نوجوانان با رمان خوب صاحب تجربه زیسته می شوند

به گزارش خبرنگار شبستان، طاهره ایبد، داستان نویس در نشست داستان کودک و نوجوان و ادبیات پایداری که در سالن شماره 2 کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار شد، گفت: نوجوانی یک دوره متفاوت است، در این سن یک سری رفتارهای متفاوت بروز می کند. سلول های خاکستری با فکر کردن و برنامه ریزی کردن ارتباط دارند. قسمت جلویی کورتکس مغز در انسان بزرگتر از سایر موجودات است، رفتارهای ذهنی توسط این قسمت انجام می شود. تحقیقات و مطالعات سارا بلک مور نشان می‌دهد که محیط بر روی کورتکس مغز اثر می گذارد و ارتباطی بین سلول های خاکستری و کاهش حجم کورتکس وجود دارد. 

ایبد ادامه داد: تحقیقات بلک مور نشان می دهد که سیستم لیمبیک که مغز اجتماعی نام دارد در نوجوانان نسبت به کودکان و بزرگسالان متفاوت است. این بخش نوع رفتار انسان را با اطرافیان تعیین می کند، تصمیمات اجتماعی مربوط به این بخش است. یکی از ویژگی های نوجوانان خطر کردن، ریسک پذیری و جلب توجه کردن است، همه اینها به سیستم لیمبیک برمی گردد. 

وی با بیان اینکه داستان های ماجراجویانه بین نوجوانان خیلی طرفدار دارد، تصریح کرد: این داستان ها یکی از ژانرهای پرخواننده بین نوجوانان است. شخصیت های داستان های ماجراجویانه شخصیت هایی هستند که در موقعیت های دراماتیک دست به کنش می زنند. در این داستان ها انتظار رمز و راز، دلهره و موقعیت های استرس‌زا داریم، انتظار داریم شخصیت های داستان منفعل و ایستا نباشند. داستان‌هایی که با تم جنگ نوشته می شوند بخصوص رمان به لحاظ ساختاری طوری طراحی می شوند که ویژگی های ماجراجویانه را در خود داشته باشند. 

این نویسنده با طرح این سوال که چه پیوندی بین داستان و نوجوان برقرار می شود، گفت: نوجوانی دوره ریسک پذیری و عمل گرایی است. وقتی نوجوان شروع به خواندن رمان می کند خودش را در کالبد شخصیت رمان حلول می کند، این کار غیر ارادی صورت می گیرد، در حقیقت نوجوان خود بیرونی اش را فراموش می کند، هویت و شخصیتش را از یاد می برد. از خواننده داستانی به نوعی شخصیت داستانی به طور ذهنی ساخته می شود، نوجوان به جای آن شخصیت قرار می گیرد.

ایبد خاطرنشان کرد: جاهایی می بینیم که نوجوان موافق عمل شخصیت داستان نیست. اینجا جایی است که ذهن نوجوان دارد برای نقد آماده می شود. وقتی خواننده در کالبد داستان قرار می گیرد به جای شخصیت داستان حرکت می کند، حرف می زند و دست به کار پرخطر می زند. به نظر من وقتی یک نوجوان سراغ رمان خوب و پرجاذبه می رود تجربه زیستن پیدا می کند و این چیز کمی نیست. ما به راحتی نمی توانیم جای دیگران زندگی کنیم اما داستان خوب این فرصت را به خواننده می دهد به جای دیگران تجربه زیستن داشته باشد.