به گزارش سرویس مهدویت خبرگزاری شبستان: قرآن کریم در سوره مبارکه واقعه آیه 79 در رابطه با منزلت و جایگاه آیات کتاب شریف الهی می فرماید: «لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ؛ جز دست پاکان (و فهم خاصّان) بدان نرسد» تلاوت الفاظ و فهم لغات قرآن، برای همه ممکن است؛ اما تماس با روح قرآن، طهارتی مخصوص می خواهد.
قرآن مطهر است(1) و تنها پاکان می توانند آن را مس کنند. لذا نفرمود: «لایقرئه ولایفهمه الا المطّهرون» بلکه فرمود:«لایمسّه الّا المطهّرون» چون تماس، معنای خاصی دارد. چنان که در روایات تصریح شده که تنها مقربان درگاه الهی با قرآن تماس پیدا می کنند.
امیرالمومنین امام علی علیه السلام در ضمن سخنی فرمودند: «القرآن الذی عندی لا یمسّه الا المطهّرون والاوصیاء من ولدی؛ قرآنی که نزد من است، جر پاکان و جانشینان از فرزندانم به آن دست نمی یابند». پرسیدند : «آیا زمان معلومی برای ظاهر کردن آن هست؟» آن حضرت(ع) فرمودند: «نعم اذا قام القائم من ولدی یظهره و یحمل الناس علیه فتجری السته علیه؛ آری وقتی قائم از فرزندانم قیام کند آن را ظاهر می کند و مردم را به عمل کردن به آن وادار می نماید و سنت طبق آن جاری می شود.»(2)
امام باقر علیه السلام فرمودند: «علم به کتاب خدای عزّوجّل و سنت پیغمبرش در دل مهدی ما رشد می کند؛ آن چنان که بهترین زراعت ها به بهترین وجه رشد می کنند.»(3)
در خطبه 138 نهج البلاغه که گفته شده امیرالمومنین علیه السلام در آن به سیره حکومتی حضرت مهدی علیه السلام اشاره نموده، آمده است: «حضرت مهدی (عج) رأی مردم را به قرآن باز می گرداند، در زمانی که آن ها قرآن را به رأی و اندیشه خود مبدل کرده اند.»
هنگامی که مردم از قرآن چشم پوشیده و امور را طبق اندیشه نادرست خود پیش می برند، ایشان مردم را از به کار بستن اندیشه های نادرست نهی، و به رجوع به قرآن وا می دارد تا به دستور کتاب خدا رفتار کنند و مخالف آن را دور اندازند.
در زمان حکومت امام زمان (عج) به آموزش قرآن اهمیت فراوانی داده می شود. امیرالمومنین علی علیه السلام در این باره فرمودند: «هنگامی که قائم آل محمد صل الله علیه وآله قیام کند، خیمه هایی برپا کند و قرآن را به ترتیبی که فرود آمده به مردم بیاموزد.»(4)
متاسفانه، قرآن کریم در امت اسلامی مهجور مانده است؛ به گونه ای که خود قرآن از قول پیامبر صل الله علیه وآله می فرماید: «پروردگارا! قوم من این قرآن را رها کردند.»
لازم است بدانیم که نخواندن قرآن، ترجیح غیر قرآن بر آن، محور قرار ندادن آن، تدبر نکردن در آن، تعلیم ندادنش به دیگران و عمل نکردن به آن از مصادیق مهجور قرار دادن قرآن است. حتی اگر کسی قرآن را فرا گیرد ولی آن را کنار گذارد و به آن نگاه نکند و تعهدی نسبت به آن نداشته باشد او نیز قرآن را مهجور کرده است.(5)
پی نوشت ها:
1.سوره بینه، آیه 2
2.کنزالدقائق، ج1، ص4
3.کمال الدین وتمام النعمة، ج1، ص 277
4.الارشاد، ج2، ص 386
5.التفسیرالمنیر،ج 19، ص 5
*برگرفته از «پرتوی از آیه های مهدوی» نوشته حجت الاسلام قرائتی
نظر شما