به گزارش خبرنگار شبستان، دکتر مجید شاه حسینی، مدرس، پژوهشگر و فعال حوزه سینما، در سومین روز از همایش فکری "جوان ایرانی، پرسش های امروزی" در سخنرانی خود با عنوان نقش انقلاب اسلامی ایران در توسعه سینمای دینی، جنبه های مختلف ژانر و موضوع دین را در سینمای ایران و جهان مورد ارزیابی قرار داد.
وی درابتدای بحث خود تلاش کرد تا ترمولوژی عنوان "سینمای دینی" را به چالش کشانده و جایگاه آن را در میان دیگر مقولات سینمایی بررسی کند.
مولف کتاب سینما و صهیونیسم در این باره گفت: امروزه هنوز کسانی در کشور ما اصل وجود سینمای دینی را نمی پذیرند. اینان معتقدند که چیزی به نام سینمای دینی نداریم و این جعلی، بوده که بعد از انقلاب صورت گرفته است و خواسته اند تا سینما را اسلامیزه کنند. به همین جهت بحث را از این جا آغاز کردیم که اصلا سینمای دینی داریم یا خیر؟!
وی در ادامه افزود: اینان "الف" را نمی گویند تا "ب" را نگویند. درباره اصل بودن یا نبودن ژانر سینمای دینی سخن می گویند. اینان معتقدند که نه تنها در آکادمی های دینی بحثی از سینمای دینی نیست، بلکه اصلا چیزی به عنوان جشنواره فیلم دینی در جهان نداریم. در همین راستا بود که افرادی در ابتدای انقلاب به خاطر تعطیل نشدن سینماها، سینمای دینی را جعل و ابداع کردند.
دبیر دوره های 26 و 27 جشنواره فیلم فجر، در ادامه بحث وجود "سینمای دینی" گفت: بشر با آن همه درگیری و اختلاطی که با دین دارد، چرا باید موضوعاتی که کمتر از دین انسان با آن مواجهه دارد به عنوان ژانر شناخته بشود، اما دین را داخل موضوعات سینمایی ندانیم؟! علاوه بر این در مقوله های سینمایی جهانی، به عناوینی همچون "Spiritual Cinema, Religious Cinema, Catholic Cinema, Moral Cinema, Christian Cinema, Interfaith Cinema" بر می خوریم که همگی اذعان بر وجود سینمای دینی دارند.
مدیر عامل سابق بنیاد سینمایی فارابی، پس از بحث از ترمولوژی سینمای دینی، به مصادیق چنین سینمایی اشاره کرد و گفت: اینکه در موضوعی مصادیق ضعیفی داشته باشیم، دلیل نمی شود که نباید بر روی چنین موضوعی کار کنیم؛ علاوه بر اینکه به اعتقاد من کارهای بسیار قوی ای در این زمینه موجوداند.
وی دراین باره افزود: دم دستی بودن و ابتذال، مقوله هایی بودند که بسیاری به دلیل اینکه حوزه دین را از سینما طرد کنند، به آن ها استناد می کردند. این در حالی است که حتی فیلم سازان بزرگی همچون هیچکاک در "مرد عوضی"، رژیو، برگمان و افراد دیگری تجربه های بزرگی در سینمای دینی دارند.
نویسنده کتاب "مدیریت میلیتاریستی هالیوود" در بحث رابطه انقلاب با توسعه سینمای دینی اظهار داشت: توسعه سینمای دینی توسط انقلاب اسلامی، به معنای واسطه گری ماهیت خود انقلاب است. وقتی انقلاب، مدیریت اجتماعی موثر دین را مطرح کرد، سبب توسعه سینمای دینی شد و این ماهیت انقلاب بود که سینمای دینی را گسترش داد.
وی درباره تعبیر صحیح از سینمای دینی گفت: برخی از سینمای دینی، صرفا سینمای تاریخی در نظر دارند، که این اشتباه است. در صورتی که تنها بخشی از سینمای دینی، می تواند تاریخی باشد.
مدیر سابق گروه فرهنگ و معارف اسلامی شبکه اول سیما درباره رویکردهای سینمای دینی بیان کرد: باید برای تعیین سوژه های سینمای دینی در دنیای امروز سراغ مفاهیمی رفت که بشر قرن بیست و یک با آن درگیر است که نمونه آن فیلم "مرگ جویان" از "جوئل شوماخر" است که به رویکردی امروز از دغدغه انسان دیندار می پردازد.
پایان پیام/
نظر شما