قرآن تنها علمي كه از طريق القاء بر انسان حادث مي‌شود/ توصیه استاد طنطاوی به قاریان ایرانی چه بود؟

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، عبدالوهاب طنطاوی 4مردادماه درگذشت، از این رو به سراغ گزیده ای از زندگی این قاری برجسته مصری رفته ایم.

براساس این گزارش، این قاری برجسته متولد1947 است يعني54 سال داشته است.

او از دوران كودكي مشغول به قرائت قرآن بوده است ولي به صورت حرفه‌اي از زماني كه وارد دانشگاه الازهر شده اين كار را ادامه داده است، استاد او آقاي شيخ صلحي محمود بودند كه در آن روستايي كه زندگي مي‌كردند تلاوت قرآن و قرائت را به وی آموخته است.

طنطاوی به چندین كشور اروپايي و آفريقايي سفر كرده بود. از جمله به هند و همچنين به چند كشور در آمريكاي شمالي و آمريكاي مركزي مثل ونزوئلا و پاناما نيز سفر داشته است. او در كشورهاي آسيايي از سوريه و لبنان و همچنين در آفريقا از كنيا ديدن كرده ولي در ارتباط با استقبال از قرائتش در گفت و گو های گفته "حقيقتاً بايد بگويم كه استقبالي كه در ايران از من شد قابل وصف نيست و نمي توانم با كلمات اين استقبال گرم را بيان كرد."

وی در رابطه با سبک مسابقه در مصر همیشه اعتقاد داشت مسابقات در مصر مانند مسابقات در ايران است. او معتقد بود آن جا هم مسابقه حفظ هم قرائت و هم تفسير برگزار مي‌شود. به این شکل که مسابقه مصر هم به اجزايي چون 10جزء، 20جزء،… تقسيم مي‌شود.

این قاری برجسته در مورد قاریان ایران همیشه تعریف و تمجید داشت و اعتقاد داشت كه قاريان ايراني داراي صوت بسيار خوبي هستند. از منظر این قاری قرآن تنها علمي است كه از طريق القاء براي انسان حادث مي‌شود و انسان مي‌تواند به آن دست پيدا كند. همچنان كه از طرف خداوند متعال به جبرئيل و از جبرئيل به پيامبر مكرم اسلام(ص) نازل شد.

طنطاوی در مورد آموزش قرآن نیز می‌گفت " آموزش قرآن لزوماً بايد همراه با استاد باشد و به اين كفايت نمي‌كند كه به صورت شفاهي و تنها همراه با نوار استفاده و از اين قبيل موارد به آموزش قرآن دست پيدا كنيم. حتماً بايد استادي باشد كه در حضورش قرائت شود و خطاهاي قاري توسط استاد گرفته شود و يكي از شاخصه هاي آموزش وجود استاد براي آموزش قرآن است. علاوه بر اين در خود الازهر نيز بخش‌هايي براي آموزش قرآن و احكام آن وجود دارد. در مصر نيز آموزشگاه‌هاي خاصي وجود دارند كه به تعليم قرآن مي‌پردازند."

او در میان قاریان مصری از اسلوب و شيوه مرحوم مصطفي اسماعيل و همچنين استاد مرحوم محمد صديق منشاوي و استاد كامل يوسف استفاده می‌کرد.

این قاری برجسته مصری یک توصیه برای قاریان ایرانی داشت:

توصيه اي را براي اينكه قاريان ايراني در آينده همتراز با قاريان مصري داشته باشیم عرض می‌كنم. قاريان محترم در ابتدا بايد با جايگاه‌هاي موسيقيايي فن قرائت قرآن آشنا شوند تا بتوانند آن احساس معاني قرآن را به شنونده منتقل كنند. در قرآن آياتي داريم كه يا وعده هستند و يا وعيد. بخشي از آنها وعده به بهشت داده اند و برخي ديگر وعده به جهنم. يك قاري خوب بايد بتواند با آن لحن موسيقيايي مناسب آنها را به شنونده منتقل كند.

او در یک از خاطرات خود گفته بود: بنده در دوره آخر زندگي استاد مصطفي اسماعيل و استاد شعبان عبدالعزيز صياد با آن دو بزرگوار همدوره بوده ام. آن دو بزرگوار در قاهره زندگي مي كردند و منزل من در مركز المنشوره در مصر بود. من با استاد شعبان صياد، استاد غلوش و استاد نعينع و غيره قرائت كرده ام و با آنها همسفر بوده ام.

وی در یکی از سخنرانی های خود قاریان مصری را اینگونه توصیف کرده بود: قاريان بزرگ مصري مانند قله هايي بودند كه تعدادشان هم بسيار كم است و شايد تعدادشان به اندازه انگشتان يك دست هم نرسد. ما هميشه به عنوان مقلد از يك استاد بزرگ تقليد مي كرديم اما حقيقتش اين است كه هم اكنون صداها بسيار به هم نزديك و شبيه تر شده است. بايستي يك قاري يك راهي يا يك سبكي را براي خودش ابداع كند كه در اين شلوغي بتواند خودش را نشان دهد و استقلال داشته باشد. قاريان جديد در مرحله اول بايد اصوات مختلف از قرائت هاي مختلف و از قاريان مختلف را بشنود. هر قاري بايد همه آن ها را بشناسد و با صوت هاي آنها آشنا باشد. مانند هر ميوه اي كه يك طعم مخصوص خود دارد هر صوت هم حلاوت و زيبايي خاص خود را داراست. يك قاري بايد همه اصوات را بشناسد و از ميان آنها طريقه واحدي را براي سبك جديد خود انتخاب كند.

طنطاوی معتقد بود اگر كسي قرآن مي خواند اولاً بايد حافظ قران باشد و ثانياً به احكام تجويد و صوت و لحن آگاهي داشته باشد. در ضمن اگر شخصي احساس مي كند كه صوت زيبايي دارد آن را با حفظ كردن قرآن تكميل كند.

این قاری برجسته در مورد جلسات قران در مصر نیز نکاتی را داشتند، از نظر او قرآن در مصر مانند آب و هواست در مراسم‌هاي مختلف ديني و غير ديني قرآن تلاوت مي شود. در مراسمات ختم نيز قاري معروفي دعوت مي شود و به تلاوت قرآن مي پردازد و مردم را موعظه مي كند و آنها را از روز قيامت و روز جزا متنبه و آگاه مي سازد. در هر روز جمعه يك قاري مصري در هر مسجدي حاضر مي شود و قبل از اين كه نماز جمعه شروع شود به تلات قرآن مي پردازد.