خبرگزاری شبستان-خراسان جنوبی؛ جواد شريفي نيا- در سال های اخیر ساعت هشت تبدیل به ساعت عاشقی شده است. انگار که اذان دیگری در قلب‌ها شنیده می‌شود، در خیابان هم که باشی وقتی رادیو به ساعت هشت و يا 20 می‌رسد، ناخودآگاه قلبت شروع به تپش می‌کند، دست خودت نیست؛ این ساعت عاشقی است. بدون اینکه خود متوجه بشوی دست راستت را به سینه می‌گذاری و صلوات خاصه را زمزمه می‌کنی؛ «اللهّمَ صَلِّ عَلی عَلیّ بنْ موسَی الرّضا المرتَضی، الامامِ التّقی النّقی و حُجَّتِکَ عَلی مَنْ فَوقَ الارْضَ و مَن تَحتَ الثَّری الصّدّیق الشَّهید صَلَوةً کثیرَةً تامَّةً زاکیَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَة کاَفْضَلِ ما صَلّیتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اوْلیائِکَ«.
دلت با خواندن این زیارت کوتاه به سمت حرم می‌رود و اشک‌هایت جاری می‌شود، با خودت می‌گویی آقا جان دلم به هوایت پر می‌کشد! منتظرم تا بطلبی و با پای دل و جان برای دیدنت بیایم.
ساعت هشت برای همه ما ایرانی‌ها و حتی غیر ایرانی ها، یادآور لحظات خوشی است، برخی‌ها با به صدا درآمدن صدای «تیک تاک» ساعت‌های حرم امام رضا(علیه السلام) خاطرات خوب دعا برایشان یادآوری می‌شود و برخی هم با شنیدن صدای زیبا نقاره‌خوان‌ها که هر روز اول صبح، نظر همه را در داخل حرم به خودجلب می‌کنند. این یک قرار عاشقی است...
خارج از حرم، در منازل و حتی کوچه و خیابان هم می‌توان صدای صلوات خاصه حضرت را ساعت 20 یا هشت از رادیو و البته تلویزیون شنید. این خود تلنگری در دلها ایجاد می‌کند و از گناهی که شاید در گوشه‌ای از خیابان و یا مغازه و هر کجای دیگر در حال رخ دادن باشد، جلوگیری شود. دقیقا همانند فضیل بن عیاض که در ابتدا دزد بود، اما شنیدن آیه"الم یان للذین آمنوا ان تخشع قلوبهم للذکر الله"؛(حدید،16) «آیا وقت آن نرسیده که مدعیان ایمان، قلبشان برای یاد خدا نرم و آرام شود؟» تحولی در او پیدا شد و تمام گناهان را کنار گذاشت، توبه واقعی کرد، و بعدها یکی از بزرگان شد. او نه فقط مرد با تقوایی شد، بلکه معلم و مربی عده‌ی دیگری هم شد، در حالی که قبلاً یک دزد سر گردنه‌گیری بود که مردم از بیم او راحتی نداشتند.
خوش بحال ما، قطعا نظر امام رضا(علیه السلام) بر اين بوده اين لحظه با اين شلوغي كاري و درگيري‌هاي زندگي اين زمان به ياد حضرت بيافتيم، بگذار اين‌طوري بگويم در واقع شايد حضرت صدايمان زده باشد.
براستي حالا كه آقا به سراغمان آمده، تا حالا شده بدانيم قرارعاشقي فقط يك ساعت نيست؟ تا حالا شده به ساعت دقت كنيم كه اگر بخواهيم بر اساس زمان هم به بياد امام رضا(علیه السلام) باشيم در هر ثانيه، دقيقه، ساعت، شبانه روز، هفته، ماه و ... چند بار هشت تكرار مي‌شود. چه خوب است براي هر هشت يك سيره از زندگي حضرت رضا را بيادش بيافتيم و عمل كنيم.
ساعت هشت به وقت محرومین، به وقت اخلاق نيكو، روزي حلال، امر به معروف و نهي از منكر، درس و تحصیل، ولایت مداری، صله رحم، رافت و مهرمانی و ... هر روز یکی را عمل کنیم و کم کم این‌ها ملکه ذهن و جان و روح‌مان می‌شوند، مگر این طور نیست که امامان و پیامبران همه تلاش می‌کردند با اخلاق و رفتار خود انسان‌ها را هدایت کنند؟ مگر زیارت قبور ائمه معصوم(علیهم السلام) وسیله تقرب به خدا نیست؟ این حرم‌ها و زیارت‌ها ما را باید به یاد ویژگی‌های این بزرگان بیندازد. چنان كه قرآن كریم می‌فرماید: "لَقَد كان‌َ لَكُم فی رَسول‌ِ اللّه‌ِ اُسوَه حَسَنَه"؛ (احزاب،۲۱) «برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیكویی بود.»
حضرت رضا(ع) برای ما ایرانی‌ها در تمام زندگی فردی و اجتماعی از رافت و مهربانی گرفته تا امر به معروف و نهی از منکر، اخلاق نيكو، روزي حلال، علم و دانش، ولایت مداری و صله رحم الگو و سرمشق است که باید در عمل تلاش کنیم شبیه حضرت شویم.
چقدر خوب می‌شود که ما هم با الگو قرار دادن رأفت و مهربانی امام رضا(علیه السلام)، از همین ماه مبارک رمضان شروع کنیم و هر شب، در همان قرار همیشگی‌مان، یعنی هشت؛ به تعدادی از به فقرا و نیازمندان سر بزنیم و از دردها و گره‌های آنها را در حد توان خود کم کنیم. چه زیبا اگر ساعت هشت قرار دیدارمان با خویشاوندان باشد، هشت بشود وقت مهربانی و عطوفت‌مان نسبت به همدیگر و حتی غیر انسان‌ها، که اگر این شد خود امر به معروف و نهی از منکری است که امام رئوفمان آن را در عمل انجام می‌داد، مانند همان زمانی که ضامن آهو شد و تاثیر آن را می توانی امروز در عمل ببینی، که اگر این طور شد ما می‌شویم پیرو واقعی حضرت رضا(علیه السلام)
انگار ساعت 8 بهانه ای شد تا از امام هشتم(علیه السلام) مطلب تازه‌ای بنویسم، رافت و مهربانی حضرت رضا(علیه السلام) در جهان زبانزد است، با کمی تامل در جلو پنجره فولاد و حرم مطهر آقا، افرادی را از کشور مختلف می‌بینیم که با چشمان بارانی دست به دعا برداشته و شفای فرزندان خود را طلب می‌کنند، وقتی خوب دقت کنی، می‌بینی که خیلی از این‌ها حتی مسلمان هم نیستند؛ اما چه شده که با این همه پزشک و متخصص در دنیا، همه را رها کرده به آقای رئوف روی آورده‌اند؟ یکی از مصادیق رافت و مهربانی امام رضا(علیه السلام) حدیث معروفی است که ایشان فرمودند:«هر کس با معرفت مرا زیارت کند من به هنگام سکرات موت، شب اول قبر و در هنگام محکمه قیامت به دیدارش خواهم آمد.» از این ساده‌تر بخواهم بگویم این دو بیت شعر است که؛
آمدم ای شاه ، پناهم بده
خط امانی ز گناهم بده
ای حرمت ملجأ در ماندگان
دور مران از در و ، راهم بده
چقدر این آقا باید مهربان و رئوف باشد که وقتی عالم بزرگ، شیخ بهایی(قدس سره) می‌خواست یکی از طلسم‌ها را به صورت کتیبه‌ای بر سر در ورودی حرم بزند، با این اثر که افرادی که آمادگی لازم را ندارند نمی‌توانند وارد حرم مطهر و حریم مقدس حضرت علی بن موسی الرضا(عليه السلام) شوند؛ اما خود آقا نپذیرفتند و در خواب به تولیت آستان از این اقدام ابراز نارضایتی کردند و فرمودند:«کتیبه شیخ بهایی، به در خانه ما زده نشود، خانه ما هیچ گاه به روی کسی بسته نمی‌شود و هر کس بخواهد می‌تواند بیاید.» همین اخلاق نیکوی حضرت است که سالانه میلیون‌ها انسان را از سراسر دنیا به مشهد مقدس می آورد، حتی در همین شب‌های قدر می‌بینیم که خیلی‌ها از سراسر کشور و حتی از خارج کشور برای مراسم شب زنده‌داری به مشهد مقدس می‌آیند و «الهی العفو» می‌گویند و وقتی به علی بن موسی(علیه السلام) می‌رسد ناله‌ها و اشک‌های فراوانی از چشمان‌شان سرازیر می‌شود. آری این آقای مهربانی‌هاست که با اینکه غریب است اما همه دلها متوجه شفاعت او هستند.
مگر می‌شود آقا سلامت کنم، جوابی ندهید. آقا سلام؛ قرار بعدی ما ساعت 20 هوایمان را داشته باشی!
نظر شما