به گزارش خبرنگار گروه مهدویت و غدیر خبرگزاری شبستان: نهج البلاغه حضرت امیر(ع) مملو است از آموزه هایی که نه فقط امروز بلکه تا آخر تاریخ را سیراب می کند.
مولای موتقیان امام علی(علیه السلام) در حکمت ۱۹۳ نهج البلاغه می فرمایند: «إِنَّ لِلْقُلُوبِ شَهْوَهً وَإِقْبَالًا وَإِدْبَاراً، فَأْتُوهَا مِنْ قِبَلِ شَهْوَتِهَا وَإِقْبَالِهَا فَإِنَّ الْقَلْبَ إِذَا أُکْرِهَ عَمِیَ؛ براى دل هاى (آدمیان) علاقه و اقبال و (گاه) تنفر و ادبار است. هنگامى که مى خواهید کارى انجام دهید از سوى علاقه و اشتیاق وارد شوید، زیرا اگر قلب را مجبور به کارى کنند نابینا مى شود.»
نظر شما