به گزارش خبرگزاری شبستان؛ «الوعی نیوز» در مقاله ای آورد: به نظر می رسد رژیم صهیونیستی بیش از طرف های دیگر منطقه ای در این مرحله از اوضاع سوریه احساس خسران کرده و به توصیف روزنامه های عبری تشویش و نگرانی بی سابقه ای از زمان آغاز جنگ در سوریه را تجربه می کند.
دلیل این نگرانی تنها رضایت غرب در ابقای بشار اسد و پیروزی روسیه در طرح مناطق کاهش تنش نیست بلکه آنچه که بیش از همه مایه نگرانی اسرائیل شده، عدم موفقیت منافع این رژیم غاصب در تضعیف دشمنان خود از طریق سوریه است، بلکه حتی طرف مقابل بهترین فرصت را پس از هفت سال مقاومت و پایداری برای ترسیم واقعیتی پیچیده تر از محاسبات اسرائیل به دست آورده است.
متحدان سوریه توطئه را از این کشور دور کرده و سرنوشت خود را به سرنوشت آن گره زدند بنا بر این فرصت های رژیم صهیونیستی به تهدیدی علیه آن تبدیل شده است.
اسرائیل نگرانی خود را از نفوذ ایران و حزب الله در بحران سوریه پنهان نمی کند و باید گفت دلیل اصلی تغییر موضع غرب و عدم شرط گذاری آنان برای برکناری بشار اسد همین ثبات میدانی بوده است.
حال باید پرسید با توجه به چنین واقعیت گزینه های رژیم صهیونیستی چه خواهد بود؟
تجربه جنگ ژوئیه 2006، به هر گونه بحث در مورد اقدام نظامی و گسترده اسرائیل بدون پوشش آمریکا پایان داد. در حقیقت «تل آویو» به چشم خود حضور روسیه در منطقه را دیده و می داند هنگامیکه موضوع به ایران مرتبط باشد، محاسبات روسیه در کفه ترازو کاملا متفاوت خواهد بود.
اما نکته اینجا است که روسیه که راه حل دیپلماتیک را به صورت موازی با گزینه نظامی در پیش گرفته است، شعله ور شدن آتش جنگ در جبهه دیگر را در این منطقه به نفع خود نمی داند و هیچ انگیزه ای برای ورود به سناریوهای طراحی شده اسرائیل علیه ایران و حزب الله ندارد.
اما آیا رژیم صهیونیستی وارد جنگ تمام عیار خواهد شد؟ باید گفت که تجربه جنگ های پیشین این رژیم به ویژه در سال 2006 شکست اسرائیل در تحقق اهداف خود را ثابت کرده است. در جنگ سوریه نیز با خروج از موضع سیاسی خود متحمل شکست شده و زمانی می تواند حرف از پیروزی به میان آورد که در بعد اقتصادی و سیاسی رستاخیز بزرگی به وجود آورد.
آیا اسرائیل چنین نتیجه ای را تاب خواهد آورد؟
در سال های اخیر «تل آویو» روابط خود را با جنوب شرق آسسیا تحکیم بخشیده و آرزوهای اقتصادی بزرگی را در چین و هند برای خود ترسیم کرده و مدتهاست کاهش نفوذ آمریکا در منطقه و جهان به نفع نظام چند قطبی را مورد بررسی قرار می دهد.
مشکل اسراییل در کاهش نفوذ آمریکا در منطقه است. برای پاسخ به سوال در مورد میزان توانایی تل آویو برای مقابله با چنین تحولی باید وقایع پس از جنگ ژوئیه به دقت تحلیل و تفسیر شود و دید که آیا اسرائیل هنوز منفعت استراتژیک آمریکا به شمار می آید؟
موج اول بهار عربی یک پویایی ناپایدار برای رژیم اشغالگر ایجاد کرد و تمام تلاش این رژیم در ماه نخست بهار عربی بر سوار شدن بر این موج و استفاده از این وقایع در راستای منافع خود متمرکز شد.
حال اگر چنین در نظر بگیریم که حل و فصل سیاسی بحران سوریه سرنوشت بهار عربی را تعیین خواهد کرد، امتیازهای سازش بین المللی در حال حاضر و نیز آینده، فضای مورد نیاز برای خروج اسرائیل از مذاکرات و بحث های آزاد با یکی از این دو نتیجه را فراهم می کند: یک تثبیت ارکان ائتلاف های خلیجی خود به گونه ای که خسارت های ناشی از عقب نشینی آمریکا را جبران کند و دوم انتقال جنگ به عرصه دیگری در محور مقابل بدون نیاز به توسل به گزینه جنگ مستقیم .
نظر شما