ادامه سیاست‌های قبلی ممکن نیست

به گزارش خبرنگار شبستان، نخستین نشست خبری محمدعلی نجفی شهردار تهران با حضور صدها خبرنگار داخلی و خارجی و همچنین دبیران شهری رسانه‌های مختلف آغاز شد.

محمدعلی نجفی، شهردار تهران در اولین نشست خبری خود با اصحاب رسانه های داخلی و خارجی ضمن خیر مقدم به خبرنگاران و اصحاب رسانه گفت: امروز پنجاهمین روز شروع کار من به عنوان شهردار تهران است و خوشحال هستم در آغاز پنجاهمین روز کار با اصحاب و ارباب رسانه جلسه دارم.

وی افزود: معتقدم اگر می خواهیم برای مردم ارزش و اهمیت قائل باشیم یکی از اسباب آن، ارزشی است که برای رسانه ها و اصحاب رسانه باید قائل باشیم. بنابراین در این مدت هم در هر فرصتی که امکان داشته در پاسخگویی به سوالات کوتاهی نکردم. در آینده نیز تلاش می کنیم در هر فصل یک نشست فصلی داشته باشیم تا انتقادات و سوالات ها را مطرح کنید و بنده هم پاسخ دهم.

شهردار تهران با بیان اینکه شهر ما در کنار همه زیبایی ها و ظرفیت های بی مانندش معرض تهدیدهایی قرار دراد که ایجاب می کند وضعیت زیست پذیری و پایداری و آسایش و آرامش روانی و اجتماعی آن را به صورت مستمر مورد ارزیابی قرار دهیم، گفت: سیاست های شهری در چند دهه اخیر از یک سو به افزایش داشته ها و امکانات شهری منجر شده و از سوی دیگر زیست پذیری و پایداری آن را کاهش داده است.

نجفی ادامه داد: با آنکه دستاوردهایی داشته ایم –برای نمونه در زمینه حمل و نقل عمومی یا وضعیت معابر و راه های شهری- ولی کیفیت محیط اجتماعی و محیط زیست شهری یا منبع تامین منابع مالی مورد نیاز شهر در وضعیت مطلوبی نیست.

شهردار تهران خاطرنشان کرد: سیاست های شهری طی دهه های متمادی عمدتا معطوف به اداره روزمره شهر بوده به آینده شهر کمتر اعتنا داشته است و در نتیجه در ارتقای زیست پذیری و پایداری شهری موفقیت چندانی نداشته است.

وی با بیان اینکه امروز در وضعیتی قرار داریم که ادامه سیاست‌های قبلی ممکن نیست، افزود: دارایی‌های و منابع شهر تا حداکثر ممکن مورد بهره‌برداری قرار گرفته است. فضاهای شهری فروخته شده‌اند، منابع آب شهر برای رشد آتی شهر کفایت ندارند، در کنار آن نابرابری فضایی و اجتماعی در حال گسترش است و ... تنش‌های حاصل از این پدیده‌ها در سطح فردی و روابط بین شهروندان و به صورت روزمره خود را آشکار می کند.

نجفی با بیان اینکه سیاست‌های شهری کنونی قادر به حل این مشکلات نیست، گفت: زمان بازنگری در این سیاست‌ها فرا رسیده است. شکل دادن به آینده شهر بدون ارزیابی سیاست‌ها میسر نیست. ما به ایده هایی برای شهر آینده نیاز داریم و این جز از طریق گفتگوی عمومی و فراگیر به دست نمی‌آید. ایده درباره شهر نزد این یا آن فرد یا گروه نیست. ایده در جریان گفت‌و‌گوی عمومی بین گروه‌های مختلف مردم، کارشناسان و مدیران شکل می‌گیرد.

وی خاطرنشان کرد: نقد و ارزیابی سیاست‌های شهری را باید از ارزیابی مدیران شهری جدا کرد. مشکل ما در ارزیابی سیاست‌های شهری این است که به آن جنبه‌های شخصی داده می‌شود. متاسفانه فضای سیاسی کشور هم این گرایش را تشدید می‌کند که نقد سیاست‌های شهری را به نقد مدیران گذشته تقلیل دهد.

شهردار تهران گفت: نقد مدیریت شهری، هویتی شده است و این امکان نقد و تغییر سیاست‌ها را دشوار ساخته است. تصور این که اگر این فرد یا آن فرد بیاید، یا این جناح یا آن جناح بیاید، شهر دچار مشکل می شود یا مشکلات به تمامی حل می شود، تصور واقع‌بینانه‌ای نیست.

وی ادامه داد: ما به علت هویتی شدن سیاست- از جمله در حوزه نقد وضعیت شهر- نتوانسته‌ایم به مفهوم مصلحت شهر نزدیک شویم مصلحت شهر، مفهومی معادل منافع ملی در سطح کشور است. شهر محل زندگی همه ماست و همه ما جدا از گرایش‌های سیاسی و اجتماعی‌مان به شهری زیست پذیر و پایدار نیازمندیم.

نجفی افزود: در حالی که مشکلاتی که با آن مواجه‌ایم، مشکلاتی است که هم‌اکنون پیش روی ماست ولی راههای کوتاه مدت به آن پاسخ نمی دهد. شکاف بین مشکلات عاجل و فوری و راه‌های میان مدت یکی از مسایلی است که در سیاستگذاری شهری با آن مواجه‌ایم. تغییر سیاست‌ها و روش‌ها نیازمند زمان است. مدیران شهری جدید با توقعات و انتظاراتی مواجه اند که نمی توانند در کوتاه‌مدت به آن پاسخ دهند. برای حل مشکلات و جلوگیری از سرخوردگی مردم تنها راه مشارکت گسترده مردم است.

شهردار تهران اظهارداشت: در کنار آن، تغییر سیاست ها پیامدهایی دارد که بار آن برای همه گروه‌ها و اقشار اجتماعی یکسان نیست. برخی گروه‌های اجتماعی توان تحمل تغییراتی که نیازمند هزینه است، را ندارند. برخی گروه ها هم از سیاست‌هایی که در شهر در پیش گرفته شده، بهره‌مندی بیشتری داشته‌اند.

وی گفت: باید کسانی که از رشد شهری در دهه‌های اخیر بهره‌مندی بیشتری داشته اند، سهم بیشتری در این تغییر بر عهده گیرند. کسانی که ساختمان های بلندمرتبه شان بار ترافیکی برای شهر ایجاد می کند، کسانی که با اتومبیل‌های لوکس خود نوعی تجمل را بر زندگی شهری تحمیل می کنند، باید در تامین این هزینه‌ها مشارکت بیشتری داشته باشند. نتایج نظرسنجی های اخیر نشان می‌دهد که این باور در بخش مهمی از جمعیت شهری عمومیت یافته است که کسانی که برخوردارترند، باید در تامین هزینه‌های شهری سهم بیشتری بر عهده بگیرند.