حجت الاسلام محمدعلی عطاریه، ااستاد دانشگاه بین المللی المصطفی(ص) در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، با بیان اینکه انسان موجودی چندساحتی و مرکب است، اظهار کرد: یعنی انسان ها از یک جهت دارای ساحتی هستند که آنها را به حداقلی ها در زندگی می کشاند و از سوی دیگر ساحتی دارند که آنها را به درجه حداکثری در زندگی سوق می دهد و موضوع آزادگی انسان در نحوه مدیریت این دو ساحت جایگاه مهمی دارد.
وی ادامه داد: برای آنکه توانمندسازی این مدیریت، باید تمام قوای ساحت مقابل را اعم از پیاده نظام یا سواره نظام را در اختیار داشت؛ به عنوان مثال اگر زندگی را عرصه مسابقه سوارکاری بدانیم، ساحت حداقل میدان سوارکاری است و ساحت حداکثری هم خود سوارکار می شود که در مسابقه اسب دوانی هر دو این مولفه ها نیاز است. اما مهم آن است که مدیریت این مسیر با چه کسی باشد.
عطاریه تصریح کرد: حال تصور کنید مدیریت را به ساحت حداقلی برسانیم و سوارکار اختیار خود را به اسب اش بدهد، این اسب اولین کار که می کند هر طرف که بخواهد می دود، سپس سوارکار مجبور می شود هر جا که آن اسب می رود همراه اش باشد در حالی که یک سوارکار خوب برای پیروزی باید نسبت به مسیر، هدف، اتفاقات پیش رو شناخت کافی داشته باشد در غیر این صورت دچار مدیریت غلط می شود. زندگی در دین ما به مسابقه تشبیه شده است.
این پژوهشگر با بیان اینکه انسان ها برای رسیدن به هدف باید با نیروهایی حمایت شود، گفت: یکی از این نیروها خودمحافظتی است. در روانشناسی امروز بحث وجدان اخلاقی مطرح می شود. البته دنیای غرب مثل تفکر فرویدی با این وجدان اخلاقی مخالفت می کند چون زمینه عقده ای شدن انسان را در آن می بیند.
وی با بیان اینکه ما یک زندگی دنیایی داریم و یک زندگی دور داریم که از آن شناختی نداریم، تاکید کرد: برخی زمان ها تاثیری شگرف بر این آینده دور دارند؛ یکی از این زمان ها ماه مبارک رمضان است که انسان را یاری می دهد تا به ساحت حداکثری از زندگی خود برسد. طبق روایات، حمایت ها و پاداش های بسیار چشمگیری برای اهالی شهر رمضان مستقیماً و به صورت غیرمستقیم برای همسایگان این شهر وجود دارد و بنابر روایات برکات ماه مبارک حتی به افرادی که اهل آن نیز نیستند، می رسد.
وی گفت: اهالی شهر رمضان روزه می گیرند. البته گاهی هم افرادی به علل مختلف قادر به گرفتن روزه نیستند ولی خود را در این ماه ملزم به رعایت اصولی می کنند و جلوه های مذهبی خودشان را نشان می دهند. اهالی شهر رمضان کسانی هستند که خود را در این ماه ملزم به مسایل مذهبی می دانند حتی اگر نتوانند روزه بگیرند.
عطاریه تصریح کرد: ممکن است در ماه های دیگر کمک به دیگران کمتر باشد ولی در این ماه، مشتری مداری، فقیرنوازی بیشتر است، اهالی شهر رمضان می دانند که رفتارهای دینی در این ماه پاداش های چندبرابری دارد. حتی برخی روایات می گویند که نفس کشیدن روزه دار دارای پاداشی چندهزار برابر است. یک کلمه خواندن قرآن معادل ختم چند دور قرآن است. بنابراین، رمضان شهر استثنایی است.
وی با اشاره به کاهش جرائم و بزهکاری در ماه مبارک رمضان تصریح کرد: یکی از علل این مهم، ایجاد و افزایش حس معنوی در این ماه است که باعث افزایش قدرت ساحت انسانیت می شود. از مسایلی که در جهان امروز به آن مبتلا هستیم کمبود معنویت است و همین بیماری زمینه بزهکاری را زیاد می کند. اما... رمضان حس معنویت را بر جامعه حاکم می کند.
این مبلغ دینی با بیان اینکه قوی تر شدن حیا دیگر عامل موثر در کاهش جرائم در ماه مبارک است، ابراز کرد: افراد به حرمت این ماه تلاش می کنند تا رفتار ناشایست نداشته باشند؛ علاوه بر این، الگوپذیری از رفتار مومنانه دیگران و حضور مبلغان مذهبی در نقاط مختلف در کاهش بزهکاری و رفتارهای سوء در ماه مبارک رمضان اثرگذار است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: تفکر و شناخت، مهمترین اثری است که ماه رمضان بر افراد می گذارد، در واقع ساحت حداقلی فرد رو به رشد می رود. شاید سوال شود که مثلا آیا بزهکار حرفه ای در این ماه کاملا تغییر می کند؟ پاسخ آن است که خیر چراکه اگر ساحت حداقلی افراد تازه در مرحله رشد قرار بگیرد، انسانیت اش رو به رشد می رود؛ اگر محور زندگی شناخت و عقلانیت باشد، خود به خود بزهکاری از انسان فرار می کند، هرچند مدل آموزشی اهمیت بالایی دارد اما رمضان فرصتی برای تحقق این مهم است.
نظر شما