هنرمندان؛ مرغ عزا و عروسی یا بازیگر منافع شخصی

به گزارش خبرنگار شبستان، مانی حقیقی و رامبد جوان هر دو جزء افرادی بودند که وقتی شنیدند لیلا حاتمی و بهناز جعفری بعد از توهین‌شان به خبرنگاران، مورد اعتراض اهالی رسانه قرار گرفتند، بدون توجه به واقعیت ماجرایی که اتفاق افتاده، علیه این قشر جامعه با لحنی نامناسب لب به انتقاد گشودند؛ اما آیا انتقاد این دو بازیگر بجا بود؟

هنرمند واقعی چه کسی است؟

شاید بسیاری از سینما دوستان که پیگیر آثار برجسته اسکاری هستند فیلم «زندگی همچون گل سرخ» به بازنویسی و کارگردانی «الیور داهان» و با بازی «ماریون کوتیار» را دیده‌اند. در این فیلم زندگی‌نامه‌ای که بر اساس زندگی خواننده مشهور فرانسه، «ادیت پیاف» ساخته شده سکانسی وجود دارد که در آن، یک خبرنگار با این خانم مشهور با وجود اینکه بیمار بود و البته بیشتر اوقات اخلاق خوبی نداشت، قرار مصاحبه گذاشت. بیماری این خانم خواننده مشهور باعث اندوه همه شده بود و روز به روز از بنیه بدنی او کاسته می شد و البته خبرنگار هم «اوریانا فالاچی» نبود که سوالاتی خیلی تخصصی بپرسد و فقط چند سوال درباره زندگی روزمره‌اش پرسید! و با احترام پاسخش را دریافت کرد. حال شما رفتار هنرپیشه های خودمان را با خبرنگاران در مقابل چنین پرسش هایی مقایسه کنید و ببینید آنها چه پاسخی داده‌اند؟

این مقدمه را گفتم تا به ماجرای توهین چند بازیگر به خبرنگاران و تا حدودی به ریشه های آن بپردازم.

«سکوت به اختیار» هم چیز خوبی است

لیلا حاتمی در پشت صحنه «رگ خواب» نسبت به پرسش‌های کاری و نه خصوصی یک خبرنگار اعتراض و توهین کرد، در صورتی که می توانست از پاسخ دادن به آن پرسش و به طور کل از مصاحبه امتناع کند. او این رفتار را با بی‌پروایی، در نشست خبری این فیلم در جشنواره فیلم فجر و در سالن کنفرانس برج میلاد ادامه داد و آنجا هم به خبرنگاران توهین کرد. در حالی‌که به جای این رفتار بهتر بود کمی خود را آرام می کرد و با آرامش از مصاحبه یا نشست خبری انصراف می داد.

اما مانی حقیقی که در مقام طرفداری از خانم بازیگر برآمده بود و اهالی رسانه را «دوزاری» خوانده بود، می‌دانست که رفتار با خبرنگاران نباید تند باشد به همین دلیل در نشست خبری فیلم سینمایی «نگار»، وقتی تعدادی از خبرنگاران به دلیل حضور او، جلسه را ترک کردند، سکوت اختیار کرد.

عملکرد منفعل رسانه ملی در توهین به اهالی رسانه

لیلا اوتادی که بازیگری متوسط در میان بازیگران سینما محسوب می شود، وقتی در برنامه «هفت» حاضر شده بود به خبرنگاران توهین کرد و بهروز افخمی هم سخنان او را تایید کرد. از توهین این دو در یک برنامه زنده تلویزیونی که بگذریم، اما از عملکرد رسانه ملی در این خصوص نمی توان گذشت، چراکه معاون سیما یا مدیر شبکه سه سیما می توانستند ضمن برخورد با این برنامه، به عنوان مسئول مستقیم اتفاقات این رسانه، عذرخواهی کوچکی از خبرنگارن داشته باشند. این موضوع در حالی بود که بعد از توهین رامبد جوان به اهالی رسانه در برنامه خندوانه، مدیر شبکه نسیم و مدیران بالادستی باز هم سکوت کردند.

پس از جنجال لیلا حاتمی و لیلا اوتادی، بهناز جعفری در یک نشست خبری جنجالی دیگر به پا کرد و به اهالی رسانه توهین کرد. این توهین خانم بازیگر، تاب اهالی رسانه را سر آورد و آنها را به واکنشی جدی واداشت.

بیماری خانم بازیگر اما بهانه ای بود که رامبد جوان در قالب دلسوزی برای این بازیگر، با کلماتی نامناسب، به اهالی رسانه توهین کند. این بازیگر در یک گروه تلگرامی که حدود 300 نفر عضو داشت و آن‌چنان هم خصوصی محسوب نمی شد، یک فایل صوتی آپلود کرد که این فایل پس از انتشار در گروه های دیگر، واکنش هایی را به همراه داشت.

سکوت مدیران در سوء استفاده از آنتن تلویزیون به عنوان تریبون شخصی

اما قائله به اینجا ختم نشد و رامبد جوان بار دیگر و به بهانه عذرخواهی رسمی! از صفر کشکولی، که در فایل صوتی مذکور او را هم مورد اشاره قرار داده بود، در برنامه ضبط شده «خندوانه» و روی آنتن تلویزیون تریبون پربازدید رفتار ناشایست خود با خبرنگاران را تکرار کرد.

البته در پخش این برنامه «خندوانه» و اعتراض اهالی رسانه به پخش آن و استفاده شخصی مجری از رسانه ملی، سکوت مدیران صداوسیما جای تعجب دارد! گرچه با حرکتی دیر هنگام و بعد از گذشت مدتی نزدیک به یک سال و نیم، بالاخره رسانه ملی و از طریق باکس خبری 20:30 به موضوع جنجالی اهانت سینماگران به خبرنگاران پرداخت.

مرغ عزا و عروسی یا ...

در پایان باید گفت در حالی که برخی لقب «مرغ عزا و عروسی بودن» را به رامبد جوان و برنامه «خندوانه» داده‌اند، اما همان قدر که «اوریانا فالاچی بودن» سخت است، قطعا بزرگ بودن همچون همه بزرگان هنر کشور خودمان و ادیت پیاف - که در بالا به او اشاره شد- هم سخت است. هنرمندان جوان ما بهتر است به جای اینکه به جنجال ها دامن بزنند و مخاطب جذب کنند، بکوشند شهرتی که با دیدن تصویرشان همچون هاله‌ای آنها را در بر گرفته، با نمایشی که بیشتر ضعف‌های شخصیتی‌ را بروز می دهد، از بین نبرند و البته به شناخت بیشتر از جایگاه، کارکرد و ژانرهای مختلف رسانه‌ای بپردازند.

شاید اگر مانی حقیقی و بهروز افخمی در پی اهانت خانم‌های بازیگر به اهالی رسانه به جای هواداری، سکوت و یا اشتباهشان را گوشزد می کردند، امروز شاهد اهانت‌هایی بیشتر و تنشی شدیدتر نبودیم. شاید اگر مسئولان رسانه ملی، بزرگان سینما و اهالی رسانه عکس العمل مناسبی نشان می‌دادند، خود فصل الخطابی می‌شد برای نحوه برخورد صحیح حتی با خبرنگاری خاطی.

آزاده فضلی