دنیاطلبی عامل سقوط انسان است

رئیس حوزه علمیه اصفهان در جلسه درس اخلاق در مسجد حکیم اصفهان گفت: دنیاطلبی، عامل سقوط انسان است زرق و برق دنیا و دلبستگی به آن، انسان را به سقوط عجیبی می کشاند.

به گزارش خبرگزاری شبستان از اصفهان، آیت الله حسین مظاهری،‌ رئیس حوزه علمیه اصفهان و از مراجع تقلید در جلسه درس اخلاق در مسجد حکیم اصفهان اظهار داشت: یکی از عوامل سقوط انسان که شاید بتوان گفت خطرناک‌تر از سایر عوامل سقوط است، دنیا طلبی است و زرق و برق دنیا و دلبستگی به آن و به خصوص مشغول شدن به دنیای حرام، انسان را به سقوط عجیبی می‌کشاند و اگر آدمیان مواظبت لازم را نکنند و در امتحان‌های الهی مردود شوند، دنیا، مانع پیشرفت معنوی آنها شده و آنها را جهنمی می‌کند.

 

وی با اشاره به روایتی از امام حسین(ع) افزود: مردم بندۀ دنیا هستند تا وقتی در معرض امتحان قرار نگرفته‌اند، ممکن است مردود نشوند، ‌امّا کمتر کسی می‌تواند در امتحان، موفق شود.

 

آیت الله مظاهری افزود: دنیا به معنای عام، عبارت از ثروت، شهوت و ریاست است و اگر کسی با یکی از این ‌سه عامل امتحان شود، سریلندی او در امتحان مشکل است و اگر انسان دلبستگی به دنیا پیدا کرد، معلوم نیست بتواند در امتحان‌ها نمره بیاورد، حتی اگر از نظر علمی و معنوی، بلند مرتبه باشد، ولی اگر انسان تابع و پیرو امیرالمؤمنین(ع) باشد، در سخت‌ترین امتحانات نیز پیروز می‌شود، چنانکه آن امام بزرگوار فرمودند: به خدا قسم اگر عالم هستی را یک طرف قرار دهند و به من بگویند که به یک مورچه ظلم کن و پوست جو را بی‌جا از دهان مورچه بگیر، نمی کنم"، یعنی عالم هستی اصلاً و ابداً در مقابل ظلم به مورچه، نزد آن امام بزرگوار ارزش ندارد و همه و به خصوص شیعیان باید چنین باشند، امّا متأسفانه بسیاری از افراد، در مقابل مال دنیا، خود را گم می‌کنند.

 

وی اذعان داشت: وقتی انسان با پول یا ریاست، احساس بی‌نیازی کند، سرکش می شود یا اگر کسی خود را نساخته باشد، در هنگام تحریک غریزۀ جنسی، مردود می‌شود، امّا آنکه توانسته است خود را بسازد، در مواضع حساس، امداد الهی او را نجات می‌بخشد و قرآن کریم، از زبان حضرت یوسف(ع) که توانست در امتحان الهی سربلند شود، می‌فرماید: اگر خداوند در صحنه‌ها به فریاد من نرسیده بود و مرا کمک نکرده بود، به آن زنان تمایل پیدا می کردم و مردود می‌شدم.


آیت الله مظاهری افزود: قرآن کریم تعبیر:مَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا" را برای دنیا به معنای عام به کار می‌برد و به بشریت هشدار می‌دهد که مراقب فریب دنیا و زندگی دنیوی باشند که موجب سقوط و تباهی آنها خواهد شد.


وی اظهار داشت: قرآن کریم در این آیۀ شریفه، زنگ خطر برای مواظبت از فریب دنیا را در کنار زنگ خطر برای مراقبت از فریب شیطان که ذاتاً فریبنده است، بیان می‌فرماید و این طرز بیان، حاکی از نقش مؤثر دنیا طلبی در سقوط انسان به درۀ شقاوت و بدبختی است و ضرورت پرهیز از تمایل و دلبستگی به دنیای فانی را آشکار می‌سازد.

 

رئیس حوزه علمیه اصفهان ادامه داد: انسان باید با مبارزه و با تحمل سختی‌های فراوان، به جایگاهی برسد که صفت قناعت پیدا کند و دلبستگی به دنیا نداشته باشد، به گونه‌ای که دنیای حرام، نتواند او را فریب دهد.

 

وی افزود: سیر مختصری در تاریخ گواه این واقعیت است که متأسفانه اکثریت قریب به اتفاق آدمیان در اثر دلبستگی به دنیا در امتحانات الهی مردود شده و موجبات خسران دنیا و آخرت را برای خود و حتی دیگران فراهم کرده‌اند.


آیت الله مظاهری ادامه داد: ‌عبارت "فَلیسَ مِن الله فی شی‏ء" در قرآن کریم یک مرتبه و برای کسانی که با اجانب ارتباط دارند، استفاده شده و در روایات نیز بسیار کم استعمال شده است و به این معناست که خدای تعالی اعتنا به شخص مورد نظر ندارد و از تحت ولایت الهی خارج می‌گردد و به عبارت روشن‌تر، پروردگار عالم رشتۀ ولایت خود را از این شخص قطع می‌کند.

 

وی اضافه کرد:‌ بر اساس این حدیث نورانی، اگر کسی هم و غمش دنیا باشد و دلبستگی به آن داشته باشد، اول مصیبتش این است که خداوند به او اعتنا نمی‌کند و دست عنایت خود را از روی سر او بر می‌دارد و بد به حال کسی که دست عنایت خداوند روی سر او نیست و حق تعالی او را به خودش واگذاشته است.

 

آیت الله مظاهری گفت: این روایت شریف می فرماید علاوه بر این، در دل شخص دنیاطلب، چهار خصلت پدید می‌آید.

 

وی گفت: خصلت اوّل "هَمّاً لَا یَنقَطِعُ عَنهُ أبَداً" یعنی دل او پر از غم و غصه و دلهره و اضطراب خاطر و نگرانی می‌شود و اکنون جامعۀ ما چنین است، بسیاری از مردم شبانه روز خود را همراه با غم، غصه و نگرانی سپری می‌کنند تا از دنیا بروند، کمتر کسی پیدا می شود که غم و غصه و اضطراب خاطر و نگرانی نداشته باشد، مگر اینکه از اولیا الله باشد، کسانی که از گذشته غم و از آینده ترس ندارند و زندگی آنها منهای غم و غصه و اضطراب خاطر و نگرانی است، خوشا به حال آن کسانی که این حالت را دارند.

 

آیت الله مظاهری ادامه داد: خصلت دوّم "شُغلاً لَا یَنفَرِجُ مِنهُ أبداً" یعنی دل او مشغول به دنیا است و مادیّات آن را برده است و به جای اینکه مشغول معنویات و رابطه با خدا باشد، حتی در نماز خود نیز به فکر دنیا و مادیّات است، شبانه روز مشغول دنیاست؛ بیداری او به امور دنیوی می‌گذرد و هنگام خواب نیز خواب دنیا را می بیند،‌ چنین کسی به جای زندگی، به مرگ تدریجی مبتلا می‌گردد.

 

وی گفت: خصلت سوّم "فَقراً لَا یَبلُغُ غِنَاهُ أبَداً" یعنی همیشه محتاج است، ممکن است ثروت و امکانات داشته باشد، اما صددرصد محتاج است، الان جامعۀ ما در احتیاج کامل به سر می‌برد و حتی بسیاری از متمولین خود را با چک و سفته محتاج کرده‌اند، در روایات آمده است که برخی، دنیا را مثل آب دریا می بینند و هرچه از آن بنوشند، تشنه‌تر می ‌شوند، افراد دنیا طلب که هم و غم آنها دنیاست و همه وقت به فکر دنیا هستند، چنین محتاج می‌شوند و افراد بسیاری وجود دارند که از امکانات خوبی برخوردارند، اما دل آنها محتاج است و گویا فقر و احتیاج، در عمق ذات آنها نهفته است.

 

وی ادامه داد: این روایت شریف می فرماید، افرادی که دلبستگی به دنیا دارند، معلوم است که نمی ‌توانند استکمال کنند و ساقط می‌شوند، زیرا دل چنین کسانی محتاج به دنیاست و در حالی که از نظر پول و امکانات و از حیث خوراک، پوشاک، مسکن و ازدواج در رفاه کامل به سر می‌برند، اما مثلاً محتاج ارضای غریزۀ جنسی هستند، چشم چرانی می‌کنند و همواره به فکر شهوت و امیال جنسی بوده و از فکر همسر و زندگی خویش غافل هستند.

 

رئیس حوزه علمیه اصفهان تصریح کرد:‌ خصلت چهارم"مَلاً لَا یَبلُغُ مُنتَهَاهُ أبَداً" یعنی آمال و آرزوهای بی‌جا، سراسر وجود انسان دنیاطلب را تسخیر می‌کند، به اندازه‌ای راجع به آرزوهای دور و دراز تخیّل می‌کند که گویا قرار است هزار سال در این دنیا زندگی گند و فکر هزار سال دیگر را هم می کند، ممکن است فردا بمیرد، اما چه افکاری و چه آمال و آرزویی دارد که مصیبت بزرگی برای دل او شده است و افراد دنیاپرست و ریاست طلب و یا کسانی که شهوت جنسی آنها را برده است، اسیر آمال و آرزوهای خود هستند و راه گریزی هم ندارند، مگر اینکه دست از دنیاپرستی بردارند.


وی گفت: روایت دیگری از پیامبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم» در برخی کتب معتبر اهل سنّت نقل شده است که فرمودند: زمانی فرا می‌رسد که دشمن بیگانه نظیر گرسنه‌ای که به ظرف غذا حمله می‌کند، بر مسلمانان هجوم می‌آورد. مسلمانان با تعجب پرسیدند: آیا علّت این استثمار، کم بودن تعداد مسلمانان است؟ فرمودند: خیر، بلکه آنها بسیارند، امّا چون مسلمان واقعی نیستند و به اصطلاح پوشالی و توخالی هستند، بیگانگان بر آنها مسلّط می‌شوند و همۀ امکانات آنها را به یغما می‌برند، نظیر اکنون که استکبار جهانی برای بلعیدن عالم اسلام به بیش از یک میلیارد مسلمان هجوم آورده است و علاوه بر تسلّط بر مسلمانان، در صدد این است که همه استثمار شوند و نوکر اجانب باشند، سپس فرمودند: در چنین زمانی، ابهّت مسلمانان از دل کفّار و اجانب می‌ رود و وهن در دل مسلمانان ریخته می­شود. از ایشان سؤال شد که وهن چیست؟ فرمودند:"حُبّ الدُّنیَا وَ کرَاهِیَةُ المَوت"

 

وی ادامه داد: حب دنیا و دلبستگی به مادیات موجب می‌شود که از مرگ بترسند و زیر بار شهادت نروند، آنگاه اجانب و استثمارگرها بر آنها مسلّط می‌شوند، ذخایر و امکانات آنها را می‌برند و اجازۀ استقلال به آنها نمی‌دهند، ‌افزون بر این، فرهنگ غربی آنها را احاطه می‌کند و منجر به نابودی آنها می‌شود.


به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مظاهری، وی افزود: راهکار رهایی از دنیاطلبی و مصائب ناشی از آن، بازگشت به قناعت و زهد و بازگشت به دنیای حلال و مورد تأیید اسلام است و اسلام عزیز نمی‌فرماید که دنیا را فراموش کنید، بلکه دلبستگی به دنیا و پرداختن به دنیای حرام را مذمت فرموده و در عوض، مسلمانان را برای تلاش در راستای آبادی دنیای حلال، سفارش می‌فرماید.

 

رئیس حوزه علمیه اصفهان گفت: قرآن کریم می فرماید" مسلمان باید به صورت توأمان به فکر آبادی دنیا و آخرت خود باشد" یعنی همینطور که برای سعادت و رفاه اخروی تلاش می‌کند، باید جهت تأمین خوراک، پوشاک، مسکن و ازدواج خود و اطرافیان و حتی جامعه، سعی وافری داشته باشد تا جامعۀ اسلامی محتاج نباشد.

 

پایان پیام/

کد خبر 65878

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha