیتی خود را باید و شاید به اجرا درآورند.

ابهری تاکید می کند: در این میان کاهش روابط گفتاری در خانواده و توجه محض به آموزش در نهاد آموزش و پرورش و اشتغال به مسایل سیاسی و اقتصادی بیش از هر چیزی در رسانه ها وجود دارد. لذا موجب شده است تا خانواده ها از فرزندان خود فاصله گرفته و بی خبر بمانند. همین مسئله جوانان و نوجوانان را تهدید می کند.