به گزارش خبرنگار مسجد و کانون‌های مساجد خبرگزاری شبستان، حجت‌الاسلام حسین الله‌وردی؛ امام جماعت مسجد جامع درکه، با توجه به رسیدن موسم تابستان و تعطیلی مدارس در کشورمان، در یادداشتی به موضوع اوقات فراغت پرداخته و چگونگی پرداختن مساجد به این امر مهم را مورد بررسی قرار داده است.
وی در یادداشت خود آورده است:
آفت و آسیب اوقات فراغت از نبود تعریف صحیح و جامع نسبت به این موضوع شروع می‌شود، گاهی چون افراد تعریف درستی از اوقات فراغت ندارند، نمی‌توانند از آن خروجی خوبی بگیرند و نتایج این برنامه‌ها و غنی‌سازی اوقات، نامشخص است که این، یکی از مشکلات بزرگ برنامه‌های تابستانی است.
نامشخص بودن هدف
هدف فعالیت‌ها و برنامه‌های اوقات فراغت مساجد، پر کردن اوقات مخاطبان با کلاس‌های آموزشی است، قرار است دانش‌آموزان در اوقات فراغت، علاوه بر تفریح و لذتی که از جلسات و اردوها می‌برند، مهارتی را نیز بیاموزند، ولی بعضا در عمل، این برنامه فقط روی کاغذ است و مهارتی نصیب مخاطب نمی‌شود.
نداشتن متولی خاص
آفت دیگر، سرگردانی اوقات فراغت بین نهادهای مختلف است، بعضاً مشاهده می‌شود، نهادهای فرهنگی مختلف، مدعی و دنبال‌کننده برگزاری کلاس‌های اوقات فراغت هستند، که این معضل، متأسفانه موجب افت کیفیت برنامه‌های مراکز فرهنگی، کاهش شرکت‌کننده‌ها، هدررفت اعتبارات و هزینه خانواده‌ها و در نهایت عدم کارایی این طرح‌ها می‌شود، سراهای محلات، مدارس، بسیج و کانون‌های فرهنگی هنری مساجد و ... هر کدام در زمینه اوقات فراغت کاری را انجام می‌دهند، که بسیاری از آنها موازی‌کاری هستند.
عدم ابتکار
متأسفانه بسیاری از دست‌اندرکاران برنامه ریزی برای اوقات فراغت در برنامه‌های تابستانی ابتکار و خلاقیت ندارند و کارهایی که این افراد غالباً به آن می‌پردازند، کلیشه‌ای است و حتی آموزش قرآن یا احکام نیز به صورت دلچسب و جالب انجام نمی‌گیرد و چنانچه بخواهند در بحث مهارت‌ها و آموز‌ش‌‌ها ابتکار به خرج دهند، ربوکاپ یا آموزش‌های دستی می‌گذارند در نتیجه دانش‌آموزی که می‌تواند از این کلاس‌ها استفاده کند، سال اول می‌آید، اما سال دوم وقتی می‌بیند برنامه‌ها تکراری است، از آنها استقبال نمی‌کند.
تمرکز بر درآمدزایی
یکی دیگر از مشکلات، ورود بخش خصوصی در این حوزه است، بسیاری از مراکز از این دست، بیشتر روی درآمدزایی کار می‌کنند به گونه‌ای که اوقات فراغت با درآمد مستقیم و تمکن خانواده‌ها گره خورده است که این، یک مشکل مضاعف است، برخی دانش‌آموزان با هزینه‌‌های ویژه در کلاس‌های بخش خصوصی ثبت‌نام می‌کنند و از وسایل تفریحی آن استفاده می‌کنند که این هم می‌تواند آسیب‌زا باشد.
غلفت از بُعد تربیتی
اوقات فراغت برای رفع خستگی و تفریح است؛ سپس رشد و شکوفایی شخصیت، این سه، مهم‌ترین هدف‌های غنی‌سازی اوقات فراغت هستند اما نهادهایی که در زمینه اوقات فراغت فعالیت می‌کنند، بیشتر بر تفریح و رفع خستگی منحصر شده‌اند و رشد و شکوفایی شخصیت کمتر در آنها دیده می‌شود، باید اوقات فراغت را جهت دهیم، البته چون سن دانش‌آموزان زیاد نیست، نمی‌توان مواردی مثل اردوهای جهادی را برای آنان برگزار کرد، با این حال در دبیرستان‌ها می‌توانیم این کار را انجام دهیم تا شخصیت آنان را رشد دهیم.
نظر شما