آوا فیاض کارگردان نمایش به طرز غریبی به خبرنگار تئاتر شبستان گفت: ماجرای این نمایش درباره ی گروهی است که در حال تمرین یک تئاتر مستند، اطلاعات بسیاری از خودشان روی یک کارت حافظه ی دوربین ضبط کرده اند که طی اتفاقی از بین می رود. در خلال بخش داستانی، اتفاقات واقعی زندگی کاراکترهای نمایش مورد توجه قرار گرفته است.
وی اضافه کرد: نگارش این نمایشنامه بر اساس ایده ی من از بهمن ماه و همراه با آغاز تمرینات، انجام شد. ما برای طراحی خرده داستان های نمایش از تمرین های بازیگران و حتی ویژگی های شخصیتی آن ها بهره بردیم و به نوعی نمایشنامه با توجه به ویژگی های گروه بازیگری مان نوشته شده است.
فیاض با توضیح اینکه شیوه ی اجرایی این نمایش مستند داستانی است، گفت: بخش داستانی نمایش را سعی کردیم به شیوه ی واقع گرایانه تر اجرا کنیم و بخش مستند اثر را نمایشی تر به صحنه می آوریم. من طرح اولیه ام را بر اساس دغدغه های علاقه مندان به بازیگری نوشته و در اختیار نویسندگان قرار دادم و نمایشنامه با حضور مستمر نویسندگان در مراحل تمرین شکل گرفت. بر اساس ایده های ما، خطوط اصلی نمایش مشخص بود اما اتفافات و جزییات داستان ها با همکاری بازیگران در آمد.
فیاض که نخستین کارگردانی تئاتر خود را تجربه می کند، درباره ی اجرا در مجموعه ی تئاتر شهر توضیح داد: پلاتوی اجرا در مجموعه ی تئاتر شهر، تنها تالار این مجموعه است که می تواند در اختیار کارگردان ها و گروه های بازیگری جوان قرار بگیرد. تئاتر شهر، مجموعه ی دوست داشتنی برای علاقه مندان تئاتر است و اعتبار آن دلیل علاقه مندی ما برای اجرا در این تئاتر خاطره انگیز بوده است.
نظر شما