دکتر محمد سریر دیپلمات و موسیقیدان برجسته کشور در بازدید از غرفه شبستان در نمایشگاه مطبوعات به خبرنگار فرهنگی ما گفت: نکته اعجاب برانگیز برای من تعدد بی شمار رسانه است که به نظرم اگر تعدادی از اینها در هم ادغام شده و هدف گذاری کرده و به صورت تخصصی‌تر منتشر شوند و بتوانند حداکثر استفاده را در خبر رسانی انجام دهند بهتر است.
محمد سریر ادامه داد: در همه دنیا هم این اتفاقات افتاده و به تدریج نشریات کاغذی کمتر شده و رسانه‌های برخط و فضای مجازی که هزینه کمتری هم دارند، رایج می شود. ولی در اینجا که می آیم واقعا نمی دانم که تیراژ و مخاطب این رسانه‌ها چقدر است چرا که بسیاری از آنها را حتی نمی شناسم و خدا کند که همه اینها دارای مخاطب و شکل صوری و بهره دهی کمی نداشته باشند.
این عضو شورای عالی ارزشیابی هنرمندان کشور در مورد نحوه حضورش در نمایشگاه مطبوعات گفت: من بیشتر رسانه‌های مکتوب را مطالعه می کنم و بعضا به دعوت برخی رسانه‌ها به نمایشگاه می آیم اما در بیشتر مواقع نه برای انجام مصاحبه و گفت و گو بلکه برای آشنایی بیشتر با شرایط رسانه ای کشور و فعالین این حوزه، خودم به اینجا می آیم.
این استاد دانشگاه در مورد رویکرد پیشنهادی‌اش برای رسانه های هنری گفت: رسانه های هنری باید بیشتر به ارتقاء دانش مخاطبین بپردازد تا موضوعات خبری که از طریق رسانه های عمومی به اطلاع مردم می رسد. این رسانه‌ها باید بیشتر بر روی دانش و تاریخچه و سوابق امر کار کنند چرا که اخبار در جریان امر قرار گرفتن است و زود هم فراموش می شود و به نوعی تفننی محسوب می شوند و چیزی به دانش افراد اضافه نمی کنند. در حالی که ما نیاز به تزریق دانشی که منتهی به بینش شود داریم که متاسفانه در برخی موارد این اتفاق نمی افتد و مخاطبین نمی توانند به بینش لازم برسند؛ درحالی که آن بینش سازنده جامعه در عرصه های مختلف هستند.
رئیس پیشین هیئت مدیره خانه موسیقی در پاسخ به این سوال که آیا رسانه‌ها در رونق امور هنری و بویژه موسیقی موثر بوده اند؟ گفت: قطعا همینطور بوده اما متاسفانه اغلب رسانه ها در حوزه موسیقی و حتی رشته های دیگر کمتر اشراف تخصصی دارند. افرادی باید باشند که از نظر فنی با این مقوله بیشتر آشنایی داشته باشند و طبیعی است که اگر دانششان بالاتر برود با نگاه عمیق تری به قضیه نگاه می کنند و آن اهدافی که دارند بیشتر میسر می شود. البته در قیاس با یک یا دو دهه گذشته توانایی ها خیلی بیشتر و نگاه ها خیلی عمیق تر و هدف مند تر شده است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا اهالی هنر و بویژه مسیقی رابطه خوبی با نقد دارند؟ گفت: نه جامعه موسیقی و نه هیچ کدام از رشته های هنری عادت و ظرفیت نقد پذیری ندارند و در کشور تمرین نشده است.
سریر در مورد اینکه چرا خود مسیقیدان‌ها وارد عرصه نقد و رسانه نمی شوند گفت: اهالی موسیقی ملاحظاتی دارند و نمی خواهند وارد شده و طرفیت ایجاد کنند. ولی به نظر من یک نگاه نقد مثبت با بیان بخش های مثبت مفید تر است. ما اغلب به بخش های ضعیف می پردازیم و از گفتن بخش های مثبت می پرهیزیم در حالیکه باید سعی کنیم اگر ده درصد از بخش های منفی می گوییم پانزده درصد از بخش مثبت کارها بگوییم تا با ورودمان هنرمند را نگران یا پشیمان نکنیم و سعی کنیم که خوبیها رشد کنند که در کشورمان بیشتر مورد نیاز است. به هر حال تاریخچه نقد در کشور ما مثبت نبوده و طرفیت بیشتر بوده تا اصل نقد.
وی با به خاطر آوردن همزمانی برگزاری نمایشگاه کتاب و مطبوعات گفت: ادغام مجدد این نمایشگاه می تواند مفید باشد مشروط بر اینکه تمهیداتی اندیشیده بشود که اثرات مثبتی برای طرفین داشته باشد. به نظر من کتاب و نشریات در کنار نمایشگاه‌های دیگر هم جذابیت دارند. از آنجاییکه چه رسانه های تخصصی و چه عمومی می توانند در سبد خرید روزمره مردم قرار بگیرند، حضورشان می تواند جذاب باشد.
سریر در پایان اظهار داشت: به نظر من هر گونه که این خبر رسانی، اطلاع رسانی و ارتقاء اندیشه ورزیدن در جامعه بالا رود به نفع آن نمایشگاه هم هست و کم کم باید این نوع نگاه های ترکیبی هم درنمایشگاه ها آغاز شود.
نظر شما