به گزارش خبرگزاری شبستان، رمانِ گوشه‌نشین چکیده ای عالی از تمام شخصیت‌های برجسته یونسکو در نمایشنامه‌هایش است. وی در این رمانِ فلسفی‌ـ‌روانشناختی، به نفوذی عمیق‌تر در روان شخصیت‌های خود و کاوشی دقیق‌تر در حیطه‌های پوچِ زندگی پرداخته است.
ارثیه ناگهانی این امکان را به قهرمان رمان می‌دهد که شغل بی‌اهمیت و کسل‌کننده‌اش در اداره‌ای گمنام را ول کند. او دیگر کاری ندارد جز این‌که سعی کند از زندگی لذت ببرد. این اتفاق برای او تبدیل می‌شود به روند آشنایی با تجربه مرگ.
او در جستجوی فراموشی است. اندوهش از دانستن این‌که قوی‌ترین احساس ما احساس ضعف ماست، و این‌که در هر چیزی قدرت معجزه‌ای نهفته است، وجهه‌ایی صوفیانه به او می‌بخشد.
این اثر هم قصه است، هم رمانی که خوب می‌داند چگونه داستان انسان‌هایی را که اصلاً داستانی ندارند، و وصیتنامه روحی نویسنده اثرِ قاتلِ بی‌مواجب (یکی از نمایشنامه‌های یونسکو) را نقل کند.
گوشه‌نشین تنها رمانِ اوژن یونسکو نمایشنامه‌نویس بزرگ فرانسه است که برای اولین‌بار در ایران ترجمه و منتشر می‌شود. تعدادی از نمایشنامه‌های یونسکو قبلاً به فارسی ترجمه شده و در ایران با نمایشنامه‌هایش شناخته می‌شود.
«گوشه نشین» گوشه‌نشین تنها رمانِ اوژن یونسکو است که با ترجمه «بهاره مرادی» به همت نشر ققنوس در 152 صفحه چاپ شده است.
نظر شما