به گزارش خبرنگار شبستان، فریبا انیسی، نویسنده عصر دیروز در شانزدهمین نشست نگاهی تازه به جهان داستان با عنوان آینهبندان که به نقد و بررسی رمان " شب پنجم " اختصاص یافت، گفت: کتاب " شب پنجم " در سال 89 در جشنواره داستان انقلاب برگزیده شد. از زمان آقای هاشمی قرار بود خانمهایی که به عنوان زنان نمونه از رییسجمهور لوح تقدیر میگیرند، معرفی شوند. سه خانم زندان سیاسی در میان آنها بود که دو کتاب در مورد دو نفر از آنها نوشته شد. یکی از خانمها، خانم لبافینژاد بود. در این جریان من با زندانیان سیاسی زن ارتباط برقرار کردم. بسیاری از آنها نمیخواستند زندگیشان مکتوب شود.
انیسی ادامه داد: مجمع زنان سیاسی شکل گرفت و به نحوی زنان زندانی سیاسی دور هم جمع شدند. بنده با آنها ارتباط داشتم و در فضای کاری آنها قرار گرفتم. بسیاری از این زنان بی پرده با من حرف زدند. شکلگیری رمان " شب پنجم " از آنجا بود. این زنان نمیخواستند مستقیم حرفهایشان گفته شود و من تصمیم گرفتم حرفها و زندگی آنها را در قالب رمان ارایه دهم. اطلاعات کتاب "شب پنجم" 80 درصدش واقعی است.
نویسنده کتاب " شب پنجم " اظهار داشت: مطالب بسیاری در مورد افرادی که در زندان بودند، مطالعه کردم. یک سری اطلاعات را در مرکز اسناد میخواندم. در آنجا اجازه یادداشت و عکس گرفتن نداشتیم. باید همه مطالب را به ذهن میسپردیم. همه کسانی که در زندان بودند، بر نقش مجاهدان تاکید داشتند. حدود سه ماه پیش جلد دوم کتاب ویدا حاجبی به دستم رسید و جا خوردم. آنها یک سیستم برنامهریزی در زندان برای جذب کمونیسم داشتند. بچههای رفاه و مذهبی که در زندان بودند، تشکیلات منسجمی نداشتند اما مجاهدان در زندان طبق برنامه پیش میرفتند. خانم دباغ خیلی اطلاعات در مورد ویدا حاجبی به من داد.
وی تصریح کرد: در زندان بار عاطفی کمتر است.زندانیان علیرغم همه اعتمادی که به هم دارند، باز هم به هم بی اعتماد هستند. وقتی زندانیان آزاد میشوند در خانواده قرار میگیرند و مسلما بار عاطفی بیشتر میشود، به همین دلیل در کتاب هم در قسمت خارج از زندان بار عاطفی بیشتر است. قصه منیره واقعا اتفاق افتاده است. منیره جزو پنج نفری بود که بچهاش را در زندان به دنیا آورد. قضیه صدیقه نیز واقعی بوده است از مدرسه او را می گیرند و دستگیر می کنند. شخصیت صدیقه برگرفته از 3-4 شخصیت زندانی است. او به خاطر صدمات و شکنجههایی که در زندان متحمل شد، دیگر کار سیاسی نکرد.
این نویسنده یادآور شد: من می خواستم واقعیت را در " شب پنجم بنویسم " و همین دست و پای من را میبست. با 3-4 زندانی سیاسی صحبت کردم و تقاضا کردم که مطالب آنها را بنویسم. آنها کلی خط کشی گذاشتند و گفتند به شرطی مطالب را در اختیارت قرار می دهیم که همه را بنویسی وگرنه اجازه نمی دهیم. بنابراین من میخواستم همه ماجرا را بیاورم و به خاطر همین دستم بسته بود.
نظر شما