مرتضی پیرحیاتی، کارشناس مذهبی استان لرستان در گفت و گو با خبرنگارخبرگزاری شبستان در خرم آباد، گفت: نخستن اثرحق پذیری، نورانیت دل و بصیرت و بینایی است.
وی افزود: از جمله مهم ترین آثارحق ناپذیری، کوری و تهی دل بودن است.
پیرحیاتی، اظهار داشت:کسی که علم به حق در جانش جای گرفته است و میداند که آنچه بر پیامبر نازل شده حق است، با آن که نسبت به حق جاهل و کوراست، برابر نیست و فقط خردمندان این تذکر و بیداری را دارند.
این کارشناس مذهبی، با اشاره به آیه« افمن یعلم و الما انزل الیک من ربک الحق لمن هو اعمی الما یتذکرو اولواالالباب»، بیان کرد: «لبیب» به کسی گفته می شود که دارای لب و مغز است، یعنی هم اندیشه خوبی دارد، هم انگیزه صالح و عمل خوب هم با جهان بینی و مشاهده آیات الهی، مبداء هستی( خدا) را می شناسد.
وی ادامه داد: این افراد هم با تفکر و تامل دراسرار آفرینش معاد و قیامت را می فهمد، هم می داند که نظام آفرینش یاوه و بیهوده نیست.
پیرحیاتی، تصریح کرد: کسی که جهان را تنها ماده ای با تصورات و حالات گوناگونش می بیند و از آیات و نشانه های الهی به خدا نمی رسد و حق در دلش جای نمی گیرد، لبیب(خردمند) نیست بلکه تهی مغز است و به تعبیر قرآن قلبش تهی است.
این کارشناس مذهبی، ابراز کرد: تنها حق پذیران اولوالالباب یعنی خردمند و اهل بصیرت اند.
نظر شما