به گزارش خبرنگار تئاتر شبستان، نشست رسانه ای سی و ششمین دوره ی جشنواره ی بین المللی تئاتر فجر، با حضور فرهاد مهندس‌پور دبیر جشنواره در سالن کنفرانس مجموعه ی تئاتر شهر برگزار شد.
فرهاد مهندس‌پور نشست را با بیان اینکه دوره ی تعارف کردن گذشته است، آغاز کرد و گفت: سعی کردم تا موقعیت ها را برای خودم شفاف کنم و از خودم پرسیدم چرا اساسا باید جشنواره ی فجر داشته باشیم؟ این رویداد برای من معنایی نداشت، در حالیکه می دانستم باید ضرورت‌ها را بازنگری کنیم. تئاتر مانند دیگر پدیده های اجتماعی، به تغییر و اصلاح نیاز دارد اما با خاموشی نیروهای ارزیاب و عدم مشارکت دانشگاه ها، عملا مدلی برای ارزیابی تئاتر در کشور وجود ندارد.
وی با بیان اینکه فراخوان امسال را با بررسی اتفاقات دوره های گذشته تنظیم کرده ام، گفت: مطالعه کردم که از میان اتفاقات دوره های گذشته، کدام یک به استاندارد جشنواره های تئاتری جهان نزدیک هستند، کدام یک بر مدار اشتباه می گردند و کدام ها به فضای اجتماعی و مناسبات فرهنگی ما همخوانی بیشتری دارند.
مهندس پور، حذف نمایشنامه خوانی و روند معیوب بازخوانی متون را از اتفاقات مهم دو دوره ی گذشته دانست و توضیح داد: یکی از برنامه های من برای جشنواره ی تئاتر فجر تغییر روند انتخاب آثار است. حذف تدریجی بازبینی بر اساس فیلم که اشتباه بزرگ جشنواره های داخلی است، یکی از برنامه های ماست که امسال برای آثار تهران روی می دهد و امیدوارم از سال آینده حتی آثار استانی را هم با روش های جایگزین بازبینی کنیم.
مدرس و عضو هیات علمی دانشگاه، یاد آور شد: انتخاب آثار بخش مرور تئاتر ایران بر عهده ی گروه هفتاد نفره ای است که آثار تهران را انتخاب خواهند کرد. این هفتاد نفر، فعالان تئاتر در زمینه های مختلف هستند که دو مولفه برای حضور در هیئات انتخاب داشته باشند. نخست اینکه تئاتر های بسیاری ببیند و دوم آنکه خود نمایشی برای حضور در بخش مرور نداشته باشند. هفت رای از هفتاد رای درباره ی هر نمایش ملاک انتخاب آثار خواهد بود.
وی تاکید کرد: اینکه جامعه ی تئاتری خودش بتواند آثار را انتخاب کند، اتفاق درست تری است که می تواند ضریب اشتباهات را پایین بیاورد. در آن صورت حتی اگر اشتباهی رخ دهد، یک اشتباه دسته جمعی بوده که بهتر از اشتیاه یک فرد یا یک دسته ی کوچک است. امروز همه ی آمریکا می دانند که انتخاب ترامپ یک خطای بزرگ اجتماعی بوده است اما اصل رای دادن و اصل مشارکت اجتماعی مهمتر از نتیجه ی هر انتخاباتی است که باید در جامعه ی تئاتری این اصول را تمرین کنیم.
کارگردان سال های دور تئاتر ایران، با بیان اینکه اگر می توانستم سلیقه ی خود را در انتخاب آثار اعمال می کردم، گفت: اینکه آثار حاضر در هر جشنواره را سلیقه ی شخص دبیر می دانند، اساسا غلط است چرا که امکان آن وجود ندارد. برای من دبیر امکان پذیر نیست تا جشنواره ای با حضور بیش از هفتاد نمایش را طبق سلیقه ی خودم برگزار کنم زیرا این تعداد کار با سلیقه ی من وجود ندارد.
مهندس پور یادآوری کرد: در سال گذشته برای مثال ۴۵۰ حلقه دی وی دی بازبینی شده اند که کاری عبث و هولناک است. برای بخش مسابقه هم اوضاع هیچ وقت بهتر نیست و یک داور باید طی ده روز سی نمایش ببیند که واقعا غیر علمی است.
نظر شما