به گزارش خبرگزاری شبستان، شاعر اجتماعى كسى است كه رشته روابط عميق اجتماعى را مى‌بيند، و مغز حوادث را مى‌گيرد، و خطوط اساسى سير اجتماعى را تعقيب مى‌كند، شاعرى كه با روح رابطه‌هاى اجتماعى كارى نداشته باشد، به‌ناچار درباره عشق‌هاى فردى و چيزهاى سطحى شعر خواهد گفت و چون رابطه عميق با پيرامونش ندارد، دير يا زود متوقّف شده و به انحطاط خواهد گرائيد.
بخش مختلف این مجموعه عبارت اند از:
«زخم سایه و بید»
«رمل هندسی آفتاب گردان»
«تیمی از مرا کشته اند»
« به سمت هرگز به سوی هیچ»
« بوته زاری در قلب مکانی تاریک »
«همیشه در جنوب»
در یکی از اشعار این مجموعه می خوانیم:
« میان دو قطب حریق مى‌بافم
گرانى تو!
بهار آبى پرنده و پوستر!
زبان زخمى من تیر مى‌کشد
باران جنوبى من!
تو از قامت نماز شکسته قبیله‌ام
بالا رفته‌اى
و من در شط سایه‌ات
خود را دار مى‌زنم.
خیالت به بازویم تکیه داده است
بیا و به این دار
و این سر تکیه کن.
تو به رنگ زیتونى
غریب من!
بر ساحل شرجى چهره‌ام
پارو بزن.»
چاپ نخست مجموعه اشعار« نسرین جافری» به کوشش «فریدون شهبازیان» را موسسه انتشارات نگاه چاپ کرده است.
نظر شما