خبرگزاری شبستان، گروه مسجد و کانونهای مساجد: «شوش» از مناطق قدیمی در جنوب تهران است که بیشتر با داش مشتیها، آسیبهای اجتماعی و رفتوآمد بیپایان معتادان در کوچه پسکوچههای آن معروف است.
شوش تا همین دو دهه پیش و قبل از گستردهشدن سینماها و تئاترها در تهران، دارای چندین تئاتر و سینما بود و این نشان از سطح بالای فرهنگی مردم آن دارد، اما دست روزگار و برخی غفلتهای اجتماعی فرهنگی شهروندان و مسئولان شهری آن، سرنوشت این منطقه را به گونه دیگری ورق زد و امروز، چندان نام خوشی از آن (البته به اشتباه) در خاطرهها نیست، اینکه میگویم "به اشتباه" دلیل دارد که یک مورد آن را در این گزارش با هم بررسی میکنیم.
منطقه شوش تهران از دیرباز کانون علم، فرهنگ و اندیشه و همچنین مرکز فعالیتهای علمی روحانیونی چون آیات عبدالرزاق قائنی و سیدمحمد قاضوی بوده است و امروزه نیز برخی شخصیتهای فرهیخته حوزوی مانند آیات سیدمحمدحسین میرسجادی، مرتضی قائنی، حسن کمالی و سیدابراهیم جذبی در این منطقه، فعالیت مسجدی و علمی دارند، همچنین مساجدی مانند مهدیه، روحانی، وفا و ائمه بقیع (ع) امام سجاد (ع) از مراکز موثر در فضای فرهنگی منطقه شوش بوده و هستند.
در این میان، مسجد خیابان انبار گندم با امامت جماعتی آیتالله سیدمحمدحسین میرسجادی که علاوه بر انتساب به آیتالله العظمی سیدابوالحسن اصفهانی، استاد نام آشنای درس خارج فقه و اصول نیز هست، کانون فرهنگی تربیت دینی شهروندان منطقه شوش است و همهروزه گروههای مختلف مردم به آن رفتوآمد میکنند.
این مسجد که مرکزی برای ترویج آموزههای قرآن و عرض ارادت به اهل بیت (ع) است در شلوغی خیان ری جنوبی و در همهمه ماشینهایی که برای تعویض لاستیک و رینگ، چند دقیقهای در این خیابان توقف میکنند قرار دارد و این یعنی، همزیستی مسالمتآمیز دین و مدرنیته در کنار هم، دقیقا برخلاف آن چهرهای که گروههایی مانند داعش و طالبان از اسلام به جهانیان معرفی کردهاند.
زمانی که برای تهیه گزارش به مسجد امام سجاد (ع) رفتیم، محرم بود؛ ماه سوگواری برای شهادت سیدالشهدا (ع)، از این رو تابلو و سردر آن با کتیبه «السلام علیک یا ابا عبدالله (ع)» پوشیده شده بود، همین موضوع، پیدا کردن مسجد را برای افرادی مثل ما که چندان با منطقه شوش تهران، آشنا نیستیم، سخت میکند.
از در کوچک سفید رنگ مسجد که دو موتور در دو طرف آن پارک شده بودند، گذشتیم، وارد دالانی باریک شدیم که ما را به سمت حیاط کوچک و بدون حوض و درخت مسجد رهنمون شد، از نکات جالب توجه اینکه فرشی در حیاط مسج امام سجاد (ع) پهن کردهاند تا هر کسی عجله داشت یا به هر دلیل دیگری، بتواند نمازش را فرادی بخواند.
از اهالی مسجد که درباره این وضعیت پرسیدم، گفتند چون این منطقه، تجاری است، به دستور امام جماعت، فضایی برای کسبه که شاید عجلهای برای رسیدن به بقیه کارهایشان دارند، فراهم شده است.
به همت چند اتحادیه تجاری، تابلویی مزین به نام و عکس شهدای دفاع مقدس در حیاط مسجد امام سجاد (ع) نصب شده است، چند متر آن طرفتر، عکس بزرگتر دو شهید نصب شده است؛ یکی متعلق به محمد طاهری کاشانی و دیگری، متعلق است به محمد گلابگیران؛ امام جماعت سابق این مسجد.
گشتوگذار ما در مسجد امام سجاد (ع) ادامه داشت تا اینکه صدای اذان پخش شد و ما نیز آماده نماز شدیم، سرویس بهداشتی مسجد تمیز و مرتب بود و به گفته نمازگزاران، خادم میانسال مسجد، دقت و وسواس بسیاری در تمیز نگه داشتن آن دارد.
در صفوف به هم فشرده نماز جماعت ایستادیم، حقیقتا تعداد نمازگزاران، زیاد بود و همانطور که گفتم، تعداد زیادی نیز بودند که چون میخواستند زودتر به کارشان برسند، در حیاط مسجد، نماز فرادی خواندند و رفتند.
مسجد امام سجاد (ع) با وجود کوچکی، ظهرها و شبها میزبانِ جمعیت زیادی از کسبه، مجاوران و رهگذران است اما یک اشکال اساسی دارد؛ قسمتی برای بانوان ندارد، وقتی دلیل این وضعیت را با حاج آقا میرسجادی در میان میگذاریم او میگوید "چون این مسجد در منطقه تجاری قرار دارد و هنگام ساخت این مسجد، رفتوآمد خانمها در خیابانها، چندان رایج نبود، بنابراین فضایی برای نماز و عبادت بانوان در این خانه خدا درنظر گرفته نشده است."
مسجد امام سجاد(ع) که طی سالیان اخیر به شهرت آیتالله میرسجادی، امام جماعت آن شناخته شده و تصویر پدربزرگ مادری حاج آقا میرسجادی، یعنی «آیتالله العظمی سیدابوالحسن اصفهانی» نیز در ورودی آن نصب شده است، باوجود فضای نسبتا کوچک آن، مورد احترام کسبه و همسایگان و همچنین شناخته شده در میان ستایشگران اهل بیت (ع) است به طوری که جامعه مداحان تهران، شبهای سهشنبه و همچنین تمام شبهای ماه رمضان در این مسجد، مجلس روضه برپا میکنند.
کوتاه سخن آنکه، اگر گذرتان به جنوب تهران و منطقه شوش خورد، مسجد امام سجاد (ع) مکانی مناسب برای راز و نیاز با پروردگار و زدودن گرد و غبار راه است، ضمنا میتوانید لاستیک خودروی خود را در مغازههای اطراف این مسجد، بررسی کنید تا مبادا پنچر باشد و در راه، بمانید.
نظر شما