امام زمان(ع) انتقام شهدا را می گیرند/ولیعصر(عج) با چه کسانی می جنگند؟

خبرگزاری شبستان: امام زمان علیه السلام جلوه مهر و لطف خداوند بر اهل زمین است. شمشیر امام(عج) برای کسانی کشیده خواهد شد که جز منطق زور، چیز دیگری نمی فهمند. شمشیر کشیدن در برابر ستمگران و مستکبرانی خواهد بود که مانع بارش رحمت الهی بر مردم می شوند.

به گزارش خبرگزاری شبستان : قرآن کریم در آیه 32 سوره مبارکه اسراء می فرماید: «وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلَا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ ۖ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا ؛ هرگز نفس محترمی که خدا قتلش را حرام کرده مکشید مگر آن که به حکم حق مستحق قتل شود و کسی که خونش به مظلومی و ناحق ریخته شود ما به ولیّ او حکومت و تسلط (بر قاتل) دادیم پس (در مقام انتقام) آن ولی در قتل و خونریزی اسراف نکند که او از جانب ما مؤید و منصور خواهد بود.

 

قتل نفس و آدم کشی از گناهان کبیره است. بر اساس نص صریح قرآن هر کس در غیر موضع حق، کسی را بکشد گویا همه مردم را کشته است: «مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا؛ هر کس نفسی را بدون حق و یا بی‌آن که فساد و فتنه‌ای در زمین کرده، بکشد مثل آن باشد که همه مردم را کشته».(سوره مائده آیه 32)

 

و کیفر چنین کاری، ماندن در دوزخ برای همیشه است «وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا؛ و هر کس مؤمنی را به عمد بکشد مجازات او (آتش) جهنم است، که در آن جاوید (معذّب) خواهد بود و خدا بر او خشم و لعن کند و عذابی بسیار شدید بر او مهیا سازد»(سوره نساء آیه 93) این کیفر برای کسی که اسلحه بکشد و تهدید به قتل کند و به عنوان مفسد و محارب شناخته شود نیز ثابت است.

 

در روایات یکی از مصادیق «ولی» در آیه مور نظر«وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا» حضرت مهدی علیه السلام بیان شده است؛ چرا که انتقام جدّ عزیزش امام حسین علیه السلام را خواهد گرفت. امام محمد باقر علیه السلام در تفسیر آیه (ومن قتل مظلوما) فرمود: منظور این آیه امام حسین علیه السلام می باشد؛ زیرا آن بزرگوار(ع) مظلومانه شهید شد و ما امامان خون خواه آن حضرت(ع) هستیم. هنگامی که قائم ما خاندان عجل الله تعالی فرجه قیام کند، خون امام حسین علیه السلام را طلب خواهد کرد. (1)

 

وقتی امام زمان(عج) و یارانش قیام کنند، شعار انقلاب شان این خواهد بود: «یالثارات الحسین(ع)» یعنی ما آمده ایم انتقام خونی که از امام حسین علیه السلام ریخته شد را بگیریم.(2)  

 

حضرت(ع) انتقام شهدا را نیز می گیرند. در دعای ندبه می خوانیم: «أینَ الطّالِبُ بِدَمِ المَقتولِ بِکَربَلا»(3) و در احادیث آمده است خداوند می فرماید «وَ أنتَقِمُ بِهِ مِن أعدائی؛ من توسط مهدی از دشمنانم انتقام می گیرم». (4)

 

خداوند متعال پیامبر اسلام صل الله علیه وآله و دیگر پیامبران را برای برخوردار ساختن انسان ها از رحمت خود در دنیا و آخرت مبعوث کرد. اوصیاء و جانشینان پیامبر صل الله علیه وآله نیز ادامه دنده راه آن حضرت(ع) هستند. امام دوازدهم حضرت مهدی علیه السلام نیز جلوه ای از رحمت گسترده پروردگار برای همه انسان ها به ویژه برای شیعیان و معتقدانش است. در زیارت آل یاسین ایشان را «الرحمة الواسعه» می خوانیم و می گوییم سلام بر تو ای رحمت گسترده پروردگار.

 

امام زمان علیه السلام جلوه مهر و لطف خداوند بر اهل زمین است و اگر شمشیر کشیدن و جنگی نیز وجود خواهد داشت، در برابر ستمگران و مستکبرانی خواهد بود که مانع بارش رحمت الهی بر مردم هستند. شمشیر امام زمان علیه السلام برای کسانی کشیده خواهد شد که جز منطق زور، چیز دیگری نمی فهمند؛ مثل اسرائیلی های امروز.

 

آیا این صهیونیسم قابل نصیحت است؟ آیا سازمان ملل می تواند مهارش کند؟ اسرائیل جز منطق زور چیزی نمی فهمد و گرنه امام زمان(عج) سرتا پا مهر است.

 

در روایات آمده است که امام زمان علیه السلام با شمشیر قیام می کند، اما شمشیر یا رمز و نماد خاصی است یا به معنی جنگ عادلانه است. چرا که جنگ با غیر شمشیر عادلانه نیست. در جنگ های امروز با بمباران، یک شهر را زیر و رو می کنند و آثار بمباران حتی برای نسل های بعد هم می ماند. در ژاپن بعد از 50 سال هنوز هم آثار بمباران در مردم هست. نسل چهارم و پنجم چه گناهی کرده اند؟

 

جنگ حقیقی، جنگ با شمشیر است. این جنگ های مدرن همه وحشی گری است. در این جنگ ها هیچ انسانیتی مطرح نیست. جنگ واقعی جنگ تن به تن است. مراد از این که امام(عج) با شمشیر قیام می کند این است که ایشان با عقل و شناخت و انصاف خواهند جنگید.

 

پی نوشت ها؛:

1.تفسیرعیاشی، ج2 ، ص 290 

2.الامالی، صدوق، ص130  

3.اقبال الاعمال، ص 297 

4.الکافی، ج 2، ص8

 

*برگرفته از پرتوی از آیه های مهدوی، حجت الاسلام قرائتی  

کد خبر 662684

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha