به گزارش خبرنگار شبستان،شب گذشته(11 شهریور) پس از دو هفته برنامه هفت روی آنتن شبکه یک رفت و موضوع اصلی آن بررسی تاریخچه و وضعیت سینمای کمدی با حضور علیرضا خمسه، محمد متوسلانی و مرتضی احمدی بود.
در این نشست، علیرضا خمسه با اشاره به اینکه یک بازیگر کمدی تئاتر در گذشته می بایست همه مهارت‌ها از جمله جامعه‌شناسی و روانشناسی را می‌دانست، گفت: از راه نمایش و عرضه آثار کمدی است که می‌توان میزان آزادی در جامعه را سنجید. امروز هر کجا دیکتاتوری وجود دارد؛ کمدی پای خود را پس کشیده است.
این بازیگز تاکید کرد: فیلم کمدی باید انتقاد و نقد کند و اگر اجازه نقادی و انتقاد به کمدی داده نشود؛ کمدی افسرده و پژمرده می‌شود.
وی با اشاره به ضعف‌های سینمای کمدی ایران گفت: سینمای ایران از لحاظ ساختاری و محتوایی مشکل دارد. سینمای کمدی ما در قبل از انقلاب هرگز به‌صورت صنعتی و جدی وجود نداشته است و آنچه وجود داشت فقط تعدادی فیلمهای کمدی یا خنده‌دار بوده.
خمسه در ادامه با اشاره به این که فعالیت در حوزه کمدی روز به روز سخت تر می‌شود،گفت:به دلیل بافت فرهنگی؛ نزدیک شدن به بعضی مفاهیم و شغل‌ها امکان‌پذیر نیست زیرا به محض آنکه از یک گروه انتقاد کنی؛ آن گروه لب به گلایه می‌گشاید.
این کمدین با سابقه ساخت فیلم کمدی را نیاز جامعه دانست و تصریح کرد: امروز جامعه مدام به فیلم کمدی نیاز دارد. در دهه‌ی 1930 در آمریکا که بحران اقتصادی وجود داشت؛ این کمدین‌ها بودند که با آثار خود این دهه را خاطره‌انگیز کردند لذا باید دست کمدین‌ها را بازگذاشت.
خمسه با اشاره به لزوم ساخت فیلم کمدی توسط کسی که خودش مشکلی نداشته باشد گفت: فیلم کمدی باعث فضای شادی در جامعه و تزریق امید می‌شود و کارگردان آن باید حداقل ناراحتی را داشته باشد. اگر کمدینی انتقاد می کند بایدآن را به حساب نیک‌اندیشی گذاشت. البته سینمای کمدی همراه با نقد محصول نیازمند پژوهش است. پژوهش هم امری است که در سینمای ما وجود ندارد. اگر هم وجود داشته؛ بسیار کم بوده است. پژوهش فقط در حد این بوده که دو نفر پشت میز بنشینند و حقوق بگیرند.
محمد متوسلانی بازیگر و کارگردان با سابقه سینمای کمدی نیز با اشاره به تاریخچه آثار کمدی گفت: کمدی دو سینمای قبل از انقلاب از دل تماشاخانه بیرون آمد و این بازیگران تئاتر بودند که برای اولین بار در آثار کمدی سینما حاضر شدند و آثاری همچون مشدی عباد از این جمله است. در این دوره بسیاری از فیلمهای کمدی؛ میزانسن و صحنه‌بندی تئاتری داشت.البته سینمای کمدی در قبل از انقلاب از لحاظ فضا، تکنیک و ممیزی بسیار محدود بود و همین امر باعث شد تا به مرور سینمای کمدی دچار تکرار شود.
این سینماگر با اشاره به تفاوت‌های سینمای کمدی قبل و بعداز انقلاب افزود: در سینمای بعداز انقلاب این سلیقه کارگردان بود که اعمال می‌شد درحالی که قبل از انقلاب تهیه کننده سلیقه خود را اعمال می‌کرد و بحث فیلم نامه به صورت جدی بعد از انقلاب وارد سینمای کمدی شد اما متاسفانه این روزها دوباره سینمای کمدی به سمت تهیه‌کننده سالاری رفته است.
متوسلانی تصریح کرد: تولید آثار کمدی نوعی ضرورت در جامعه است. فیلم کمدی با یک نگاه باز ساخته می‌شود لذا باید آزادی بیشتری به فیلم‌سازان کمدی داد. فیلم کمدی به نقص‌ها اشاره می‌کند و باعث هوشیاری مسئولان می‌شود. اگر امروز لودگی به جای فیلم کمدی وجود دارد به دلیل فضای محدود و بسته است. راه حل رفع مشکلات سینما این است که با نخبگان سینما گفتگو شود اما مهمتر از آن این است که اصولا عزم و همتی برای حل مشکلات وجود داشته باشد.
دیگر مهمان این برنامه مرتضی احمدی بازیگر پیشکسوت وکمدین باسابقه بود که در این برنامه گفت: سینمای کمدی در قبل از انقلاب و به خصوص تا سالهای دهه 50 بسیار مدیون دوبلورهاست ضمن آنکه ما هرگز سینمای موزیکال نداشتیم و این امر ازجمله نقاط ضعف ماست.
مرتضی احمدی با اشاره به اینکه علاقه مردم به آثار سینمایی طنز به اقبال عمومی آنان در سال های دور به نمایش های روحوضی باز می گردد گفت: نمایش جدی در گذشته به اندازه تئاتر های طنز مخاطب نداشت و مردم از دیرباز از آثار کمدی استقبال می کردند.فیلمهای کمدی معمولا آثاری برآمده از قشر معمولی جامعه هستند در این میان طرفداران بیشتری در حوزه نمایش و فیلم دارند.
این بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون یادآور شد: بسیاری از حرف ها و کلام ها در آثار سینمایی و نمایش های کمدی براساس زندگی مردم شکل می گیرد.
به گفته احمدی، بسیاری از بازیگران تئاتر و سینما در ابتدا از بداهه در خلق این آثار استفاده می کردند اما در نهایت از قصه فیلم یا تئاتر تخطی نمی شد و این بداهه پردازی ها در خدمت اثر بود.
همچنین در ابتدای این برنامه،علیرضا شجاع نوری تهیه کننده سینما به عنوان مهمان تلفنی،توضیحاتی در مورد شرایط حضور فیلمهای خارجی در مراسم اسکار داد.
پایان پیام/
نظر شما