صلح امام حسن مجتبی (ع) مقدمه نهضت امام حسین(ع) و اتمام حجت با مومنان بود

حجت الاسلام سعید اجلالی، مدیر کانون فرهنگی هنری تجلی نور و امام مسجد حضرت صاحب الزمان (عج) در خصوص شخصیت و جایگاه امامت حضرت امام حسن مجتبی (ع) به خبرنگار خبرگزاری شبستان در البرز گفت: در مظلومیت شخصیت امام حسن مجتبی(ع) به عنوان کریم اهل بیت (ع) همین بس که قاتل این وجود مقدس در خصوصی ترین قسمت ایشان قرار دارد.

این کارشناس دینی با بیان این مطلب که انسان در طول زندگی در سختی ها و مشکلات زندگی آخرین پناهگاه خانه است، توضیح داد: آخرین پناهگاه برای انسان محارمش هستند که آن جا انسان احساس امنیت می کند ولی امام حسن مجتبی(ع) در این خصوص ترین جا محرم ندارند.

ابعاد سیاسی مبارزات امام حسن (ع) محور دیگر سخنان این مدیر کانون فرهنگی مسجد بود که طی آن اشاره کرد: یکی دیگر از وجوه مظلومیت امام همین مذّل المسلمین خواندن امام به خاطر صلحی بود که انجام شد.

در توضیح بیشتر حجت الاسلام اجلالی خاطرنشان کرد: در خصوص صلح امام حسن (ع)، اگر نگاه کنیم مبارزات امیرالمومنین(ع) با کسانی بود که خود را از برترین اصحاب اسلام می دانستند و در طرفی همسر پیامبر (ع) و سپس با معاویه و در نهایت خوارج بود.

این کارشناس دینی افزود: امام حسن مجتبی (ع) در امتداد همین مسیر امیرالمومنین(ع) حرکت می کنند. چندین بار سپاه را به سمت معاویه گسیل داشت و هر بار فرماندهان و ارشدهای سپاه امام را معاویه با پول تطمیع کردند.

وی با تامل بر اهمیت ابعاد سیاسی و مبارزاتی امام حسن مجتبی (ع) با معاویه و مظلومیت و تنهایی آن حضرت اظهار داشت: مظلومیت آن بزرگوار تا آن جا بود که سجاده از زیر پای امام حسن مجتبی(ع) کشیدند و برای ایشان کسی باقی نمانده بود.

مدیر کانون فرهنگی هنری تجلّی نور با تاکید بر این مهم که صلح امام حسن مجتبی(ع) قبول شکست نبود، مطرح کرد: اگر از لحاظ نظامی بخواهیم بررسی کنیم، مطلب صلح یک عقب نشینی استراتژیک بود.

به گفته این کارشناس دینی، صلح امام حسن(ع) مقدمه نهضت امام حسین (ع) و اتمام حجت با اصحاب و دیگر افرادی بود که در ظاهر مدافع دین بودند همچنین اتمام حجتی شد با دشمن که یکی از شروط این بود که معویه حق ندارد پس از خود کسی را جایگزین کند.

حجت الاسلام اجلالی به این مطلب که در تاریخ داریم که امام حسن مجتبی(ع) تا پایان عمر زره از تن در نیاورند، عنوان کرد: این گواه تاریخی به معنای این می تواند تلقی شود که امام همیشه آماده مبارزه بود و صلح امام مبارزه طلبی آن حضرت را زیر سوال نمی برد.