خبرگزاری شبستان – البرز
این روزها که گرد روزمرگی و منیّت های انسانی فضای ملکوتی انسانیت را پوشانده است، به یکباره یک تلنگر در فضای مجازی دل ها را متوجه حضرت دوست می کند.
تلنگری که وسعت بی نهایت آن تا اوج سرخی غروب خورشید در عصر جاهیلیت مدرن می رسد و تلائلویی بر شکوه عظمت همیشگی عاشقی است.
تناقض آشکاری است دنیا، آن جا که خنجر نابکاران بر گلوی مظلومان می نشیند و به جرم لبیک یا زینب(س) وجود مقدسشان در قربانگاه جان به جان تسلیم می کند.
محسن حججی، شهید محور مقاومت در قاب تصویر، صلابت یک جوان مومن 25 ساله ایرانی را به رخ جهانیان می کشاند، آن هم با دستانی بسته و لب هایی به خشکی نشسته تا لبیک اش به ندای هل من ناصر ینصرانی به گوش عالمیان برسد.
فضای مجازی و شبکه های اجتماعی پیام رسان مظلومیت، شجاعت، شور و شعور شهدای محور مقاومت می شود و جماعت دیو صفتان زالو منظر را رسوای خاص و عام می کند.
اینان به رسم عاشقی و دلدادگی، آمده اند مدافع حرم حضرت زینب(س) باشند، آمده اند مدافع مظلومان باشند، آمده اند تا بار دیگر انسانیت درس عاشقی بیاموزد.
تعلقات دنیوی از همسر و فرزند گرفته تا جان همه را در طبق اخلاص نهاده اند و این دل بریدن و دل کندن جز برای اصحابی نیست که قافله سالارشان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است.
همسرش می نویسد: « شهادتت مبارک عزیزم» و چه چیز زیباتر از درک این همه شور و شعور که مرگ آگاهی به شهادت برسد و هدف که انجام تکلیف است در دایره نقطه پرگار بنشیند به رسم آن که ما نقطه پرگاریم، لطف آن چه تو بنمایی.
شهید محسن حججی، شهید محور مقاومت نام گرفت تا ظهوری باشد برای روشنایی صبح امید در دل های یخ زده که دچار روزمرگی ها و غفلت ها شده اند و زنگار دلشان جز با یاد حسین بن علی (ع) صیقل نمی یابد.
قدر مسلم این همه نقش با محوریت خیمه، آتش، دود که بر جرگه تاریخ کنونی نشست برگرفته از نقش «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» است.
دست های تهی خویش را به دامان امن و مطمئن حضرت اباعبدالله الحسین(ع) می سپاریم و آزادی سرزمین های تحت اشغال سفاکان عالم را استدعا می کنیم.
*مهدیه دانایی
نظر شما