به گزارش خبرگزاری شبستان، علیرضا بدیع شاعر، ترانه سرای نیشابوری و مجری صدا و سیما سرودن را از سال ۱۳۷۶ و بعدها به صورت حرفهای از سال ۱۳۷۹ آغاز کرد.
او جایگاه نخست جشنوارههای ملی کوثر، هفتمین کنگره سراسری شعر و داستان جوان کشور (بندرعباس)، هفتمین کنگره سراسری شعر جوان حوزه هنری (مینودر)، طریق جاوید، صبح دیدار ونخستین کنگره سراسری شعر ولایی و سرو بلورین سومین دوره جشنواره بینالمللی شعر فجر را کسب کردهاست.
نمونه شعر علیرضا بدیع که عنوان مجموعه نیز از آن گرفته شده است.
تو ماهی و من ماهی این برکه ی کاشی..
اندوه بزرگی ست زمانی که نباشی!
آه از نفس پاک تو و صبح نشابور
از چشم تو و حجره ی فیروزه تراشی..
پلکی بزن ای مخزن اسرار که هر بار
فیروزه و الماس به آفاق بپاشی!
ای باد سبک سار! مرا بگذر و بگذار!
هشدار! که آرامش ما را نخراشی..
هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم!
اندوه بزرگی ست چه باشی.. چه نباشی..
چاپ دوم مجموعه غزل «ماه و ماهی» سروده علیرضا بدیع را انتشارات «چشمه» در 77 صفحه چاپ کرده است.
نظر شما