به گزارش خبرگزاری شبستان از قم به نقل از مرکز بین المللی توسعه صلح فرهنگ و عقلانیت، حجت الاسلام محمدزاده رییس مرکز بین المللی توسعه صلح فرهنگ و عقلانیت و امام مرکز اسلامی آخن در مراسم جشن عید سعید غدیر در مرکز اسلامی آخن گفت: غدیر خم نه تنها مایه اختلاف بین مسلمین نیست بلکه مایه وحدت و یکپارچگی بین مسلمانان است.
وی در تبیین این مساله گفت: پیامبر اکرم(ص) برای ابقای دین اسلام کسی را به مسلمانان معرفی کرد که همه او را قبول داشتند. حتی دشمنان هم معترف به فضایلش بودند. از این رو غدیر، تجلی وحدت و ریسمانی است که وحدت مسلمانان را به همراه دارد. به بیان دیگر اگر مسلمانان به مساله غدیر به طور واقعی و دقیق بنگرند متوجه خواهند شد غدیر نه‌تنها مایه اختلاف بین شیعه و سنی نیست، بلکه مایه وحدت و برادری است.از سوی دیگر چون اصل مساله غدیر را صدها نفر از بزرگان مذاهب گوناگون اسلامی نقل کرده اند و مورد اتفاق همگان است لذا تاکید بر یک امر اتفاقی مایه اتفاق و اتحاد است نه مایه اختلاف و تفرقه.
وی مساله غدیر را نقشه راهی برای رسیدن به مدل مفهومی حقیقت اسلام دانست و گفت: واقعه غدیر به عنوان تبیین‌کننده مدل و الگوی اسلام در رهبری و هدایت بشریت می‌تواند نقشه راه در رساندن انسان‌ها به حقیقت زندگی دین‌محور باشد. در غدیر سخن از مدل، الگوی ولایت، نقش، جایگاه ولی و سبک زندگی است.
وی در تبیین شخصیت صاحب غدیر مولا امیرالمومنین علی(ع) در اندیشه اندیشمندان جهانی گفت:حضرت علی(ع) شخصیتی است که نه فقط مسلمانان، بلکه هر انسان آزاده‌ای را جذب کرده و همیشه مورد توجه اندیشمندان جهان بوده است. برای نمونه جورج جرداق، نویسنده مسیحی لبنان که درباره علی(ع) گفته است: «تاریخ و حقیقت گواهی می‌دهند که او وجدان بیدار و قهار، شهید نامی، پدر و بزرگ شهیدان، علی بن ابی‌طالب، صوت عدالت انسانی، شخصیت جاوید شرق است. ای جهان چه می‌شد اگر هر چه قدرت داری به کار می‌بردی و در هر زمان علی با آن عقلش، با آن قلبش، با آن زبانش و با آن ذوالفقارش به عالم می‌بخشیدی؟»کارلایل، فیلسوف انگلیسی درباره شخصیت مولای متقیان این گونه گفته: «علی جوانمردی عالیقدر و بزرگ نفس بود. از سرچشمه وجدانش خیر و نیکی می‌جوشید. از دلش شعله‌های شور و حماسه زبانه می‌زد. شجاع‌تر از شیر ژیان بود ولی شجاعتی ممزوج با لطف و رحمت و عواطف رقیق و رأفت…».
وی ادامه داد: همچنان که جبران خلیل جبران، نویسنده مسیحی لبنانی معتقد است: «علی بن ابی‌طالب از این دنیا چشم فرو بست، مانند آن پیامبران که به قومی مبعوث می‌شدند و آن قوم شایستگی آن پیامبران را نداشتند، در جامعه‌ای زندگی می‌کردند که جامعه ایشان نبوده است…».
میخائیل نعیمه، شاعر و نویسنده مسیحی لبنانی هم علی(ع) را این گونه درک کرده است: «هیچ مورخ و نویسنده‌ای به هر اندازه که باهوش و با شخصیت و نکته‌سنج و نابغه باشد، امکان ندارد حتی در هزار صفحه بتواند تصویر کاملی از علی نشان بدهد.»
لامنس، کشیش بلژیکی این گونه گفته است: «برای عظمت علی، این بس که تمام اخبار و تواریخ علمی اسلامی از او سرچشمه می‌گیرد. علمای اسلام از مخالف و موافق، از دوست و دشمن مفتخرند گفتار خود را به علی مستند دارند چه گفتار او حجیت قطعی داشت، او باب مدینه علم بود و با روح کلی پیوستگی تام داشت.»
مادام دیالافوا، نویسنده مسیحی فرانسوی هم حضرت علی را این گونه توصیف می‌کند: «این مرد بزرگ، علاوه بر جنگ‌ها و فداکاری‌هایی که برای پیشرفت اسلام کرد، در دانش، فضایل، عدالت و صفات نیک بی‌نظیر بود و نسلی پاک و مقدس نیز از خود باقی گذاشت.»
همچنان که مولای متقیان در نگاه پطروشفسکی، استاد دانشگاه لنینگراد این گونه است: «علی(ع) تا سرحد شور و عشق پایبند دین، صادق و راستگو بود… و مقام صفات اولیاءالله در وجودش جمع بود.»
نظر شما