«از خروس خوان تا بوق سگ»، تلمبه های مختلف کار می کنند تا آب زمین های شالی کاری را تامین کنند، زمین های که برخی اعتقاد دارند به قیمت خشکی تالاب ها و از بین رفتن منابع آبی زیر زمینی تمام می شود.
قبل از طول آفتاب، شیراز را به مقصد کامفیروز ترک می کنیم و طول آفتاب را مهمان طبیعت هستیم، اندکی نمی گذرد که زمین های شالی کاری شاهد حضور کارگران شالی کار است که برخی از آنها خود زمین دار بوده ولی به خاطر خشکسالی مجبورند روی زمین دیگران کار کنند، کارگرانی که با مینی بوس و یا نیسان به زمین ها منتقل می شوند.
یکی از کارگران می گوید: ما خودمان زمین داشتیم اما به خاطر خشکسالی توان کشت نداریم و مجبوریم روی زمین دیگران کار کنیم.
کشاورزی سراغ ما می آید و می گوید: خبر مشکلات ما روی پخش کند، من نمی توانم از این شغل دست بکشم چرا که کاری غیر از این بلد نیستم، اما دکتر محمدمهدی قاسمی، مدیر کل جهاد کشاورزی فارس اعتقاد دارد که باید از روش های مختلف نظیر کنتور برای چاه ها، جلوی برداشت بی رویه آب را گرفت.
به گفته برخی از کارشناسان هر هکتار شالی، 300 میلیون ريال درآمد را به جیب کشاورزان سرازیر می کند، در آمدی که دولت توانایی تامین آن را ندارد، قاسمی اضافه می کند: برای طرح نکاشت برنج مبلغ چهار هزار میلیارد ريال بودجه نیاز است که برای هیچ استانی این رقم قابل تامین نیست چرا که منابع درآمدی دولت محدود است.
مدیر کل جهاد کشاورزی فارس می گوید: برنج کاری از کشت های پر آب بر محسوب می شود و در منطقه کامفیروز ممنوع شده است.
بر اساس آمارهای موجود اکنون 120 هزار هکتار در منطقه کامفیروز زیر کشت برنج قرار گرفته است، برنجی که خیلی ها در استان فارس طرفدار آن هستند.
یک کشاورز می گوید: این شغل، شغل اجدادی من است، نمی توانند آن را محدود کنند، من از این زمین سالانه پنج میلیارد ريال سود کسب می کنم زمانی که دولت توانایی تامین این میزان پول را برای ما ندارد، چطور انتظار دارد ما شغل خود را کنار بگذاریم.
احمد دهقان، مدیر زراعت سازمان جهاد کشاورزی فارس می گوید: برای کشت هر یک کیلوگرم برنج هشت هزار لیتر آب نیاز است و در مجموع برای کشت برنج در فارس 570 میلیارد لیتر آب صرف می شود.
حال باید دید پایان این کشمکش نفع مردم و طبیعت یا نفع شخصی برد، باکیست.
گزارش: محسن تورع
نظر شما