به گزارش خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان: در میان مناسبت هایی که در تقویم ثبت شده، ۱۷ مردادماه به روز خبرنگار اختصاص یافته است؛ روزی که شهید صارمی، خبرنگار ایرانی در افغانستان به شهادت رسید.
کسانی که در زمره خبرنگاران و اصحاب رسانه در جامعه فعالیت می کنند قطعا بیشتر از هر کس دیگری با سختی ها و مشکلاتی که در دل این شغل استرس زا وجود دارد، آشنا هستند. این حرفه در هیاهوی هر رخداد و حادثه و پیش آمدی به دنبال انتشار صحیح و درست آن واقعه است تا ادهان جامعه را نسبت به مسائل پیش آمده آگاه کند.
خبررسانی یکی از قابل احترام ترین مشاغل در دنیا محسوب می شود چرا که مترادف با تغییر و دگرگونی، آگاهی، هوش و ذکاوت، امانت داری، پیشرفت و … است. در اهمیت این شغل همین بس که مطبوعات و رسانه های هر کشور اجازه نمی دهند کشور به هر سوی سوق پیدا کند.
بارها شاهد بوده ایم که با انتشار خبر و گزارش خبرنگاری، تحولات بزرگی از جمله آبادانی مکانی، رفع قانون زاید، ایجاد شغل، رفع بیماری و … شکل گرفته است. کارهایی که بدون اطلاع رسانی و شفاف سازی متولیان این رشته نمی توانست منتشر شود و به گوش مسئولان برسد.
امروز در هیاهوی رسانه های مجازی و غیرمجازی دسترسی به اخبار و اطلاعات به سریع ترین شکل، ممکن شده است و این شیوه اطلاع رسانی حتی بسیاری از شهروندان جامعه را به عنوان خبرنگار معرفی می کند تا به محض اطلاع از رویداد یا واقعه ای آن را در دنیای مجازی منتشر کنند در حالیکه این معنای شغل خبرنگاری نیست.
خبرنگار مدافع حقوق مردم و تصویرگر روایات زندگی و تحولات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است و نقش موثر و مناسب آن در هر زمانی، غیرقابل انکار است، اما با این اوصاف متاسفانه یکی از معضلاتی که امروز دامن این حرفه را گرفته ورود افراد غیرمتخصص به این رشته بوده که باعث گردیده ذهنیت بسیاری از کارشناسان، اساتید و صاحبنظران نسبت به عملکرد این شغل مخدوش گردد.
نمی دانیم به چه علت اما بسیاری از افراد با تهیه چند مصاحبه و گزارش خود را خبرنگار حرفه ای و لایق قلمداد می کنند و تصور می کنند همزمان می توانند در چند حوزه مختلف به طور حرفه ای خبرنگار باشند در حالی که خبرنگار حرفه ای فقط به در اختیار داشتن چند شماره تماس و یا طرح چند سوال ساده و کلی نیست بلکه خبرنگاری داشتن اطلاعات و آشنایی کامل از حوزه مورد نظر و به چالش کشیدن و گفت وگو و مصاحبه مسلط با مصاحبه شونده است.
این مشکل و معضل سبب شده تا بسیاری از رشته های تخصصی در جامعه امروز ما از داشتن خبرنگاران مسلط بی بهره و یا کم بهره باشند. به عنوان مثال حوزه تخصصی علوم انسانی اسلامی که از سوی مقام معظم رهبری بر بسط و گسترش آن تاکید ویژه ای شده است، از خبرنگاران مسلط در این حوزه کمتر برخوردار بوده است.
موضوع تحول در علوم انسانی از آن دسته مباحث تخصصی است که نیاز به پرداختن بیشتر به آن وجود دارد و این کار می تواند با پوشش کامل و صحیح خبرنگار تخصصی این حوزه به مراتب بیشتر در جامعه مطرح شود و اهمیت این دسته از علوم بیشتر در جامعه شفاف سازی گردد.
برگزاری نشست ها، جلسات و همایش ها در این حوزه کار ارزشمند و قابل تحسینی محسوب می شود اما آیا می توان فقط به برگزاری صرف چنین مراسمی اکتفا کرد؟ جواب این پرسش منفی است چرا که چنین اقداماتی باید اطلاع رسانی شوند تا عامه جامعه به تدریج با محتوای این مباحث آشنا شوند و در به کارگیری و اجرای آن خود را مکلف بدانند.
برگزاری جلسات راهبردی و ساختاری در برگزاری و تصمیم گیری درباره این علوم و حتی سایر رشته های دیگر نیازمند پوشش کامل است تا نظرات سازنده و مفید کارشناسان این حوزه ها فقط اختصاص به شنونده های چنین نشست هایی پیدا نکند.
البته ذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که خبرنگار حوزه علوم انسانی اسلامی رسالت سنگینی به دوش دارد چرا که در حوزه ای قلم می زند که امروز با هجمه ای از سوی بعضی طیف ها روبروست که این دسته از علوم را مردود می دانند و در مقابل آن موضع دارند، لذا با وجود چنین مسائلی خبرنگار می تواند با ترویج اهداف این علوم، با قلم خود پاسخ مناسبی به مخالفان آن بدهد.
خبرنگاران حوزه علوم انسانی اسلامی همواره می کوشند که در جهت اعتلای این علوم گام بردارند تا اهداف آن در جامعه عملیاتی شود و به منصه ظهور برسد.
خبرنگاری شغلی زنده و پویاست که می تواند در سطح جامعه جریان ساز شود و موضوعاتی که باور و اعتقادی به آنها از سوی افکار عمومی وجود ندارد، به مساله مهم و ریشه ای تبدیل گردد. بنابراین این شغل با تمام سختی ها و مشکلات یکی از محترم ترین مشاغل دنیا به حساب می آید و باید جایگاه ویژه ای برای آن در نظر گرفته شود.
نفیسه امامی
نظر شما