به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری واین تهیه‌كننده به مناسبت فرارسیدن سالروز ارتحال امام خمینی(ره) درباره دلایل كم‌رنگ شدن پرتره‌نگاری در سینمای ایران در زمینه شخصیت‌های تاریخی انقلاب نكاتی بیان كرد و گفت: اصولا پرداختن به شخصیت‌های تاریخی كار مشكلی است، از طرفی پرداختن به شخصیت‌های معاصر نیز از آن دشوارتر است؛ به دلیل اینكه نظرات مختلفی درباره شخصیت‌های تاریخی و معاصر وجود دارد و هر فردی از نگاه خودش قضاوت می‌كند. بنابراین زمانی هم كه ساخته می‌شوند اعتراض‌های گروهی به كار وارد می‌شود و همین مسئله باعث می‌شود روند كار كندتر پیش برود. ما در «معمای شاه» خیلی با این مشكل موجه شدیم. به عنوان مثال می‌خواستیم به شخصیت شهید بروجردی در كارمان بپردازیم اما به علت همین نگاه‌های مختلف از سوی مورخان و سایر افراد این كار را نكردیم.
وی سپس تاكید كرد: به نظرم این موضوعات در فضای سینما كشش ندارند؛ چون اصولا كار تاریخی پرهزینه است و مسلما كسی كه بخواهد در این زمینه سرمایه‌گذاری كند توقع دارد سرمایه‌اش برگردد كه این اتفاق نمی‌افتد. از طرفی مردم هم خیلی كم حاضر می‌شوند بلیت تهیه كنند و برای تماشای یك كار تاریخی به سینما بروند. همین چندین كار تاریخی هم كه در سینما ساخته شد با سرمایه‌گذاری دولتی بود كه آن هم به نظرم ضرر بود اما به هرحال علاقه‌مند بودند این كار را انجام بدهند.
لدنی اظهار كرد: به نظرم اطلاعات در این زمینه خیلی زیاد است و هرچه هم به‌روزتر می‌شویم، اطلاعات جامع‌تر و كامل‌تری به دست می‌آوریم و اتفاقا فیلم‌نامه‌نویسان خوبی هم داریم اما به نظرم اقبال از این نوع ژانر در سینما خوب نیست و گویا مخاطب خودش را ندارد. به عنوان مثال فیلم «محمد رسول الله» آقای مجیدی یك پرتره‌نگاری از شخصیت تاریخی بود كه اگر سریال می شد می‌دیدید كه چقدر تاثیرگذار می‌شد و طرفدار داشت.
او ادامه داد: به نظرم این باكس در سینما جواب نمی‌دهد اما همین نوع نگاه در تلویزیون خوب جواب می‌دهد. به عنوان مثال همین سریال «دكتر قریب» یا « كوچك جنگلی» نیز از جمله آثار پرتره‌نگاری بودند كه چقدر هم موفق شدند. 90 درصد سریال «معمای شاه» هم پرتره‌نگاری از شخصیت‌های تاریخی انقلاب بود. مردم در تلویزیون از این نوع آثار بیشتر استقبال می‌كنند اما در سینما این گونه نیست و یكی از دلایلش همان طور كه گفتم همین پرهزینه بودن ساخت این گونه آثار است.
لدنی در پایان درباره اینكه ادبیات و خاطرات انقلاب چقدر می‌توانند به ساخت فیلم‌هایی در حوزه پرتره‌نگاری كمك كند، گفت: ما در این زمینه خیلی سوژه‌های خوبی برای پرداخت داریم اما من بازهم تاكید می‌كنم این موضوع به درد سینما نمی‌خورد و بیشتر هم به لحاظ بازه اقتصادی است كه این نظر را دارم و این نظرم شخصی نیست بلكه با توجه به خروجی‌های كار در سینما می‌گویم اما به لحاظ جنبه فرهنگی سینما باید به این مسئله بپردازد. از سویی دیگر اگر ما سعی كنیم در ساخت آثارمان نگاه بین‌المللی داشته باشیم و فقط به مخاطب داخلی فكر نكنیم، موفق‌تر خواهیم بود تا انقلابمان را به كشورهای دیگر معرفی كنیم.
نظر شما