حکایت تنبورنوازی با زخمه هایی پرسوز/زمانی که اقتصاد مقاومتی آرزویی کودکانه را تحقق می بخشد

خبرگزاری شبستان: از همان دوران کودکی سعی داشت با دستان کوچکش وسیله رسیدن به آرزوهایش را خودش بسازد، خلق انواع نقش و نگارهای زیبا بر روی چوب درختان همواره ذهن این هنرمند سازنده تنبور کرندغربی را به خود درگیر کرده بود.

تنبور و نواختن ساز هنر مورد علاقه سیدلقمان یادگاری بود که نزد اساتید بسیار برجسته منطقه زیبای دالاهو آن را فرا گرفته و اینک که پای سخن گفتن از رسیدن به خواسته دلش به میان می آید توصیفاتی زیبا از این مقام محلی و دلنواز دارد که علاقه مندان بسیاری را به سمت این هنر مذهبی و عرفانی جذب می کند.

این هنرمند دیار کُرد که با همت بالا و حمایت بسیج سازندگی در یک کارگاه کوچک خانگی به ساخت تنبور و سه تار مشغول است توانسته با کمترین امکانات و سرمایه ای هنر مورد علاقه اش را به ثمر برساند و تولیدکننده انواع مختلف تنبورهایی باشد که داشتن یکی از آنها رویای کودکانه وی بود و از سویی دیگرنوازندگی سنتور را بیاموزد و در این حرفه نیز مشغول باشد.

او می گوید: خوشحالم که توانسته ام تاکنون با تلاش خود و ابتکاری که در هنر مورد علاقه ام داشتم بتوانم در منطقه که زندگی می کنم به عنوان یک سازنده تنبور مورد اطمینان هنرمندان علاقه مند به این موسیقی باشم.

یادگاری با بیان اینکه تنبور به عنوان موسیقی رایج منطقه دالاهو شناخته شده است، گفت: مردم این دیار علاقه وافری به این هنر دارند و سازندگان تنبور که تبحری بالا در ساخت آن دارند از مشتریانی بسیار زیادی برخوردارند.

به گفته این هنرمند، تنبور دارای سه نوع کاسه ای، ترکه ای و پاشنه ای است که وی به همراه برادر هنرمندش در ساخت نوع کاسه ای آن تبحر بالایی داشته و برای آنها یک هفته الی 10 روز طول می کشد که بتوانند این ساز محلی دارای دسته ای بلند و کاسه ای را خلق کنند.

وی اضافه کرد: آن زمانی که تنه درخت به صورت ذهنی و به شکل کاسه ای برای ساخت تنبور برش داده می شود اوج کار ماست که قرار است با وسیله ای به نام "کَنه" داخل چوب را برای نقش و نگاری زیبا خارج کنیم و نوع ترکه ای تنبور نیز به این شکل ساخته می شود که چوب ها لایه لایه برش داده می شود و بر روی قابی برای چسباندن آماده خواهد شد.

به گفته یادگاری، درخت توت بهترین نوع چوب برای ساختن تنبور را با کیفیت بالا دارد، چراکه از لحاظ صدا دهی و خشک شدن زودهنگام برای تنبورسازان در اولویت قرار دارد.

این هنرمند با اشاره به الگوگیری از انواع ساخت تنبورهای چوبی هنرمندان قدیمی از ساز محلی در هنر خود، گفت: سعی داریم از این طریق بتوانیم در ساخت تنبور تنوع  را برای جذب بیشتر مشتریان به کار بگیریم.

وی افزود: بیشترین مشتریان تنبور مردمان منطقه دالاهو و استان کرمانشاه هستند و این محصول در این دیارعلاقه مندان بسیاری دارد.

این هنرمند سازنده تنبور با بیان اینکه می تواند از طریق دریافت تسهیلات علاوه بر گسترش کارگاه خود شاگردان زیادی را در این هنر زیبا تربیت کند، افزود: خرید چوب هزینه بالایی دارد و برای داشتن آن به یک پشتوانه مالی در طول سال نیازمندیم.

یادگاری با اشاره به عرضه محصول تنبور در نمایشگاهی که به همت بسیج سازندگی استان برگزار شد، بیان داشت: نمایش آثار هنری می تواند در افزایش انگیزه هنری هنرمندان مؤثر باشد.

گفتنی است، امروزه تنبور در سراسر ایران رواج دارد اما کانون اصلی این ساز استان‌ های کرمانشاه و کردستان و نواحی شمالی لرستان است که در این مناطق با نام‌های تَمیُرَه، تَمیرَه، تموره و تمور شناخته می‌شود.

گزارش از سهیلا شعبانی