خبرگزاری شبستان// همدان
امامزاده حسین معروف به شاهزاده حسین(ع) زیارتگاهی در جوار میدان مرکزی شهر همدان معروف به میدان امام واقع است که بنای اولیه آن در عصر ایلخانیان بنا شده است. آن حضرت فرزند بی واسطه امام علی النقی(ع) می باشند، که مورد عشق و علاقه ارادتمندان به این خاندان قرار گرفته است. برای توسعه آن برنامه های عمرانی گسترده ای، پیش بینی شده است. مقبره امام زاده حسین، طی شماره 1707/3 مورخه 7/3/1365 در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است.
بقعه شاهزاده حسین (ع)
بقعه امامزاده حسین بن علی النقی (ع) یا آن چنانکه در همدان معروف است، شاهزاده حسین در مرکز شهر همدان و در ابتدای خیابان شهدا قرار گرفته است. این بنا از نظر معماری بسیار زیبا بوده و از چندین بخش مختلف شامل ایوان ورودی، شبستان پیشین، اتاق مقبره و سرداب تشکیل شده است و مرمت‌ها و نوسازی‌های این بنا در چند سال اخیر بر زیبایی این مکان افزوده است. این بنا با وجود داشتن وضعیت مطلوب ظاهری، هویت تاریخی مشخصی ندارد و به اعتقاد برخی از نسب‌شناسان و تباردانان، مزار مزبور مدفن یکی از فرزندان امام علی بن النقی (ع) به نام حسین عموی بزرگوار امام زمان (عج) است.
بنای بقعه امامزاده حسین(ع)
ساختمان بنای امامزاده شاهزاده حسین همدان را از بناهای دوره صفویه دانسته‌اند. البته در دوره قاجار نیز برخی تغییرات در آن صورت گرفته است. معمرین همدان قدمت نخستین بنای این زیارتگاه را پیش از دوره ایلخانیان دانسته اند. و تاریخ‌نگاران نیز به این معتقد هستند البته در دوره قاجار نیز برخی تغییرات در آن صورت گرفته است. و آن را در دوره هلاکوخان (654-663 ه ق) می‌دانند. البته سند و مدرکی متقن در جایی نیامده است.
وسعت بقعه شاهزاده حسین(ع)
بقعه امامزاده حسین در همدان در حال حاضر یکی از مکان‌های مورد توجه مردم است و در سال‌های اخیر و پس از بازسازی و مرمت بنا به محلی برای برپایی مراسم مذهبی تبدیل شده است. این مکان بیش از یک هزار و 300 مترمربع وسعت دارد و با معماری شکیل، امکانات ویژه‌ای در آن تعبیه شده است.
مرمت بقعه شاهزاده حسین(ع)
گچ‌بری‌های بنای امامزاده در سال 83 با صرف 140 میلیون ریال از محل درآمد و نذورات این بقعه متبرکه مرمت شده است و بلافاصله و بعد از اتمام گچ‌بری‌ها، فعالیت آینه‌کاری بقعه توسط از هنرمندان استان فارس آغاز و پس از انجام نمونه اول در طاق نخست، بعد از تلاش یک ساله این شخص، آینه‌کاری داخل بقعه به پایان رسید و ضمن صرف 250 میلیون ریال در این امر، فعالیت جهت کف‌سازی بقعه در سال 85 آغاز و با تلاش هیئت امنای امامزاده حسین و به کارگیری هنر سنگ‌کاری هنرمندان قزوینی، با صرف 120 میلیون ریال کف سازی این مکان مقدس انجام شد. مرمت سرداب بقعه متبرکه امامزاده حسین که در عمق سه متری از کف زمین و در مکانی از محوطه آستان مقدس امامزاده قرار گرفته نیز در سال 81 انجام شد.
ورودی بقعه
ورود به امامزاده از حیاطی است تقریبا وسیع و مشجر، درخت توت کهنسالی در میانه حیاط خاطرات بسیاری از گذشته شهر و زیارتگاه دارد. درخت توت حیاط شاهزاده‌حسین(ع) همدان و چنار کهنسال باغوار تویسرکان دو اصله از درختان کهنسال استان و کشور به شمار می‌روند این دو درخت به تنهایی یکی از دیدنی‌های طبیعی استان هستند.
درب بقعه
امامزاده دری قدیمی و کوچک از سمت جنوبی مقابل بقعه دارد که از بازارچه پهلویی به خیابان ارتباط پیدا می‌کند. در بالای سر آن لوحی سنگی کوچک 50×30 سانتیمتر نصب شده که به روی آن آیه مبارکه :"سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین " حک شده است و در زیر آن نوشته آمده است: حسب الفرمایش عمده التجار و الاعیان کربلایی محمد تقی آقای صراف تبریزی، بیداقل شیخ جواد متولی، فی جمعه 28 رمضان تعمیر شده سنه 1321" این تاریخ تعمیر بقعه را در عهد قاجار نشان می دهد.
جهت بقعه
در جبهه‌های غربی و شمالی حیاط حجره و اطاق‌هایی است که در حال حاضر به عنوان دارالقرآن دفتر آستانه و کتابخانه مورد استفاده می‌باشند. در یکی از حجره‌های شمالی قبر دو تن از شاعران سده اخیر همدان به نام‌های «علیمحمد آزاد همدانی» و «غمام همدانی» قرار دارند.
حرم بقعه
ورود به حرم و داخل بقعه از سمت غربی است. نخست ایوانی است بلند و زیبا با کاشی‌های رنگین که بدنه و طاق ایوان را پوشش داده است. در میانه کاشی کاری‌ها آیات قرآن به خط زیبای نستعلیق در ردیف‌های منظم به چشم می‌خورند. بالای سر در ایوان با کاشی‌های رنگی به خط نستعلیق نوشته شده است: «آستانه مقدس حضرت‌حسین‌بن‌علی‌النقی شاهزاده‌حسین(ع)». بعد از این ایوان، رواق آینه‌کاری شده مجلل و بزرگی قرار دارد که پس از عبور از آن به شبستان حرم وارد می‌شویم. دیواره‌های رواق آینه‌کاری است که آیات کلام‌الله با خط نستعلیق زینت‌بخش آینه کاری‌هاست.
شبستان بقعه
حرم یا شبستان فضایی است بزرگ، هشت ضلعی، به طول هر ضلع 5/3 متر. فضای باز این قسمت به حرم حالتی دلنواز و خوشایند بخشیده است. طاق نماهایی به عمق 5/1 متر در هر ضلع وجود دارد که به وسعت فضا می‌افزاید. ضریح فلزی بزرگ نقره کوب در میانه حرم است. ضریح به شکل مکعب با ابعاد تقریباً 5/2 متر است. در درون ضریح سنگ قبری گذاشته شده که روی آن پارچه‌ای از نوع ترمه افتاده است.تمامی دیواره‌های شبستان از فاصله 160 سانتی متری کف تا عمق طاق آینه کاری است. نمای چیده شده قطعات ریز آینه بسیار زیبا و جالب توجه است. کف شبستان تا آغاز آینه کاری ها با سنگ مرمر کرم پوشیده شده‌اند.در ارتفاع تقریباً 3 متری در گوشه هر یک از اضلاع هشت گانه گوشواره‌ای مقرنس کاری شده است که در حقیقت پایه طاق مدور پوششی یا سقفی بناست. گنبد پوششی بنا از نوع گنبدهای دوپوش است.
گنبد بقعه
گنبد این بقعه دوپوش است به علاوه دارای سردابه یا دخمه زیرین می باشد و قبر اصلی در زیر کف حرم است و سنگ داخل ضریح حالت نمادین دارد. مانند برخی دیگر از امامزاده‌های همدان. در شرحی که آقای مرحوم «عندلیب‌زاده» نوشته و در حرم نصب است. فرد مدفون شده از نوادگان «اطروش» از نواده‌های «ابوالقاسم بطحایی» کوچیده از علویان طبرستان به همدان است و در معرفی «گنبد علویان» در پیرامون علویان همدان که از تبار «علوی» هستند، صحبت شده است.
مقبره های معروف در شاهزاده حسین (ع)
علاوه بر آن حضرت، تعدادی از رجال علم و ادب و یا وابستگان حکومت های وقت نیز در جوار این مقبره مدفون است، از جمله "آباغا خان" فرزند هلاکوخان مغول، سرشاه سلطان حسین صفوی و یکی از احفاد خواجه نصیر الدین طوسی است.
منبع: سایت همدان. ای ار و تبیان و وکی پدیا
پایان پیام/
نظر شما