خبرگزاری شبستان: اخیرا در خبری آمده بود درهای مسجد حضرت جوادالائمه (ع) در بلوار استقلال در شرق تهران توسط چند جوان که تحت تاثیر تبلیغات گروهی در شبکه‌های اجتماعی بوده‌اند، آتش زده شدند، سردار رحیمی؛ فرمانده انتظامی تهران بزرگ نیز درباره این رخداد، گفت: این حادثه نیز مانند حمله چند روز گذشته به برخی بانک‌ها بوده که عده‌ای جوان تحت تاثیر فضای مجازی دست به چنین اقداماتی زدند.
همچنین در فایلی تصویری که از تعدادی گردشگران خارجی در برخی شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است، آنان وارد مسجد کبود تبریز می‌شوند و در حالی که عده‌ای از نمازگزاران در حال خواندن نماز جماعت هستند، یکی از بانوان به روی منبر رفته و دیگر توریست‌ها که بعضا حجاب مناسبی هم ندارند از او عکس می‌گیرند.
حجت الاسلام والمسلمین دکتر علی نصیری؛ استاد حوزه و دانشگاه در یادداشتی در مورد این اتفاقات، نوشت:
این دو خبر درباره وضعیت مساجد در کشور است، در مورد خبر اول، نیروی انتظامی با خونسردی تمام اعلام می‌کند که چند جوان تحت تاثیر فضای مجازی شیشه چند بانک و دیروز شیشه مسجدی را شکستند! البته از دستگاه انتظامی بیش از این توقع نیست، اما آیا دستگاه‌های فرهنگی و متولیان و پرچمداران این عرصه هم می‌توانند این چنین با خونسردی از کنار این حادثه بگذرند، چگونه می‌توان باور کرد چنین رفتاری این چنین پایتخت تشیع را درنوردیده و زنگ خطر و هشدار را تا این اندازه به صدا درآورد؟! فعلا در عرصه سیاست همه ذهن‌ها معطوف به دور کردن خطر حماقت ترامپ و امثال اوست، اما باور کنیم که خطر سقوط فرهنگی به مراتب از خطر تحریم اقتصادی مهم‌تر و شکننده‌تر است.
در مورد خبر دوم (مسجد کبود) باید گفت که حداقل در سفرهایی که داشته‌ام بارها مشاهده کرده‌ام که به رغم بازبودن درهای کلیسا، هنگامی که مراسم دعا در آن آغاز می‌شود، نرده‌های مخصوصی گذاشته شده و در کنار تابلوهای هشدار، به هیچ وجه اجازه حضور توریست‌ها و وهن عبادت در کلیسا را نمی‌دهند.
اینکه چگونه در کنار نمازگزاران و در حال اقامه نماز در مساجد، توریست‌ها در شهر مذهبی تبریز اجازه چنین اطواری را یافته‌اند، جای بسی شگفتی دارد.
اما نکته قابل تامل صف اندک و نحیف نمازگزاران در مسجد معروفی است که قدمت چند صد ساله دارد «مسجد کبود (به ترکی آذربایجانی: گؤی مچید) یا مسجد جهان‌شاه از مساجد تاریخی تبریز مربوط به دوران حکمرانی «قراقویونلوها» در قرن نهم هجری است، آیا قلت شمار نمازگزاران و بی‌رنگ شدن فضای درونی مساجد ما که هزار و یک دلیل دارد، خود علامتی نیست که باید در مثل شهر تهران یک جوان، شیشه مسجد را در هم شکند!
بیاییم زنگ خطر و هشدار را به گوش جان بشنویم و برای علاج آن چاره‌جویی کنیم.
نظر شما